Is het niet heerlijk om lekker traag te mogen rijden? 30 km is het nieuwe genieten!  
0 Kommentare
4 verzuim-vuistregels bij het eigen-regiemodel. In deze blog behandel ik het eigen-regiemodel bij verzuimbegeleiding. Zolang je de essentie van verzuimregie niet uit het oog verliest kan dit regiemodel voor jou als leidinggevende prima werken. Je hoeft je niet te gaan verdiepen in medische zaken en je zou eigenlijk niet eens zo gek veel anders hoeven te doen dan wat je normaal doet als leidinggevende. Ik geef je een aantal vuistregels waarmee je zelf makkelijk aan de slag kunt. Ook al heb je te maken met een complex verzuimdossier. Als leidinggevende kan het voorkomen dat je, voor wat betreft ziekte van je medewerker, te maken hebt met het eigen-regiemodel. Dat je zelf dus verantwoordelijk bent voor de verzuimbegeleiding en dat je organisatie zelf regie heeft over de randvoorwaardelijke zaken die bij verzuim aan bod komen. Interessant natuurlijk, maar wat wordt er dan concreet wel niet van je verwacht? Wat moet je dan allemaal kennen, kunnen en doen? En ook niet onbelangrijk, ben je met deze “extra taak” niet ongelooflijk veel tijd kwijt? “Dit kan ik er niet allemaal bij doen!” In de praktijk ben ik regelmatig de nodige frustratie tegengekomen op het moment dat de verantwoordelijkheid van de verzuimbegeleiding volledig bij de leidinggevenden wordt neergelegd. Want verzuim is complex, zo wordt mij steeds gemeld: Je hebt extra lastige regels, en je moet veel bespreken, vastleggen en bedenken met je medewerker wat er gedaan moet worden teneinde te voldoen aan de reïntegratie-inspanningsverplichting. En dan moet je ook nog eens bedenken hoeveel verschillende scenario’s er wel niet zijn. Want geen langdurig ziektegeval is hetzelfde, en er zijn zoveel behandelingen en behandelaars, en dan heb je ook nog verzuimsystemen en een bedrijfsarts. Ga er maar aan staan! Die privacy-regels maken de boel ook niet eenvoudiger. Je mag niet eens noteren wat iemand heeft! Moet ik daar de regie over voeren? Dat is gewoon een vak apart! Verzuim is een vak apart? Het is maar hoe je het bekijkt. Want wellicht is het spel van regels, richtlijnen en wetten rond verzuim wel heel erg ingewikkeld intussen, als leidinggevende moet het aan de andere kant wel makkelijk zijn om je bezig te houden met arbeid en met de arbeidsverhouding. Want dat laatste doe je elke dag al.  En dan kom ik al snel op de essentie van goede verzuimregie. Want, verzuimregie zou helemaal geen verzuimregie moeten zijn. Tenminste… in de zin dat je je samen met de medewerker gaat richten op de ziekte, de behandelingen, de juiste interventies, en wat er medisch gezien voor nodig is om nog verder te herstellen. Je richt je op reïntegratie. En reïntegratie is niks anders dan benutten van arbeidsmogelijkheden. VUISTREGEL 1 - Re-integratie gaat over arbeid en niet over ziekte. Je houdt je dus bezig met het managen van de factor arbeid. Dat zou bekend moeten voorkomen. Je richt je op de arbeidsverhouding, de rechten en plichten die daarbij horen, en je laat je goed door de Bedrijfsarts informeren of er benutbare mogelijkheden zijn waar je als leidinggevende adequaat op gaat reageren. Je bent een leidinggevende en je bent geen arts. Je hoeft dus ook geen verstand te hebben van ziekten en behandelingen. Jouw kracht is met name invulling te gaan geven aan het omzetten van de genoemde benutbare mogelijkheden naar concrete arbeid. Je organiseert je een slag in de rondte om werk, of aangepast werk, bij jou op de afdeling, of desnoods elders, te realiseren. Alles ter bevordering van de reïntegratie. VUISTREGEL 2 - Veel medisch verstand is een nadeel. Er was eens een leidinggevende waar ik mee sprak die binnen zijn organisatie bekend stond als iemand die heel goed omging met zijn zieke medewerkers. Hij zat er als het ware bovenop. Ik besprak uitgebreid met hem een lopend dossier, zonder dat ik wilde weten wat deze medewerker precies had. Er was geen ontkomen aan echter. Ik kreeg alle behandelingen te horen waar de medewerker mee te maken had gehad. Alsof ik een medisch specialist sprak in plaats van een afdelingshoofd. Ik werd even wat sarcastisch, en zei: “je hebt er veel verstand van.” Hij begon te glunderen. “Ja, intussen wel!”  