Waar komt de naam Robait vandaan? De vraag wordt me vaak genoeg gesteld. Net als de vraag hoe het exact moet worden uitgesproken. Wat dat laatste betreft: je spreekt het uit met een ‘aj’. Op z’n Grunnings dus, als ‘Robajt’. Dus als je dacht dat het ‘Robeet’ was dan denk je wat te internationaal. (Ook mooi: denk groot!) We moeten het echter wat meer lokaal zoeken. Robait is dan ook het Gronings woord voor Rooie Biet. Het welbekende bietje, dus! Wellicht apart om je bedrijfsnaam te koppelen aan een groente, maar ik heb zo mijn redenen. Het is al met al nogal een verhaal. En een behoorlijk persoonlijk verhaal bovendien. Veelzijdig Laten we nog maar eerst beginnen met mijn reguliere uitleg. Over het algemeen kun je bietjes associëren met een aantal bijzondere eigenschappen. Allereerst veelzijdigheid. Een bietje is een veelzijdige groente. Je kunt het niet alleen koken. Roosteren is een heerlijke optie, of wat dacht je van een prachtige bietjessalade. Ook Robait is veelzijdig. Robait gelooft niet puur alleen in de traditionele dienstverlening. Niet alleen zijn de welbekende trajecten en activiteiten, zoals re-integratie 2e spoor, outplacement, casemanagement verzuim & preventie advies, onlosmakend met elkaar verbonden. Succesvolle en vooruitstrevende advies en coaching is tegenwoordig ook alleen mogelijk als er van gebaande paden kan worden afgeweken. Robait is in staat bij de coaching en advisering combinaties te maken waarbij elementen van verschillende kennisgebieden elkaar kunnen versterken. Allemaal dankzij de veelzijdigheid. Daarnaast ben ik meer dan alleen een loopbaanbegeleider. Ik schrijf graag, bijvoorbeeld, en ik probeer mijzelf te ontwikkelen op het gebied van verslaggeving. Alles wat ik daarmee leer kan ik altijd weer toepassen in mijn eigen vakgebied merk ik. Gezond Vervolgens kun je zeggen dat bietjes gezond zijn. Gezondheid is belangrijk. Dat merk je ook bij Robait. Er wordt altijd op een goede manier rekening gehouden met de mogelijkheden van een cliënt. Maar ook balans en welbevinden zijn elementen die in een traject aan bod komen. Uit de klei Een biet haal je uit de grond. Het is aards, puur natuur, en niet zelden zonder schoonheidsfoutjes. Een regulier bietje is niet sexy of spannend. Laat staan dat het voldoet aan een schoonheidsideaal. Net zo goed dat de wereld ook geen sprookjesland is. Robait blijft dus liever normaal doen, en is vooral duidelijk en eerlijk. Vaak werkt deze ‘met-de-voeten-in-de-klei’-mentaliteit heel goed. Ook juist als het gaat om complexe casuïstiek. Als je er goed naar kijkt en de juiste vragen weet te stellen, is vaak een complexe casus zelfs eenvoudiger op te lossen dan eerder gedacht. Een pragmatische en nuchtere aanpak werkt. Kleur bekennen Een mooi rijtje eigenschappen. Maar er is meer. En daarbij moet ik toch echt wel kleur gaan bekennen. Robait symboliseert vooral ook een zwak punt van mezelf. Met deze bedrijfsnaam omarm ik mijn gebreken, en ga ik mijn gevoel van schaamte niet uit de weg. Ik ben namelijk - zolang ik me heugen kan - ontiegelijk verlegen, en uitermate onzeker over mezelf wanneer ik me in een ‘normale’ sociale setting verkeer. Vroeger ging dat heel vaak gepaard met een knalrood hoofd, een kop als een rooie biet. Op school Er ging geen dag voorbij of er werd om mijn rooie biet hoofd gegrinnikt. Op school was het