 Na mijn P&O-studie ging ik werken als personeelsfunctionaris totdat ik eind ‘99 een vast contract kreeg aangeboden bij een grote industriële uitzendorganisatie - de marktleider - als Inhouse Accountspecialist. Ik kreeg het vak snel onder de knie en na een paar jaar begon ik dan ook wat extra taken te krijgen binnen de regio waar ik werkzaam was. Ik werd een mobiliteits- en detacherings-expert waarbij ik met name werd ingezet als er sprake was van lastige casuïstiek. Hierdoor werd mijn werkgebied steeds groter, en ik heb in die jaren veel mooie industriële klanten bezocht. Aansprekende bedrijven en locaties. Ik kwam echt overal en wist mijn collega’s aldaar te coachen en bij te staan, of pakte zelf een mobiliteits-begeleidingstraject op als het echt om een hele grote uitdaging ging. Het ging zelf zo goed dat ik voor meerdere labels van de holding activiteiten heb gedaan. Dat ging best wel eens ver. Dat ik bijvoorbeeld op een gegeven ogenblik, wonende in Hoogkerk, werd gevraagd om een situatie in Middelburg tot een goed einde te brengen. Of dat ik een regiodirecteur op afstand zat te adviseren hoe bepaalde leegloop- en verzuimcijfers naar beneden te krijgen. Op een gegeven ogenblik kon ik mijn kennis en ervaring gaan inzetten om weer direct mensen te begeleiden naar passend werk, bijvoorbeeld vanuit de bijstand. Vanwege mijn kennis van de regionale industrie en van alle aanwezige functieprofielen, en vanwege mijn grote netwerk, wist ik snel matches te maken. Vanwege de behoefte om me meer te kunnen richten op probleem-casuïstiek was ik van plan me meer te gaan richten op verzuim, en omdat ik binnen de holding daar niet direct de kans toe kreeg om daar werkzaam in te zijn ben ik samen met twee compagnons begonnen met Birsken. In de afgelopen jaren richtten we ons op casemanagement, verzuim-advies, het geven van trainingen, maar ook het verzorgen van loopbaantrajecten, zoals reïntegratie 2e spoor en outplacement. Vanwege de geboorte van ons zoontje in 2016 heb ik afgesproken met mijn klanten dat ik minder zou gaan werken. Het was tijd voor weer een nieuw hoofdstuk en de uitdaging van het vaderschap. Omdat ik niet de man wil zijn die ‘s zondags het vlees komt snijden, werk ik sinds zijn geboorte maximaal drie dagen per week. En om te voorkomen dat ik teveel ging profiteren van andermans inspanningen ben ik met name zelfstandig verder gegaan onder de naam Robait en heb ik afstand gedaan van mijn aandelen van Birsken. Ik word echter nog steeds ingehuurd door Birsken als er sprake is van een traject die ik kan uitvoeren, en de organisatie draait met name nog op basis van mijn visie en kennis, maar ik ben wat kieskeurig geworden in de dingen die ik de komende jaren nog wil gaan doen. Het speerpunt Mijn ambitie is om met name meer in de regio werkzaam te zijn. Ik woon in Aduard en richt me het liefst op persoonlijke trajecten en regionale organisaties. In 2018 heb ik een speerpunt! Ik wil op mijn manier een bijdrage kunnen leveren aan de arbeidsvitaliteit van onze regio door mijn kennis en ervaring aan te wenden voor onder andere loopbaantrajecten of mee te denken aan oplossingen van complexe verzuimproblematiek. Ik kom graag met inspirerende mensen in gesprek en duik graag in de cultuur van lokale en regionale organisaties. Dit zijn de richting waarin ik werkzaam ben: Loopbaan - 2e spoor, outplacement & coaching Vitaliteit - casemanagement verzuim & advies en training Wellicht heb je een situatie op gebied van loopbaan of vitaliteit/verzuim die je met me wil bespreken. Dat kan, vrijblijvend. Bel me - 0621815671 - en ik kom graag langs. Dank voor het lezen. Ik ga in de tussentijd weer verder met de mooie uitdagingen des levens. En dan heb ik het niet alleen over mijn werk, maar met name ook over o.a. het verder perfectioneren van mijn lasagne bolognese, of uiteindelijk toch dat schilderij maken waar ik mezelf in terug kan zien…. Hartelijke groet, Alex van der Meer
0 Comments