Mijn hoofd tolde van het hele medische verhaal en ik had moeite me zuiver te richten op de arbeidsmogelijkheden. Toen ik wat focus wist te creëren kwam ik tot de conclusie dat de medewerker al maanden stagneerde qua benutten van arbeidsmogelijkheden. Er had al veel meer progressie in moeten zitten op basis van de adviezen van de bedrijfsarts. Er was dus teveel gemedicaliseerd en er was te weinig praktisch een vertaalslag gemaakt naar benutbare mogelijkheden. Dit kwam ook met name omdat de leidinggevende had verzuimd om de plichten te benadrukken. Werknemer was niet van plan eerst op een aangepaste werkplek te reïntegreren, hetgeen een verdere progressie wel had kunnen bespoedigen. De leidinggevende was er juist trots op dat de werknemer zo volhardend was te willen reïntegreren op de eigen werkplek. En dan mis je wel iets heel belangrijks... VUISTREGEL 3 - Er is altijd nog sprake van een arbeidsverhouding. Terugkeren na een vervelende ziekte of ongeval is lastig, dus je wil natuurlijk een goed werkgever zijn. Maar een grote fout zou zijn de arbeidsverhouding en de daarbij behorende verplichtingen overboord te gooien. Je kunt open, eerlijk en duidelijk zijn voor wat betreft de rechten en plichten van de arbeidsverhouding bij ziekte. En één ding is heel duidelijk, je zult er samen hard aan moeten werken om al de genoemde mogelijkheden zo volledig mogelijk te benutten. Als je een goed werkgever bent stel je uiteraard altijd de arbeidsrelatie centraal, en daar horen over en weer rechten en plichten bij. Deze rechten en plichten geven altijd houvast en kunnen juist heel goed helpen en richting geven aan een lastige reïntegratie-casus. Indien een medewerker niet meewerkt aan reïntegratie dan kun je waarschuwingen gaan geven zelfs. Sterker nog, het is soms zelfs nodig om te sanctioneren. LEES OOK: VIER FOUTEN BIJ FREQUENT VERZUIM GESPREKKEN VUISTREGEL 4 - Je bent een manager. Een hele grote fout is om je dus ineens anders te gaan opstellen bij verzuim. Je bent niet aangenomen om een hulpverlener te zijn of een behandelingen-expert. Je bent aangenomen om de boel te gaan managen. Ik zal een voorbeeld geven. Een bedrijfsarts is een belangrijke persoon voor jou als het gaat om een reïntegratie-casus. Deze expert moet jou en je medewerker gaan adviseren over de mogelijkheden waar jij en je medewerker vervolgens een praktische invulling voor gaan bedenken. Je ziet zo’n bedrijfsarts (BA) dus als een belangrijke adviseur die is ingehuurd voor je projectteam die verder bestaat uit jouw zieke medewerker, plus eventueel je P&O ondersteuning. De bedrijfsarts (BA) ga je dus niet zijn eigen gang laten gaan. Je betrekt deze persoon zoveel mogelijk bij de casus en bij jouw afdeling. Jij zorgt er dus voor dat de BA weet wat er speelt en wat voor werk er bij jou gedaan wordt. Je informeert de BA dus ook zoveel mogelijk voor een consult wat je aan reïntegratie-stappen hebt gezet en wat er al is besproken. Je zorgt ervoor dat de BA goed op de hoogte is van wat er reilt en zeilt. Het beste advies krijg je als de adviseur zoveel mogelijk van de situatie weet. Heel eerlijk verbaas ik me wel eens. Dan zie ik dat er geen vraagstelling wordt opgesteld voor de BA. En dan vraag ik me wel eens af. Je huurt een expert in voor advies, maar je verzuimt deze met info te voeren. Wat verwacht je dan van het advies? Laat je dan niet volledig de regie los? Je huurt toch ook geen dure consultant in zonder daar zelf verder contact mee te hebben? Zo zijn er meerdere experts die je kunt betrekken bij de casus. Je P&O afdeling, bijvoorbeeld, is in staat je te adviseren over wat je wel en niet mag