een ramp. Niet alleen was ik verlegen en stil. Altijd als er ergens wat werd gefluisterd had ik het idee dat het over mij ging. Het zweet brak me uit, en ik voelde mijn intense paniek tegelijk met mijn hoogrode kleur toenemen. Ondanks dat ik altijd wel heel goed in staat was een presentatie te doen, en dus goed met woorden te zijn, lukte het me nooit eens op mijn gemak een onschuldig praatje te hebben met iemand. Dat laatste lukt me nog steeds niet altijd goed. Ik geef dat ook toe. Ik ben meestal die stille muurbloem op het feestje. Lastiger wellicht: als ik in contact probeer te komen met potentiële opdrachtgevers, of als ik op een netwerkbijeenkomst kom, dan voel ik me vooral vaak sociaal onbekwaam. Dit mindere punt doet niets af van mijn pragmatische aanpak, integendeel zelfs. Ik ben graag to-the-point en gericht op een proces of een doel; ik bijt me liever vast in mijn opdracht en stel vooral liever niet mijzelf centraal. En als ik met mijn vakgebied bezig ben, dan straal ik ook veel kracht en kunde uit. Natuurlijk zou ik liever willen dat ik wat makkelijker over mezelf zou kunnen praten, over koetjes en kalfjes, en over de leuke dingen die ik mee heb gemaakt. Maar zolang ik mijn cliënt of opdrachtgever centraal stel, dan kan ik van veel meer waarde zijn. Ja, zelfs dat ik me overbodig weet te maken op den duur. Als zelfstandige zou je een vlotte babbel moeten hebben wellicht. Of het lef om onbekenden aan te spreken. Gelukkig heb ik daar nooit alleen op hoeven te vertrouwen. Op basis van mijn resultaten weten de juiste mensen me altijd te vinden, ook via mond-op-mond reclame. En voor de goede opdrachtgevers hoef ik me niet anders voor te doen dan ik ben. Kracht Jarenlang heb ik ten onrechte gedacht dat ik me groot en sterk moest houden. Met mijn doorzichtige “niets-weet-mij-te-raken”-houding. Dan deed ik me voor zoals ik dacht dat ik moest zijn. Deze aangemeten rol, dat was dus ook niet altijd een succes. En ik heb met de nodige teleurstellingen te maken gehad. Niet direct als ik vanuit mijn rol, als dienstverlener, mijn ding deed, maar met name om goed mijn eigen regie te pakken in mijn eigen loopbaan. En bij het ontwikkelen van persoonlijke kansen. Ik realiseer me zeker dat toen ik mijn minder sterke kanten begon te erkennen, ik eigenlijk in al die jaren beter ben gaan functioneren. Nu ook eens voor mezelf! Eerlijkheid is altijd sterk. Ik geef het cliënten tijdens de loopbaantrajecten vaak ook mee, dat het heel krachtig is als je eerlijk kunt zijn over je minder sterke kanten. Of dat je juist mag vertellen over dingen die je weten te raken. Je sluit wellicht de deur voor een potentiële werkgever die liever iemand in dienst neemt die voor het oog perfect is. En die het liefst iemand wil aannemen die schijnbaar moeiteloos alle hordes - zonder vrees - zal gaan nemen. Goed zo, want die werkgever heb je dan wellicht ook niet nodig. Maar door eerlijk over jezelf te zijn open je juist wel de deuren voor die partijen waar je je dan echt thuis zult gaan voelen. Lees ook:
0 Comments
Durf jij ook het dak op te gaan?Lees meer over ambitie, creativiteit & loopbaanontwikkeling:Na mijn P&O-studie ging ik werken als personeelsfunctionaris totdat ik eind ‘99 een vast contract kreeg aangeboden bij een grote industriële uitzendorganisatie - de marktleider - als Inhouse Accountspecialist.
