Muziek biedt ontspanning en geluk. Maar is muziek ook goed voor je concentratie? Voor als je productiever zou willen gaan werken?Op 19 februari 1946 begon er iets bijzonders. Het radioprogramma De Arbeidsvitaminen werd gelanceerd. En het bestaat nog steeds. Het is het langstlopende landelijke radioprogramma ter wereld. Heel lang stond er elke keer een specifiek bedrijf centraal. De werknemers mochten hun favoriete liedjes verzamelen voor een bedrijven top tien. Tegenwoordig mag gewoonweg iedereen verzoekjes indienen. Maar werkt het? De naam van het programma impliceert dat je met muziek een soort van vitamine-injectie kunt krijgen. Muziek zou goed zijn voor de arbeid. Je zou dus productiever kunnen worden. Een interessante gedachte, natuurlijk. Maar is dat ook daadwerkelijk zo? Let’s Work! Mick Jagger gelooft er wel in volgens mij. ZIjn nummer Let’s Work is een vitaliteits-bommetje. Net als Jagger zelf. Maar of je er nu beter van gaat werken of productiever van wordt? Ik ren er persoonlijk gezien niet zo mee weg. Maar dat hoeft niet te betekenen dat het niet werkt. Stilte Daarbij: in een werkomgeving kan juist geluid ervoor zorgen dat je wordt afgeleid. Vooral als je gevoelig bent voor prikkels. Muziek kan er dus juist voor zorgen dat je minder geconcentreerd bent. Veel mensen hebben dan ook de voorkeur voor het geluid van stilte. Prikkel nodig! Zijn prikkels dan altijd verkeerd? Nee, zeker niet. Naar verloop van tijd kun je merken dat je minder geconcentreerd bent. Ook als het heel stil is. Op dat moment heb je iets nodig om je hersenen weer een boost te geven. Muziek kan daarbij juist heel goed helpen. Wat kan ik zeggen? Het brein werkt op een gekke manier. Soms heb je dus juist prikkels nodig. Positief Het is dan ook niet gek dat over het algemeen de meeste mensen het prettig vinden om te werken met muziek. We houden ook van muziek. Het biedt ontspanning en maakt je gelukkig. Er is echter wel een belangrijke voorwaarde. Je moet de muziek wel kunnen waarderen die je hoort. Als je bepaalde muzieksoorten niet kunt hebben, en je kunt er niet aan ontkomen, dan heb je er uiteraard weer nadeel van. Een mooi stukje opera is voor de één een heerlijk geluid, voor de ander is het een gruwelijke afleiding. Concentratie Ik ken heel veel mensen die juist de muziek van De Arbeidsvitaminen storend vinden. En over het algemeen is bijvoorbeeld Nederlandstalige muziek weer nadelig als je juist geconcentreerd iets moet schrijven of lezen in het Nederlands. Dan kun je beter zo weinig mogelijk zang horen, of anders zang in een taal die je niet of minder kunt volgen. Dat de woorden je niet gaan afleiden. Waar kun je je concentratie vinden? Mocht je het heerlijk vinden om naar muziek te luisteren tijdens het werk dan is het fijn als je je “eigen” muziekvoorkeuren kunt horen. En wellicht heb je al ontdekt dat er bepaalde muziek is die goed voor jou weet te werken. Ben je er echter nog achter wat goed voor jou zou kunnen zijn, dan heb ik de nodige tips voor je. Gewoon om eens lekker te gaan proberen.