noteren in het dossier en hoe je het beste een vraagstelling kunt opstellen voor de bedrijfsarts zonder de privacy-wetgeving te overtreden. Of je schakelt ze in als er sprake is van mogelijk waarschuwen en sanctioneren. Kortom: managen. Niks anders dan wat je al gewend bent. Business as usual Voor mij is het duidelijk dat eigen-regie jouw werk als leidinggevende niet hoeft te veranderen. Zolang je je eigen spoor maar blijft volgen. En voor het geval je bang bent te ontsporen, of dat je gevoel je aangeeft dat het spoor dood lijkt te lopen, dan is het altijd fijn om even te kunnen sparren. Dat kan wellicht met iemand van jouw eigen organisatie, maar als je behoefte hebt aan een echte outsider, dan mag je contact met mij opnemen. Als het goed is geef ik je advies die jou bij jouw core-business doet blijven. Vond je dit artikel leuk of nuttig, deel dit dan met je vrienden, ze zullen het vast waarderen.     Laten we het eens serieus over lachen gaan hebben. We kennen allemaal wel de uitdrukking “lachen is gezond”, maar hoe werkt dat dan precies? En wat zijn de voordelen van lachen met je collega’s? Elke dag wordt ik wel een keer fysiek aangevallen. Dan zit ik rustig op een kussen op de grond. Een meedogenloos wezen staat dan achter me en grijpt mij ineens vast. Ik vecht terug natuurlijk en ik til hem over me heen met al mijn kracht en ik leg hem neer op zijn rug. En dan neem ik wraak! Ik zoek naar zijn zwakke plekken en begin met mijn geheime wapen: de kieteldood. En lachen dat hij doet. Hij giert het uit van plezier. Het valt me op dat kinderen nog ze lekker oprecht plezier kunnen hebben en kunnen lachen. Mijn zoontje is daarop geen uitzondering. En soms ben ik daar wel eens jaloers op. Waarom ben ik als volwassen mens zo vaak zo serieus? En waarom bewaar ik mijn gekke momenten alleen voor als ik thuis ben?  Wat me verder opvalt is dat ik heel veel baat heb bij lachen. De afgelopen weken zijn druk en hectisch geweest. En soms heb je ook wel eens persoonlijke tegenslag. Dan is het lekker om een oppepper te krijgen. Nu is het niet handig om dan als een aardappelzak op de bank te gaan hangen om te gaan bingewatchen. Dat is met name funest voor je energie op den duur, maar even TV kijken is geen ramp. Ik merk dat als ik bijvoorbeeld onze favoriete comedy hebben bekeken dat ik daar lekker fris van kan worden. Duurt maar twintig minuten, meer is ook niet nodig. Dat ik als het ware een injectie energie en positieve kracht heb binnen gekregen van een paar lachsalvo’s.  Mijn gezonde verstand weet me dus gewoonweg te vertellen dat lachen goed voor me is. Een goede grap doet wonderen. Ik heb al eens eerder iets geschreven over glimlachen, en hoe dat positief voor je kan werken. Maar hoe werkt het dan bij lachen? Er is veel onderzoek gedaan naar de effecten van lachen op je gezondheid. Je kunt over het algemeen zeggen dat lachen heel goed werkt tegen stress. Maar ook dat het effect heeft op pijnbestrijding en op je conditie. Wellicht zijn niet alle wetenschappers het er over eens in hoeverre lachen daadwerkelijk een genezende werking heeft, maar je kunt wel heel duidelijk stellen dat lachen absoluut geen kwaad kan. Lachen is veelzijdig en een allemansvriend. En dan kun je ook nog kijken of je lachen kunt inzetten als onderdeel van je preventiebeleid. Lachen als onderdeel van je preventiebeleid. Het is fijn om met je collega’s te kunnen lachen. En ik ken veel werkomgevingen waar je veel lol kunt hebben. Soms schaam je je een beetje dat je tijd besteed aan humor en even niet aan het werk bent wellicht, maar reken maar dat het je productiviteit niet in de weg hoeft te staan. Als lachen je stress weet te verlagen en je conditie weet te verbeteren, dan zou er zeker ruimte voor moeten zijn op het werk.  