Ik kreeg het vak snel onder de knie en na een paar jaar begon ik dan ook wat extra taken te krijgen binnen de regio waar ik werkzaam was. Ik werd een mobiliteits- en detacherings-expert waarbij ik met name werd ingezet als er sprake was van lastige casuïstiek. Hierdoor werd mijn werkgebied steeds groter, en ik heb in die jaren veel mooie industriële klanten bezocht. Aansprekende bedrijven en locaties. Ik kwam echt overal en wist mijn collega’s aldaar te coachen en bij te staan, of pakte zelf een mobiliteits-begeleidingstraject op als het echt om een hele grote uitdaging ging. Het ging zelf zo goed dat ik voor meerdere labels van de holding activiteiten heb gedaan. Dat ging best wel eens ver. Dat ik bijvoorbeeld op een gegeven ogenblik, wonende in Hoogkerk, werd gevraagd om een situatie in Middelburg tot een goed einde te brengen. Of dat ik een regiodirecteur op afstand zat te adviseren hoe bepaalde leegloop- en verzuimcijfers naar beneden te krijgen. Op een gegeven ogenblik kon ik mijn kennis en ervaring gaan inzetten om weer direct mensen te begeleiden naar passend werk, bijvoorbeeld vanuit de bijstand. Vanwege mijn kennis van de regionale industrie en van alle aanwezige functieprofielen, en vanwege mijn grote netwerk, wist ik snel matches te maken. Vanwege de behoefte om me meer te kunnen richten op probleem-casuïstiek was ik van plan me meer te gaan richten op verzuim, en omdat ik binnen de holding daar niet direct de kans toe kreeg om daar werkzaam in te zijn ben ik samen met twee compagnons begonnen met Birsken. In de afgelopen jaren richtten we ons op casemanagement, verzuim-advies, het geven van trainingen, maar ook het verzorgen van loopbaantrajecten, zoals reïntegratie 2e spoor en outplacement. Vanwege de geboorte van ons zoontje in 2016 heb ik afgesproken met mijn klanten dat ik minder zou gaan werken. Het was tijd voor weer een nieuw hoofdstuk en de uitdaging van het vaderschap. Omdat ik niet de man wil zijn die ‘s zondags het vlees komt snijden, werk ik sinds zijn geboorte maximaal drie dagen per week. En om te voorkomen dat ik teveel ging profiteren van andermans inspanningen ben ik met name zelfstandig verder gegaan onder de naam Robait en heb ik afstand gedaan van mijn aandelen van Birsken. Ik word echter nog steeds ingehuurd door Birsken als er sprake is van een traject die ik kan uitvoeren, en de organisatie draait met name nog op basis van mijn visie en kennis, maar ik ben wat kieskeurig geworden in de dingen die ik de komende jaren nog wil gaan doen. Het speerpunt Mijn ambitie is om met name meer in de regio werkzaam te zijn. Ik woon in Aduard en richt me het liefst op persoonlijke trajecten en regionale organisaties. In 2018 heb ik een speerpunt! Ik wil op mijn manier een bijdrage kunnen leveren aan de arbeidsvitaliteit van onze regio door mijn kennis en ervaring aan te wenden voor onder andere loopbaantrajecten of mee te denken aan oplossingen van complexe verzuimproblematiek. Ik kom graag met inspirerende mensen in gesprek en duik graag in de cultuur van lokale en regionale organisaties. Dit zijn de richting waarin ik werkzaam ben: Loopbaan - 2e spoor, outplacement & coaching Vitaliteit - casemanagement verzuim & advies en training Wellicht heb je een situatie op gebied van loopbaan of vitaliteit/verzuim die je met me wil bespreken. Dat kan, vrijblijvend. Bel me - 0621815671 - en ik kom graag langs. Dank voor het lezen. Ik ga in de tussentijd weer verder met de mooie uitdagingen des levens. En dan heb ik het niet alleen over mijn werk, maar met name ook over o.a. het verder perfectioneren van mijn lasagne bolognese, of uiteindelijk toch dat schilderij maken waar ik mezelf in terug kan zien…. Hartelijke groet, Alex van der Meer |
Details
Archieven
Juli 2022
Categorieën
Alles
|