Solliciteer je veel? Het zijn details, maar heb je er wel eens aan gedacht jezelf een keer te bellen? Tegenwoordig ben ik niet meer aan het werven en selecteren, maar ik heb het wel een tijdlang gedaan. Het was leuk werk om te doen vond ik, want vaak kon ik mensen, die hadden gesolliciteerd, gewoonweg blij maken met een kans op werk. Stel je voor hoe dat ging. Dan zat ik de cv’s te bekijken en begon ik keuzes te maken met wie ik in gesprek zou willen gaan. En dan zat ik daar met mijn stapeltje zorgvuldig geselecteerde kandidaten. Vrolijk was ik van plan dan iedereen te woord staan en ik hoopte er op dat mensen ook enthousiast zouden reageren. En daar begon ik met bellen om het goede nieuws door te geven…. Leuk. Zin in. En na een paar seconden gooide ik de hoorn geïrriteerd weer op de haak. Want dan was het gesprek, bijvoorbeeld, als volgt verlopen:
 Super grappig om je vrienden zo voor de gek te houden, ahum, maar zulke top-humoristen kwamen bij mij niet over als personen die serieus bezig waren met de mogelijkheid dat ze door een potentiële werkgever konden worden gebeld. En als potentiële werkgever word je wel graag serieus genomen, kan ik je vertellen. Nu had ik ook wel te maken met een doelgroep waar goede zakelijke communicatie niet per se bovenaan het lijstje hoefde komen te staan, maar toch was het verschrikkelijk irritant. Gelukkig, gelukkig, is het niet de mode om grappiger te moeten zijn dan de hond van de buurman, dus de huidige recruiter zal dergelijke briljante grappen via de voicemail veelal moeten missen, neem ik aan. “Last van humor” is in ieder geval dus niet altijd handig als je veel solliciteert en als je door een recruiter of werkgever gebeld zou kunnen worden. Dat is dus duidelijk. Maar het kan voor het overige ook geen kwaad om sowieso eens naar je eigen voicemail te luisteren. Vraag jezelf af: hoe klink ik als men mij belt? Ben je tevreden over de tekst? Of noem je alleen je naam? En is dat dan duidelijk te verstaan? Hoe klinkt je stem, en valt er niet een te lange stilte voordat je de “piep” hoort? Is er veel achtergrondlawaai? Allemaal kleine details wellicht, maar gezien de concurrentie voor wat betreft een aantal functiegroepen is het niet onverstandig ook aandacht te blijven schenken juist aan die details. Een eerste indruk maak je maar één keer. Als ik een suggestie mag geven. Je kunt jezelf mooi neerzetten door de mogelijkheden van voicemail optimaal te benutten. Dus een mooi stukje tekst, netjes uitgesproken, helpt zeker! Dus, als ik genoemde Karel mag adviseren, dat zou het het volgende kunnen zijn: “Hallo, u bereikt de voicemail van Karel Gaaikema.... Ik ben even niet in staat de telefoon te beantwoorden. Maar, indien u uw naam en telefoonnummer inspreekt, dan bel ik u zo spoedig mogelijk terug. Hartelijk dank!” En dan nog de truc gebruiken om je bericht met een glimlach in te spreken. Je ziet ‘m niet, maar hij wordt wel gevoeld. En voor meer nette berichten: 
2 Comments
 Na mijn P&O-studie ging ik werken als personeelsfunctionaris totdat ik eind ‘99 een vast contract kreeg aangeboden bij een grote industriële uitzendorganisatie - de marktleider - als Inhouse Accountspecialist. Ik kreeg het vak snel onder de knie en na een paar jaar begon ik dan ook wat extra taken te krijgen binnen de regio waar ik werkzaam was. Ik werd een mobiliteits- en detacherings-expert waarbij ik met name werd ingezet als er sprake was van lastige casuïstiek. Hierdoor werd mijn werkgebied steeds groter, en ik heb in die jaren veel mooie industriële klanten bezocht. Aansprekende bedrijven en locaties. Ik kwam echt overal en wist mijn collega’s aldaar te coachen en bij te staan, of pakte zelf een mobiliteits-begeleidingstraject op als het echt om een hele grote uitdaging ging. Het ging