Het hoeft ook voor een organisatie niet eens zo moeilijk te zijn om positieve aandacht te hebben voor lachen op het werk. En veel managers vinden het ook erg belangrijk dat de sfeer goed is en dat er gelachen kan worden op de afdeling. Maar helaas heb ik ook wel eens meegemaakt dat discipline veel belangrijker werd geacht dan plezier op het werk. Ik heb helaas daardoor goede werkkrachten zien verdwijnen en/of afhaken. Werksfeer is een serieuze zaak Een positieve werksfeer is goed voor de vitaliteit van de medewerker. In de basis heb je een aantal punten die zorgdragen voor een positieve werksfeer. Je kunt denken aan het feit dat je correct gesteund wordt door je leidinggevende. Of dat je ook regelmatig een compliment ontvangt, en dat de werkdruk reëel te noemen is. Maar ook dat je weet dat je jezelf kunt zijn zonder de angst te hebben om gepest te worden. Zomaar een paar voorbeelden. Werken aan lachen heeft geen zin als in de basis geen aandacht is geweest voor een goede werksfeer. Lachen is nooit alleen de oplossing voor een slechte werksfeer. Pesten lach je niet weg, bijvoorbeeld. Een goede werksfeer is een belangrijke voorwaarde om echt goed te kunnen profiteren van de voordelen van lachen. Lachen is besmettelijk. Niet alleen werkt lachen dus goed voor een individu, het draagt bij tot het saamhorigheidsgevoel op de afdeling. Je kunt elkaar ermee oppeppen als het ware. Je kent het effect wel. Dat als iemand een lachkick heeft dat dat aanstekelijk werkt en dat je dan zelf een lach niet meer kunt onderdrukken. Omdat iemand anders lacht begin jij je vrolijker te voelen. Het lijkt me aan de andere kant uiteraard meer dan overdreven om van je werkplek een ballenbak te maken met clowns en scheetkussens. Maar genoeg ruimte voor lachen heeft op meerdere fronten een positief effect. En als je als organisatie wellicht nog wat meer wilt kunnen sturen hierin, zou je ook iets kunnen gaan organiseren. Er zijn namelijk mogelijkheden voor lachworkshops. En daar hoef je niet lacherig over te doen, want deze workshops werken prima, en met name dus als er sprake is van een goede basis qua werksfeer. Hoe dan? Dat laat ik je graag uitleggen door een echte lachcoach.  Hoe dat werkt, een lachworkshop, in je organisatie? Op zoveel manieren! Gelukshormoon Als je samen met je collega’s gaat lachen zonder reden, dus zonder grappen of sketches, gebeurt er van alles in je lijf en in je gevoel. Flink lachen zorgt dat je gelukshormoon endorfine aanmaakt, waardoor je je lekker gaat voelen, het leuk hebt en blij wordt. Dat heeft natuurlijk gevolgen voor hoe je met elkaar om gaat. Echt contact Maar het gaat nog iets verder dan dat, in mijn ervaring. Als je lacht, laat je echt iets van jezelf zien en horen. Je maakt geluid en dat komt van binnenuit. Je stelt je kwetsbaar op en dat maakt nog meer contact maakt met elkaar - zonder woorden. Ik vind dat het mooie van samen lachen zonder reden, en tegelijk is het ook voor veel mensen het pittige. Je laat jezelf zien! Oef…want je bent misschien wel gewend om je in te houden. Zeker in werkomgevingen is dat niet ongewoon. Dat is zichtbaar in workshops: mensen lachen met hun armen voor hun lijf of hun gezicht. Ook mooi: mensen die steeds willen gaan praten, om met hun ongemak om te gaan. En nee, er is hierin geen goed of fout, er is de lach :-) Anti-stress en pro-concentratie Naast je lekker voelen en meer verbinding ervaren, heeft langer achter elkaar lachen ook andere voordelen voor het werk: Het vermindert stress doordat je bloeddruk en de hoeveelheid stresshormoon in je bloed lager worden. Het verhoogt je concentratie doordat er meer zuurstof naar je hersenen gaat. Een lachworkshop is een echte win-win: mentaal én fysiek, voor medewerker én organisatie. Laat staan als je het met enige regelmaat doet! Martine Beernink, Lachcoach Amersfoort Dank aan Martine voor haar bijdrage aan dit artikel. Ik vind haar enthousiasme op papier al aanstekelijk. Dat belooft dus heel wat voor een workshop! En hier nog wat andere serieuze zaken:   Vond je het leuk of nuttig, deel dit dan met je vrienden, ze zullen het vast waarderen.