Tip 1: Rustige Pianomuziek Er is veel te vinden op Spotify. Als je zoekt op “concentration” of op “focus” dan kom je de nodige playlists tegen die goed voor je zouden kunnen werken. Eén bepaalde playlist van Spotify zelf heet bijvoorbeeld “Maximum Concentration”, muziek voor de optimale concentratie. De lijst kent veel tracks met rustige pianomuziek. Het is geen storende muziek, het kabbelt lekker voort. Zelf kan ik er wel lekker naar luisteren, het is heel rustgevend. Maar persoonlijk word ik hier wel wat door in slaap gesust. Mijn hersenen hebben blijkbaar af en toe wat pittigs nodig om meer gestimuleerd te worden. Je vindt de Maximum Concentration lijst hier Tip 2: Ambient Ambient muziek kan ook heel rustgevend zijn. Het is een vorm van rustige muziek met de focus op sfeer. Ook hier zijn veel playlists voor te vinden. Onder andere hier Tip 3: Klassiek Voor af en toe wat meer stimulans zou je zeker een keer klassieke muziek kunnen proberen. Klassieke muziek is niet altijd heel rustig, maar er is genoeg te vinden waar je rust en concentratie mee kunt weten te vinden. Een mooie playlist, met een mooie rust-stimulus balans, is hier Tip 4: Pop Rust en concentratie is prettig, maar het kan ook anders. Lekker luisteren naar bekende nummers, waar je verder ook niet veel over hoeft na te denken. En soms even lekker luisteren en meezingen, en een dansje met een collega, om daarna weer met frisse energie verder te gaan met je werk. Deze lijst is dan zeer geschikt. Tip 5: Soft Beats Ben je meer van de dansmuziek, maar wil je wel de nodige focus houden, dan is het wellicht een goed idee naar wat meer naar softe beats te luisteren. Een geschikte lijst vind je hier. Het gaat om elektronische muziek, een beetje swingend en prikkelend, maar ook rustgevend. Een mooie balans. Heel lekker om naar te luisteren tijdens het werk. Er is genoeg om mee te experimenteren zoals je ziet. Eh.. “zoals je hoort”, bedoel ik. En er is tegenwoordig meer aanwezig op muzikaal gebied dan alleen maar radio. Je hoeft je dus al lang niet meer te beperken tot alleen maar De Arbeidsvitaminen. Ik wens je veel luisterplezier! En beperk je zeker ook niet als het gaat om verder te gaan met lezen:
0 Comments
Heb je enig idee hoeveel mensen last hebben van werkdruk en wat de gevolgen daarvan kunnen zijn? En, neem jij werkdruk wel serieus? Of maak je je daar niet druk om? Wellicht moeten we nog een taboe doorbreken, want beginnen we vaak niet te realiseren dat er sprake is van werkdruk op moment dat het eigenlijk al te laat is? Ik zeg: sta eens stil bij werkdruk. Want stilstand is in dit geval vooruitgang! Daar gaat dit artikel onder andere over. En we gaan het hebben over een zeer talentvolle zangeres uit Canada. “You can't even make up my mind One more song the radio won't like” - Kathleen Edwards Afgelopen week viel me nog eens op hoeveel haast we allemaal wel niet hebben. We hebben het maar druk, druk, druk. Ook als we het niet druk hoeven te hebben, maken we het ons wel. Ik schreef er een miniblog over. Dat als we noodgedwongen even rustig aan zouden moeten doen, dat we dat dan vaak niet doen. De rechtervoet wordt amper van het gaspedaal gehaald. Hier kun je de miniblog lezen. De tekst van het reguliere artikel wordt hieronder vervolgd. Naast de haastige automobilisten die per se moeten voorkomen een paar seconden tijd te verliezen viel me nog meer op de afgelopen week. Ik las een schokkend bericht. Een zorgorganisatie heeft moeten besluiten een afdeling voorlopig te sluiten. “Als gevolg van het onvoldoende kunnen invullen van openstaande vacatures en een hoog ziekteverzuim is het momenteel niet mogelijk het team op de afdeling compleet te krijgen en te houden,” zegt het bericht De organisatie wil verdere overbelasting van medewerkers voorkomen. Er is dus sprake van een hele hoge werkdruk op die afdeling, zo groot dat het niet meer mogelijk is de juiste zorg te bieden. Dat is dus met recht een hele zorg. Ik vind natuurlijk dat een organisatie ballen toont door rigoureuze