 Over het belang van een goede en open communicatie voor persoonlijke arbeidsvitaliteit en voor de vitaliteit van een organisatie. Ik wil even beginnen met de stelling van dit artikel: “Als je als organisatie, collega’s en leidinggevenden, in staat bent open te communiceren over situaties, spelregels en problemen, dan weet je te voorkomen dat kleine problemen grote problemen worden en zal het onderlinge vertrouwen en respect toenemen.” En daarop volgend: “Onderling vertrouwen en respect zorgen ervoor dat je flexibeler wordt met elkaar en in staat bent als groep, en als individu in die groep, krachtiger en energieker te worden. Vitaler, dus!” Als het gaat om open communicatie, kunnen en moeten we echter nog heel veel leren. Er zijn zoveel voorbeelden te benoemen waar het qua communicatie mis gaat. Met alle gevolgen van dien. Laat ik dan eerst maar starten met de mededeling dat communicatie niet voor één gat te vangen is. Het is een complex geheel van geluid (spraak en toon), vorm (beeld en tekst), informatie, rollen, handelingen en gedrag. We maken het ons niet makkelijker op door al deze elementen bij elkaar te gooien. Niet voor niets dat communicatie ook een wetenschap is. Communicatie is zo razend interessant eigenlijk, ik ben er even helemaal “vol van” op dit moment. En ik leg graag uit waarom ik geïnspireerd werd om er dit artikel over te schrijven. Pas op: er volgt nu weer een “trotse papa”-bijdrage! Het betreft mijn zoontje, natuurlijk. Mensen die mijn artikelen meer lezen weten zo langzamerhand dat hij een hele belangrijke inspiratiebron voor me is. Op moment van schrijven is hij op de kop af 16 maanden. En hij begint steeds meer woordjes te zeggen. “Poej”, staat voor poes. “Doej”, staat voor douche. En het gaat snel ineens, want na één dag sneeuwen kreeg hij het woord “sneeuw” toch aardig uit zijn mond. Trouwens, de woorden “auto”, “koe”, en “papa” en “mama”, komen er al vloeiend uit rollen bij hem. Ook al kan een paard ook een koe zijn in zijn geval, pas op! Maar ook zonder die woorden weet hij heel veel dingen aan mij en mijn vrouw duidelijk te maken. Om duidelijk te maken dat hij naar buiten wil pakt hij zijn schoenen van het schoenenrek, en als hij een poepluier heeft dan duwt hij met zijn hand op zijn broek en kijkt je dan even indringend aan. Nu komt het ook met name door onze intensieve observatie dat we signalen van hem oppikken die zelfs wat subtieler zijn dan dat. We weten dat hij zich niet voldoende kan uitdrukken met taal, dus we letten op andere zaken om zijn welbevinden te kunnen bepalen. Dat is belangrijk. We kunnen vol overtuiging tegen elkaar zeggen dat hij een leuke dag heeft, zonder dat hij naar ons toe de woorden “leuke” en “dag” gebruikt. Daarbij is hij ook nog gewoon “eerlijk”. Als hij pijn heeft dan huilt hij. Je kunt er vaak gewoon niet omheen.
   advertentie   Het is niet onverstandig om serieus aandacht te schenken aan het uiterlijk van je cv. Er zijn tegenwoordig veel mogelijkheden om, grafisch gezien, iets met je cv te doen. Hoe val je op, en trek je de juiste aandacht? Maar ook: hoe voorkom je dat je met het pimpen van je cv gaat door slaan? In een eerder artikel bepleitte ik al eens “het einde van het cv”. Maar vooralsnog lijkt een cv nog steeds een algemeen gebruiksgoed. Tot die tijd valt er dus nog steeds wel eens wat over te melden. Maar eerst even een kort zijstapje: Ik maak er soms een lekker potje van. In de keuken, dan. Potten en pannen, bakblikken, kannen. Koken doe ik graag. En ik kan het best wel aardig. Mijn lasagne wordt steeds beter en ik heb een aantal andere basisrecepten die ik verder nog aan het perfectioneren ben. Nu was het wel eens zo dat we gasten kregen of dat ik voor familie de kerstmaaltijd aan het bereiden was, en dat ik dan teveel wilde. Mijn vaardigheden en mijn mogelijkheden zijn niet die van een chef, maar toch ging ik in de keuken me wat te buiten. Met alle gevolgen van dien. Ik liet niet zien wat ik in huis had door het te ver doorvoeren van lastige bewerkingen. Mijn borden hadden er mooi moeten uitzien, maar het werd een brij. Wat heb ik geleerd inmiddels? Door trouw te blijven aan wat je kunt en niet overdreven te doen, dan maak je vaak het lekkerste eten klaar. En maak je het meeste indruk. Dus doe maar gewoon. Werkt dit ook zo bij het maken van een cv? Doe maar gewoon? Het is tegenwoordig wel steeds meer gewoonte om je cv qua uiterlijk zo mooi mogelijk te maken. Je doet er alles aan om boven het maaiveld uit te komen als je solliciteert. Mooi natuurlijk, maar je moet weten wanneer je moet stoppen. Wanneer ga je te ver? Je moet oppassen dat je met de grafische mogelijkheden die er tegenwoordig zijn niet het doel van je cv uit het oog gaat verliezen. Traditioneel Je hebt natuurlijk nog het “traditionele CV”: een word-document, witte achtergrond, zwarte letters, lettertype arial.. Je kent het wel. Op zich niet erg, maar er zitten een paar nadelen aan vast. Met alleen wit en zwart val je niet direct positief op. Het is wat aan de saaie kant en het lijkt gezien de huidige tijd ook wat ouderwets.  