Een zelfstandig ondernemer kan altijd wel wat hulp gebruiken. Ook als het gaat om preventiebeleid. Waar moet je als zelfstandig ondernemer rekening mee houden, en wat kun je nu doen om uitval straks wegens ziekte of ongeval te voorkomen? In de afgelopen dagen heb ik veel contact met leuke lokale zelfstandig ondernemers. De gemeente waar ik in woon had namelijk deze week een mooie meetup georganiseerd onder de noemer “ondernemen doe je nooit alleen”. Het was een gezellige avond met prima sprekers, een - voor velen - aansprekend buffet en ruimte voor brainstormen en gesprek. Er komt zeker een vervolg heb ik begrepen, en ik ben er blij mee dat mijn gemeente initiatieven aan het ontplooien is om zelfstandige ondernemers aan te moedigen en daarbij bij wil dragen aan de mogelijkheid om als zelfstandige te profiteren van in de regio aanwezige kennis, kunde en ondersteuning. Ik had in ieder geval direct die avond het idee om iets te willen bijdragen. En ik begon meteen na te denken over wat ik aan kennis heb die ik zou kunnen delen met mijn “collega-ondernemers”. Aangezien ik nu heel druk ben met Arbeidsvitaliteit en Preventie bedacht ik dat het wellicht nuttig kon zijn om een bijdrage te leveren voor wat betreft het preventiebeleid van een zelfstandig ondernemer.  Preventie? Wat zegt de wet? Sinds 1 juli 2017 is preventie nog veel belangrijker geworden dan het al was. Althans, vanaf dat moment zegt de arbowet duidelijk dat elk bedrijf ten minste één preventiemedewerker in dienst moet hebben die de maatregelen (gericht op de veiligheid en gezondheid binnen een bedrijf) kan uitvoeren. Gelukkig hoef je als zelfstandige niet iemand van buiten daarvoor aan te trekken en kan de directeur ook als preventiemedewerker optreden. De zelfstandig ondernemer is dus zijn eigen preventiemedewerker. En dat is prima, want zelfstandig ondernemers weten heel veel van preventie. Zelfstandig ondernemers zijn namelijk heel goed in staat te voorkomen dat ze ziek gaan uitvallen. Want als ze ziek uitvallen dan verdienen ze niks. Je kunt je uiteraard ook verzekeren als ondernemer als het gaat om arbeidsongeschiktheid. Dat is wellicht zelfs zeer raadzaam, maar ook met een goede verzekering is het aan te raden te voorkomen dat je daar beroep op moet doen. Risico’s bij het zelfstandig ondernemerschap Er zijn veel dingen waar je je als zelfstandig ondernemer druk om moet maken. En soms zie je door de bomen het bos niet. Maar het is allereerst een kwestie goed de reële risico’s in kaart te hebben. En je moet weten welke maatregelen je dient te treffen om die risico’s te verkleinen. Ik benoem er een paar, en dan met name de risico’s die je juist aantreft vanwege het feit dat je als ondernemer zelfstandig aan het werk bent. 1. Werkplek Je werkt niet altijd bij een opdrachtgever. Veel ondernemers hebben thuis een kantoortje of werken met de laptop aan de eettafel. Met name als je in de zakelijke dienstverlening actief bent dan loop je het risico veel uren achter je computer of laptop zittend door te brengen. Let dan in eerste instantie goed op je zithouding. Als je werkt op een laptop dan loop je al snel het risico dat je je hoofd te veel naar beneden richt. Je zou kunnen overwegen te werken met een laptopstandaard, waardoor je recht naar je scherm kunt kijken. Hou hier ook rekening mee als je gaat investeren in goede kantoorruimte. Of als je gezamenlijk met andere ondernemers gebruik gaat maken van een flexruimte. Je bent niet alleen klaar met een bureaustoel, goede koffie en een bureau. Een laptopstandaard kan erg belangrijk zijn. Natuurlijk! Verder is het bekend dat als je lang achter elkaar naar een beeldscherm aan het kijken bent dat je dan mogelijk een letterlijk hoofdpijn-dossier aan het veroorzaken bent. Het is ergonomisch gezien niet slim om tijdens een werkdag van 8 uur gedurende meer dan 5 á 6 uur achter de computer te zitten. Je zult je werk echt moeten gaan afwisselen. Probeer dus ook fysiek actief te zijn gedurende zo’n dag. Zelf heb ik regelmatig dagen dat ik veel aan het werk ben op de computer. Ik zorg voor de balans door tijd in te plannen die dag om een wandeling te gaan doen, of om de dag te beginnen op de sportschool.   