zelf zo goed dat ik voor meerdere labels van de holding activiteiten heb gedaan. Dat ging best wel eens ver. Dat ik bijvoorbeeld op een gegeven ogenblik, wonende in Hoogkerk, werd gevraagd om een situatie in Middelburg tot een goed einde te brengen. Of dat ik een regiodirecteur op afstand zat te adviseren hoe bepaalde leegloop- en verzuimcijfers naar beneden te krijgen. Op een gegeven ogenblik kon ik mijn kennis en ervaring gaan inzetten om weer direct mensen te begeleiden naar passend werk, bijvoorbeeld vanuit de bijstand. Vanwege mijn kennis van de regionale industrie en van alle aanwezige functieprofielen, en vanwege mijn grote netwerk, wist ik snel matches te maken. Vanwege de behoefte om me meer te kunnen richten op probleem-casuïstiek was ik van plan me meer te gaan richten op verzuim, en omdat ik binnen de holding daar niet direct de kans toe kreeg om daar werkzaam in te zijn ben ik samen met twee compagnons begonnen met Birsken. In de afgelopen jaren richtten we ons op casemanagement, verzuim-advies, het geven van trainingen, maar ook het verzorgen van loopbaantrajecten, zoals reïntegratie 2e spoor en outplacement. Vanwege de geboorte van ons zoontje in 2016 heb ik afgesproken met mijn klanten dat ik minder zou gaan werken. Het was tijd voor weer een nieuw hoofdstuk en de uitdaging van het vaderschap. Omdat ik niet de man wil zijn die ‘s zondags het vlees komt snijden, werk ik sinds zijn geboorte maximaal drie dagen per week. En om te voorkomen dat ik teveel ging profiteren van andermans inspanningen ben ik met name zelfstandig verder gegaan onder de naam Robait en heb ik afstand gedaan van mijn aandelen van Birsken. Ik word echter nog steeds ingehuurd door Birsken als er sprake is van een traject die ik kan uitvoeren, en de organisatie draait met name nog op basis van mijn visie en kennis, maar ik ben wat kieskeurig geworden in de dingen die ik de komende jaren nog wil gaan doen. Het speerpunt Mijn ambitie is om met name meer in de regio werkzaam te zijn. Ik woon in Aduard en richt me het liefst op persoonlijke trajecten en regionale organisaties. In 2018 heb ik een speerpunt! Ik wil op mijn manier een bijdrage kunnen leveren aan de arbeidsvitaliteit van onze regio door mijn kennis en ervaring aan te wenden voor onder andere loopbaantrajecten of mee te denken aan oplossingen van complexe verzuimproblematiek. Ik kom graag met inspirerende mensen in gesprek en duik graag in de cultuur van lokale en regionale organisaties. Dit zijn de richting waarin ik werkzaam ben: Loopbaan - 2e spoor, outplacement & coaching Vitaliteit - casemanagement verzuim & advies en training Wellicht heb je een situatie op gebied van loopbaan of vitaliteit/verzuim die je met me wil bespreken. Dat kan, vrijblijvend. Bel me - 0621815671 - en ik kom graag langs. Dank voor het lezen. Ik ga in de tussentijd weer verder met de mooie uitdagingen des levens. En dan heb ik het niet alleen over mijn werk, maar met name ook over o.a. het verder perfectioneren van mijn lasagne bolognese, of uiteindelijk toch dat schilderij maken waar ik mezelf in terug kan zien…. Hartelijke groet, Alex van der Meer  Over het belang van een goede en open communicatie voor persoonlijke arbeidsvitaliteit en voor de vitaliteit van een organisatie. Ik wil even beginnen met de stelling van dit artikel: “Als je als organisatie, collega’s en leidinggevenden, in staat bent open te communiceren over situaties, spelregels en problemen, dan weet je te voorkomen dat kleine problemen grote problemen worden en zal het onderlinge vertrouwen en respect toenemen.” En daarop volgend: “Onderling vertrouwen en respect zorgen ervoor dat je flexibeler wordt met elkaar en in staat bent als groep, en als individu in die groep, krachtiger en energieker te