Creatieve cv’s Sommige cv’s zijn waarlijke kunststukjes. Er zijn veel mooie voorbeelden op internet te vinden. Een cv in de vorm van een melkpak. Een cv op een lap stof geborduurd. Je zult de creativiteit maar hebben! Maar… als je solliciteert naar de functie van Administratief Medewerker, dan hoef je niet je cv om te zetten naar een flashy Ganzenbord-thema of dat je een cartoon-versie van jezelf laat vertellen wat je allemaal gedaan hebt. Creativiteit is goed en mooi, maar vooral voor de creatieve beroepen. Confetti-cv’s Een ander uiterste is, wat ik noem, een “confetti-cv”. Een extreme vorm van een cv die als doel heeft op te vallen, maar die de plank misslaat. Helaas heb ik aardig wat voorbeelden gezien van cv’s waarvan je kan zien dat de maker ervan wat is doorgeslagen. Meer kleur? Dan doen wel lekker leuk fluorescerende letters! Opvallen? Dan overal glitters en sterretjes! En waarom niet alles in 3D? Of een lettertype die waarlijk uniek te noemen is… Als een kind in een speelgoedwinkel alle mogelijkheden van Photoshop uitproberen en denken dat je nu echt iets unieks hebt gemaakt. Het is een valkuil. Val er niet in.  Meer kans En ik snap het wel. Vooral als je al heel lang aan het solliciteren bent. Dan wil je alles gaan proberen om meer kans te maken. Vandaar dat ik de nodige bruikbare tips wil geven. Het is een kwestie van de grafische balans als het ware. Niet saai zijn, wel opvallen, maar niet doorslaan. En omdat de meeste sollicitanten geen grafische deskundigen zijn, en ook ik dat niet ben, heb ik dus de hulp ingeroepen van… een grafisch vormgever.  1. Gebruik nooit te veel lettertypes! Eén lettertype voor de kopjes en een goed leesbaar lettertype voor de platte informatie is voldoende. Als je het met die twee fonts niet mooi kunt maken, moet je twee andere fonts kiezen. Kijk maar eens op 1001fonts.com of dafont.com 2. Qua kleurgebruik kun je het ook maar het beste simpel houden. De informatieve tekst moet sowieso een donkere kleur zijn om de leesbaarheid te behouden, maar licht blauwe of roze tekst komt gewoon ook niet erg professioneel over. Daarnaast kunt je een paar kopjes of lijntjes een accent geven met een persoonlijk kleurtje, maar ook daarvoor geldt, houd het wel zakelijk. Een tip van mij zou zijn, kijk eens naar de website van het bedrijf waar je solliciteert. Vaak is het kleurgebruik daar een goede indicatie van wat de leidinggevenden mooi vinden. 3. Zorg voor een nette layout en een ruime opzet. Dat geeft de indruk van een netjes en geordend persoon, wat de recruiters vast op prijs stellen. Dus ruime marges aan alle kanten en een grote interlinie geven een zakelijke indruk. Ook de opsomming van de werkervaring en opleidingen moeten een netjes overzichtelijk lijstje worden. 4. Uiteraard moet je rekening houden met de functie die je ambieert of de functies die je op je cv vermeldt. Net zoals de kleding die je draagt op een sollicitatiegesprek moet ook je cv passen bij de vacature, maar ook zeker bij jezelf. 5. In het algemeen geldt voor een cv zeker 'Less is More', maar het gaat erom wat je met 'Less' kan doen. Leuk je cv dus niet op met allemaal losse elementen, maar zorg dat de hoofdelementen van een cv de uitstraling krijgen die jij je cv over jouw wilt laten vertellen.
Pas op! En pas op als je een cv mailt. Het is in ieder geval namelijk heel verstandig om je cv om te zetten naar een .pdf. Je opmaak van het document wordt niet in elke versie van elk tekstverwerkingsprogramma hetzelfde toegepast. Het zou erg zonde zijn…. Zit je net je best te doen om alles op twee mooie pagina’s te krijgen, dat de recruiter je exemplaar opent met net nog een zinnetje op pagina 3. Stijl boven inhoud? Er is nog een belangrijk punt om in de gaten te houden. Hoe mooi of hoe stijlvol je cv ook is, het gaat ook nog eens met name om de inhoud. Stijl is mede belangrijk om de aandacht te krijgen en vast te houden, maar dat is nog maar het begin. Inhoudelijk en qua woordgebruik, zijn er nog zat “fouten” te maken. Dus met een mooie stijl, dan zijn we nog niet eens halverwege. Wordt vervolgd, dus! Wat je hierna kunt lezen:   - advertentie - |
Archieven
Juli 2022
Categorieën
Alles
|
|
Alles van deze site Copyright Robait - Alex van der Meer
Robait staat ingeschreven bij de KvK onder "Robait2Work" en heeft als nummer: 66059704 | ||||||||||||||