2. Werk en Rusttijden Ondernemer zijn is vaak niet een baan met vaste tijden. Veel ondernemers zijn ontzettend gepassioneerd. Die werken zodra ze kunnen werken. En die houden zich niet aan de reguliere kantoortijden. Persoonlijk hou ik me helemaal niet aan kantoortijden. Ja, alleen als ik voor een opdrachtgever echt op locatie aan het werk ben, maar voor veel ondernemersactiviteiten hou ik me niet aan “van 9-tot-5” of “van maandag tot en met vrijdag.” En weet je, hard en veel werken kan heel prima, vooral als je er veel plezier aan beleeft en er ook zelf heel veel energie uit haalt. Echter sla niet door. Je presteert echt niet beter als je helemaal geen pauze hebt gehad. Durf ook niks te doen. Als je als ondernemer lekker veel thuis aan het werk bent dan heb je heel veel mogelijkheden je rusttijden op een hele prettige manier door te brengen. Wat ik al eerder aangaf, je kan een mooie wandeling doen, maar persoonlijk vind ik het heerlijk om bij zo’n thuiswerkdag even tussendoor te badderen. Waarom niet? Niemand die daar last van heeft. Goed slapen is uiteraard ook erg belangrijk. Slaapproblematiek heeft ingrijpende gevolgen en is een hele belangrijke oorzaak voor uitval. Onderschat het niet. En als je merkt dat je te weinig kwalitatieve slaap hebt overweeg te doen als de meest innovatieve werkgevers van de wereld dit georganiseerd hebben voor hun werknemers. Ga overdag op je werk gewoon tussendoor een twintig-minuten-tukkie doen. 3. Psychische belasting Het grootste risico wat je loopt heeft betrekking op de psychische belasting. Als je er helemaal alleen voor staat en je moet gewoonweg presteren kan de druk heel hoog zijn. Aan de ene kant kan het zo zijn dat je al die opdrachten niet in je eentje aankunt, aan de andere kant kan het zo zijn dat je juist heel hard moet werken om überhaupt aan je opdrachten te komen. Hoe dan ook, een pittige psychische belasting wat mij betreft. Verder merk ik zelf dat het soms best wel lastig is om helemaal alleen de dag door te komen. Je loopt tegen dingen aan, je merkt dat je vastloopt of je baalt omdat je iets moet doen waar je geen zin in hebt. Er zijn regelmatige dipjes, hoe dan ook. Hier moet je oplossingen voor vinden. Wat kun je preventief doen om te voorkomen dat je psychische belasting voor jou te hoog wordt? Zorg in ieder geval voor contact met een aantal mede zelfstandig ondernemers waar je een goede relatie mee kunt opbouwen. Persoonlijk kan ik goed sparren met een aantal fijne ondernemers die min of meer in hetzelfde vaarwater zitten, maar werkzaam zijn in andere provincies. Daar ben ik erg gelukkig mee. Niet alleen om kennis te delen of elkaar iets te gunnen, ook is het fijn om echt even “leed” te kunnen delen met mensen die snappen waar je mee bezig bent. Om steun te vinden. Uiteraard is een goede balans ook belangrijk. De belasting moet niet lang of continu hoger zijn dan je belastbaarheid. Het is daarbij fijn als je je belastbaarheid positief weet te beïnvloeden. En dat doe je door je gezonde verstand te gebruiken. Je sport, je eet gezond, je pakt je kwalitatieve rust en bent regelmatig buiten in de natuur. Dit zijn al hele eenvoudige maatregelen die erg belangrijk zijn voor je belastbaarheids- verbetering. Investeren? Ten slotte wil ik qua psychische belasting ook pleiten voor investeringen. Wees daar niet te benauwd voor. Ik zeg altijd dat een topsporter niet alleen een topsporter is als hij met een wedstrijd bezig is. Die topsporter doet voor en na zo’n wedstrijd er alles aan om er te kunnen staan wanneer dat moet. Je moet in staat zijn die topprestatie te leveren. Je zult dus een goede mentale weerbaarheid moeten hebben. Net zo goed dat je investeert in je fysieke gesteldheid door middel van een sportschoolabonnement, net zo goed is het normaal te noemen om te investeren in een goede mentale weerbaarheid. Dit kan zijn dat je een coach in de hand neemt die je kan ondersteunen, of dat je desnoods in gesprek bent met een psycholoog zo nu en dan. Vergis je niet. Topmanagers gaan meer dan je denkt regelmatig “even lekker in therapie”. En onthoud… Elke goede preventie-investering betaalt zich later met rente terug. Dit geldt ook voor zelfstandig ondernemers. Dit waren een paar risico’s met een aantal tips om te voorkomen dat er sprake zal zijn van overbodig en kostbaar verzuim. Wellicht kom ik er nog eens op terug om meer