worden. Vitaler, dus!” Als het gaat om open communicatie, kunnen en moeten we echter nog heel veel leren. Er zijn zoveel voorbeelden te benoemen waar het qua communicatie mis gaat. Met alle gevolgen van dien. Laat ik dan eerst maar starten met de mededeling dat communicatie niet voor één gat te vangen is. Het is een complex geheel van geluid (spraak en toon), vorm (beeld en tekst), informatie, rollen, handelingen en gedrag. We maken het ons niet makkelijker op door al deze elementen bij elkaar te gooien. Niet voor niets dat communicatie ook een wetenschap is. Communicatie is zo razend interessant eigenlijk, ik ben er even helemaal “vol van” op dit moment. En ik leg graag uit waarom ik geïnspireerd werd om er dit artikel over te schrijven. Pas op: er volgt nu weer een “trotse papa”-bijdrage! Het betreft mijn zoontje, natuurlijk. Mensen die mijn artikelen meer lezen weten zo langzamerhand dat hij een hele belangrijke inspiratiebron voor me is. Op moment van schrijven is hij op de kop af 16 maanden. En hij begint steeds meer woordjes te zeggen. “Poej”, staat voor poes. “Doej”, staat voor douche. En het gaat snel ineens, want na één dag sneeuwen kreeg hij het woord “sneeuw” toch aardig uit zijn mond. Trouwens, de woorden “auto”, “koe”, en “papa” en “mama”, komen er al vloeiend uit rollen bij hem. Ook al kan een paard ook een koe zijn in zijn geval, pas op! Maar ook zonder die woorden weet hij heel veel dingen aan mij en mijn vrouw duidelijk te maken. Om duidelijk te maken dat hij naar buiten wil pakt hij zijn schoenen van het schoenenrek, en als hij een poepluier heeft dan duwt hij met zijn hand op zijn broek en kijkt je dan even indringend aan. Nu komt het ook met name door onze intensieve observatie dat we signalen van hem oppikken die zelfs wat subtieler zijn dan dat. We weten dat hij zich niet voldoende kan uitdrukken met taal, dus we letten op andere zaken om zijn welbevinden te kunnen bepalen. Dat is belangrijk. We kunnen vol overtuiging tegen elkaar zeggen dat hij een leuke dag heeft, zonder dat hij naar ons toe de woorden “leuke” en “dag” gebruikt. Daarbij is hij ook nog gewoon “eerlijk”. Als hij pijn heeft dan huilt hij. Je kunt er vaak gewoon niet omheen.
   advertentie   Slaap is een belangrijk gespreksonderwerp als je met jonge ouders praat. Als "jonge vader" weet ik daar alles van! Het is in ieder geval een regelmatig terugkerend thema. Het begint met: "Ga je hem inbakeren?" En het gaat in de maanden daarna door met: “Slaapt hij al door?” We letten nauwlettend op of hij voldoende slaap heeft en we maken ons erg druk om hem tussen de middag wat uurtjes te laten slapen. Als ik naar de gastouder ga om hem weer op te halen is de eerste vraag die ik stel: “En, heeft hij een beetje goed geslapen?” We snappen dat in een jong leven slaap erg belangrijk is voor de ontwikkeling. Net als goed eten en drinken is goede slaap onontbeerlijk. De vraag is waarom we ons daar later in het leven wat minder zorgen om gaan maken. Bijna alle jonge ouders hebben slaapgebrek. Toen ons zoontje werd geboren, nu zo’n 16 maanden geleden, had dit direct negatief effect op onze nachtrust. Een pasgeboren kind slaapt natuurlijk niet hele nachten door. Ik denk dat iedere ouder dit wel herkend, het zijn zware weken zo in het begin. “Normaal” gezien zou een baby na 6 maanden ongeveer kunnen doorslapen. En zouden Papa en Mama ook weer van normale nachten kunnen genieten. Maar helaas. Als ik zo om me heen de verhalen hoor dan zijn er nog zat jonge ouders die, na bijvoorbeeld anderhalf jaar, nog niet een volledige goede nacht hebben gemaakt. Maar een jong kind is niet de enige reden waarom je slecht zou kunnen gaan slapen. Als je ‘s avonds nog veel zoetigheid eet of nog veel cafeïne binnenkrijgt, dan kun je wellicht een slechte nacht tegemoet zien. Dat weten we nu allemaal wel. Maar realiseer je je wel dat als je de hele avond zit te "appen" op je smartphone of als je nog wat op je tablet zit te doen, dat dat ook niet bevorderlijk is voor een kwalitatief goede nachtrust? Laatst was in het nieuws dat veel jongeren nu naar slaapcentra worden doorverwezen vanwege slaaptekort. De oorzaak zou heel erg liggen bij de smartphone. Kwalitatieve slaap De hoeveelheid jeugdigen die naar slaapcentra gaat is niet het enige wat schokkend is. Het is met name ook schokkend om te leren dat een gebrek aan kwalitatieve slaap zeer grote consequenties kan hebben voor je gezondheid. In eerste instantie merk je natuurlijk dat je niet bent uitgerust en dat je je daardoor slechter kunt concentreren. Maar door een chronisch slaaptekort kan ook bijvoorbeeld een depressie verergeren. En dat is nog eens andere koek. Een artikel van The Huffington Post laat zien dat er nog veel meer nadelige gevolgen zijn te noemen. Bijvoorbeeld dat je gevoeliger gaat worden voor overgewicht, of dat je een verhoogde bloeddruk kunt krijgen. Kosten van slaaptekort Economisch gezien is kun je er een kostenplaatje aan hangen. Dit is gedaan door de organisatie RAND, die een uitgebreid onderzoek heeft gedaan. Zo is er berekend dat slaaptekort bijvoorbeeld in Duitsland de economie meer dan € 50 miljard per jaar kost. Ik denk dat er nog te weinig werkgevers er zich van bewust zijn dat veel ziekte direct of indirect door slaapgebrek wordt veroorzaakt. En wat slaaptekort dus voor invloed heeft op de kosten van verzuim. Gezien het feit dat we nu een hele smartphone generatie aan het werk hebben, zullen werkgevers rekening moeten houden met het feit dat er sprake kan zijn van een verdere toenemende nadelige invloed op je productiviteit, je directe verzuimkosten en je mogelijke schadelast! Wat kan een werkgever doen? Vooruitstrevende werkgevers als Facebook, Procter & Gamble en Google hebben voor de werknemers “slaap-pods” geïnstalleerd waar je regelmatig even 20 minuten kunt slapen. Die werkgevers houden zich er duidelijk mee bezig! Is zo'n slaap-pod raar? Tja, het is maar wat je gewend bent. Ik werk soms wel eens een hele dag thuis en als ik een minder goede slaapweek heb dan pak ik gerust nog even de tijd om even een tukje te doen overdag. Maar ja, dat zijn de voordelen van eigen baas zijn. Zo ga ik ook wel eens voor de inspiratie in bad. Maar dat even terzijde. Wat je in ieder geval als werkgever kunt doen -als je de installatie van slaap-pods een stap te ver vindt - is je werknemers ervan bewust maken dat goed slapen belangrijk voor de gezondheid is. Net als dat je initiatieven neemt om je medewerker meer te laten bewegen, en gezonder te laten eten, hoort “goed-slapen-promotie” daar dus ook gewoon bij. Het is een kwestie van bewustwording en voorlichting. En wat als je zelf al lange tijd te maken hebt met slaaptekort? Ik schrok er wel een beetje van, en dan met name als je kijkt naar de wat meer verregaande gezondheidsproblematiek bij slaaptekort. Het is dus niet alleen een kwestie van mindere energie overdag, het kan veel verder gaan. Wat kun je zelf doen? De eigen bewustwording is al een hele belangrijke stap. Onderschat je situatie niet, en zoek desnoods ook hulp. Kies eens voor een preventief gesprek met de bedrijfsarts, of met je eigen huisarts. Gezond weer op! Ik hoop dat je niet in slaap bent gevallen tijdens het lezen. Ik wens je in alle geval nog een fijne dag, en voor vanavond lekker slapen en morgen gezond weer op! En voor het slapen gaan kun je dit nog lezen:   |
Archieven
Juli 2022
Categorieën
Alles
|
|
Alles van deze site Copyright Robait - Alex van der Meer
Robait staat ingeschreven bij de KvK onder "Robait2Work" en heeft als nummer: 66059704 | ||||||||||||||