hierover met je te bespreken. Laat me anders weten wat jij doet om te voorkomen dat je uitvalt! Ga je wandelen met de hond? Of laat je je bijstaan door iemand? Heb je nog andere goeie tips? Deel ze en je helpt een ander er ook mee! Wat je verder kunt lezen en kunt delen: Solliciteer je veel? Het zijn details, maar heb je er wel eens aan gedacht jezelf een keer te bellen? Tegenwoordig ben ik niet meer aan het werven en selecteren, maar ik heb het wel een tijdlang gedaan. Het was leuk werk om te doen vond ik, want vaak kon ik mensen, die hadden gesolliciteerd, gewoonweg blij maken met een kans op werk. Stel je voor hoe dat ging. Dan zat ik de cv’s te bekijken en begon ik keuzes te maken met wie ik in gesprek zou willen gaan. En dan zat ik daar met mijn stapeltje zorgvuldig geselecteerde kandidaten. Vrolijk was ik van plan dan iedereen te woord staan en ik hoopte er op dat mensen ook enthousiast zouden reageren. En daar begon ik met bellen om het goede nieuws door te geven…. Leuk. Zin in. En na een paar seconden gooide ik de hoorn geïrriteerd weer op de haak. Want dan was het gesprek, bijvoorbeeld, als volgt verlopen:
 Super grappig om je vrienden zo voor de gek te houden, ahum, maar zulke top-humoristen kwamen bij mij niet over als personen die serieus bezig waren met de mogelijkheid dat ze door een potentiële werkgever konden worden gebeld. En als potentiële werkgever word je wel graag serieus genomen, kan ik je vertellen. Nu had ik ook wel te maken met een doelgroep waar goede zakelijke communicatie niet per se bovenaan het lijstje hoefde komen te staan, maar toch was het verschrikkelijk irritant. Gelukkig, gelukkig, is het niet de mode om grappiger te moeten zijn dan de hond van de buurman, dus de huidige recruiter zal dergelijke briljante grappen via de voicemail veelal moeten missen, neem ik aan. “Last van humor” is in ieder geval dus niet altijd handig als je veel solliciteert en als je door een recruiter of werkgever gebeld zou kunnen worden. Dat is dus duidelijk. Maar het kan voor het overige ook geen kwaad om sowieso eens naar je eigen voicemail te luisteren. Vraag jezelf af: hoe klink ik als men mij belt? Ben je tevreden over de tekst? Of noem je alleen je naam? En is dat dan duidelijk te verstaan? Hoe klinkt je stem, en valt er niet een te lange stilte voordat je de “piep” hoort? Is er veel achtergrondlawaai? Allemaal kleine details wellicht, maar gezien de concurrentie voor wat betreft een aantal functiegroepen is het niet onverstandig ook aandacht te blijven schenken juist aan die details. Een eerste indruk maak je maar één keer. Als ik een suggestie mag geven. Je kunt jezelf mooi neerzetten door de mogelijkheden van voicemail optimaal te benutten. Dus een mooi stukje tekst, netjes uitgesproken, helpt zeker! Dus, als ik genoemde Karel mag adviseren, dat zou het het volgende kunnen zijn: “Hallo, u bereikt de voicemail van Karel Gaaikema.... Ik ben even niet in staat de telefoon te beantwoorden. Maar, indien u uw naam en telefoonnummer inspreekt, dan bel ik u zo spoedig mogelijk terug. Hartelijk dank!” En dan nog de truc gebruiken om je bericht met een glimlach in te spreken. Je ziet ‘m niet, maar hij wordt wel gevoeld. En voor meer nette berichten:    Slaap is een belangrijk gespreksonderwerp als je met jonge ouders praat. Als "jonge vader" weet ik daar alles van! Het is in ieder geval een regelmatig terugkerend thema. Het begint met: "Ga je hem inbakeren?" En het gaat in de maanden daarna door met: “Slaapt hij al door?” We letten nauwlettend op of hij voldoende slaap heeft en we maken ons erg druk om hem tussen de middag wat uurtjes te laten slapen. Als ik naar de gastouder ga om hem weer op te halen is de eerste vraag die ik stel: “En, heeft hij een beetje goed geslapen?” We snappen dat in een jong leven slaap erg belangrijk is voor de ontwikkeling. Net als goed eten en drinken is goede slaap onontbeerlijk. De vraag is waarom we ons daar later in het leven wat minder zorgen om gaan maken. Bijna alle jonge ouders hebben slaapgebrek. Toen ons zoontje werd geboren, nu zo’n 16 maanden geleden, had dit direct negatief effect op onze nachtrust. Een pasgeboren kind slaapt natuurlijk niet hele nachten door. Ik denk dat iedere ouder dit wel herkend, het zijn zware weken zo in het begin. “Normaal” gezien zou een baby na 6 maanden ongeveer kunnen doorslapen. En zouden Papa en Mama ook weer van normale nachten kunnen genieten. Maar helaas. Als ik zo om me heen de verhalen hoor dan zijn er nog zat jonge ouders die, na bijvoorbeeld anderhalf jaar, nog niet een volledige goede nacht hebben gemaakt. Maar een jong kind is niet de enige reden waarom je slecht zou kunnen gaan slapen. Als je ‘s avonds nog veel zoetigheid eet of nog veel cafeïne binnenkrijgt, dan kun je wellicht een slechte nacht tegemoet zien. Dat weten we nu allemaal wel. Maar realiseer je je wel dat als je de hele avond zit te "appen" op je smartphone of als je nog wat op je tablet zit te doen, dat dat ook niet bevorderlijk is voor een kwalitatief goede nachtrust? Laatst was in het nieuws dat veel jongeren nu naar slaapcentra worden doorverwezen vanwege slaaptekort. De oorzaak zou heel erg liggen bij de smartphone. Kwalitatieve slaap De hoeveelheid jeugdigen die naar slaapcentra gaat is niet het enige wat schokkend is. Het is met name ook schokkend om te leren dat een gebrek aan kwalitatieve slaap zeer grote consequenties kan hebben voor je gezondheid. In eerste instantie merk je natuurlijk dat je niet bent uitgerust en dat je je daardoor slechter kunt concentreren. Maar door een chronisch slaaptekort kan ook bijvoorbeeld een depressie verergeren. En dat is nog eens andere koek. Een artikel van The Huffington Post laat zien dat er nog veel meer nadelige gevolgen zijn te noemen. Bijvoorbeeld dat je gevoeliger gaat worden voor overgewicht, of dat je een verhoogde bloeddruk kunt krijgen. Kosten van slaaptekort Economisch gezien is kun je er een kostenplaatje aan hangen. Dit is gedaan door de organisatie RAND, die een uitgebreid onderzoek heeft gedaan. Zo is er berekend dat slaaptekort bijvoorbeeld in Duitsland de economie meer dan € 50 miljard per jaar kost. Ik denk dat er nog te weinig werkgevers er zich van bewust zijn dat veel ziekte direct of indirect door slaapgebrek wordt veroorzaakt. En wat slaaptekort dus voor invloed heeft op de kosten van verzuim. Gezien het feit dat we nu een hele smartphone generatie aan het werk hebben, zullen werkgevers rekening moeten houden met het feit dat er sprake kan zijn van een verdere toenemende nadelige invloed op je productiviteit, je directe verzuimkosten en je mogelijke schadelast! Wat kan een werkgever doen? Vooruitstrevende werkgevers als Facebook, Procter & Gamble en Google hebben voor de werknemers “slaap-pods” geïnstalleerd waar je regelmatig even 20 minuten kunt slapen. Die werkgevers houden zich er duidelijk mee bezig! Is zo'n slaap-pod raar? Tja, het is maar wat je gewend bent. Ik werk soms wel eens een hele dag thuis en als ik een minder goede slaapweek heb dan pak ik gerust nog even de tijd om even een tukje te doen overdag. Maar ja, dat zijn de voordelen van eigen baas zijn. Zo ga ik ook wel eens voor de inspiratie in bad. Maar dat even terzijde. Wat je in ieder geval als werkgever kunt doen -als je de installatie van slaap-pods een stap te ver vindt - is je werknemers ervan bewust maken dat goed slapen belangrijk voor de gezondheid is. Net als dat je initiatieven neemt om je medewerker meer te laten bewegen, en gezonder te laten eten, hoort “goed-slapen-promotie” daar dus ook gewoon bij. Het is een kwestie van bewustwording en voorlichting. En wat als je zelf al lange tijd te maken hebt met slaaptekort? Ik schrok er wel een beetje van, en dan met name als je kijkt naar de wat meer verregaande gezondheidsproblematiek bij slaaptekort. Het is dus niet alleen een kwestie van mindere energie overdag, het kan veel verder gaan. Wat kun je zelf doen? De eigen bewustwording is al een hele belangrijke stap. Onderschat je situatie niet, en zoek desnoods ook hulp. Kies eens voor een preventief gesprek met de bedrijfsarts, of met je eigen huisarts. Gezond weer op! Ik hoop dat je niet in slaap bent gevallen tijdens het lezen. Ik wens je in alle geval nog een fijne dag, en voor vanavond lekker slapen en morgen gezond weer op! En voor het slapen gaan kun je dit nog lezen:   |
Archieven
Juli 2022
Categorieën
Alles
|
|
Alles van deze site Copyright Robait - Alex van der Meer
Robait staat ingeschreven bij de KvK onder "Robait2Work" en heeft als nummer: 66059704 | ||||||||||||||