maatregelen te nemen om verdere problemen bij de werknemers te voorkomen en om eens goed stil te gaan staan bij hoe je de boel moet gaan organiseren om vanaf nu je dienstverlening optimaal te kunnen krijgen en je werknemers te allen tijd positief bij de les te houden. Van een beetje hard werken is nooit iemand doodgegaan. Nee, ik vind niet dat hard werken verkeerd is. Wat wel verkeerd is is dat je het punt bent gepasseerd dat je van hard werken nog energie en plezier kunt hebben. Dat hard werken en werkdruk een last begint te worden. En dan moet je maar het lef hebben om daar direct iets mee te doen. Maar daar ligt wel een probleem! We leven namelijk in een maatschappij waarin we hebben geleerd om hard te zijn. Naar elkaar toe en voor jezelf. Softies, daar hebben we een hekel aan. Mensen die huilie huilie doen, daar moeten we ons maar niet te druk om maken. We knallen door, we zijn succesvol, en we kennen geen zwakte. Ik heb een tijd terug eens een artikel geschreven over het feit wat ik heb geleerd van een burn-out. En ondanks dat het stuk was bedoeld aan te tonen dat je juist heel veel kunt leren van de weg terug, en dat je dus als werkgever helemaal niet bang hoeft te zijn een werknemer aan te nemen die ooit een burn-out heeft gehad, werd ik geconfronteerd met feedback dat het zo dapper van me was er zo open over te schrijven. Men wenste me succes en sterkte. Alsof ik mijn hoofd in een strop had gelegd. Een ander aspect wat me opviel was dat het artikel heel erg weinig werd gelezen. En ik zie dat nog steeds in de data terug. De artikelen die over negatieve dingen gaan, waar we liever niet aan denken, of naar willen kijken, die worden het minst gelezen. Ik zie dat bijvoorbeeld ook heel erg bij mijn artikel over seksuele intimidatie op de werkvloer. Totaal niet te vergelijken met de hoeveelheid lezers van de wat meer ludieke artikelen. Daarom mijn quote aan het begin van dit artikel van de door mij zeer gewaardeerde zangeres Kathleen Edwards, van haar prachtige debuutalbum Failer (2003): One More Song the Radio Won’t Like We luisteren niet graag naar sommige liedjes. En het liedje dat gaat over dat werkdruk een hele grote veroorzaker is van ziekteverzuim, is dan wel een bekend nummer, maar gruwelijk onpopulair. Wat valt er te doen? Maar voor de geïnteresseerde luisteraar heb ik hier nog wel wat mogelijke aandachtspunten. Wat mij betreft komt werkdruk niet alleen. Een individu kan werkdruk ervaren, maar het is een zaak voor iedereen die bij die individu is betrokken. Leidinggevenden, vooral die, zouden alert moeten zijn, alsmede adequaat en gericht op preventie. Want realiseer je wel dat zeker één op de drie werknemers last heeft van een hoge werkdruk. Dat is een behoorlijk gezondheidsrisico. Je kunt werkdruk herkennen als er sprake is van veel overwerk of als geplande deadlines niet worden gehaald. Dit zijn dingen waar je heel concreet over in gesprek kunt gaan. Maar je kunt ook werkdruk ontdoen van het taboe en in algemene zin gewoon bespreekbaar maken in overleg en in persoonlijke gesprekken. Juist ook als er aantoonbaar geen sprake is van werkdruk. Persoonlijk vind ik het erg belangrijk om in werksituaties zoveel mogelijk gericht te zijn op duidelijk en concreet zijn. Ik bedoel, dat het voor de werknemer echt duidelijk is wat behoort tot zijn taken en wat er precies van hem wordt verwacht. Daarbij is het erg belangrijk een medewerker nooit te veel in onduidelijkheid te laten verkeren als het gaat om zijn contract of toekomstmogelijkheden. Met duidelijkheid weet je onzekerheid, en de werkdruk die daar bij hoort, voor een groot gedeelte te voorkomen. Stilstaan!
Daarnaast wil ik een pleidooi doen voor wat betreft stilstaan en niks doen. Zoals ik in mijn miniblog al aangeef: ik vind het sneu als werknemers zo hard aan het knallen zijn, dat ze hele mooie momenten aan het missen zijn. En niet even kunnen genieten van wat er om ze heen gebeurt. Een pauze nemen, als voorbeeld, ook al heb je eigenlijk geen tijd, dat gaat je gewoonweg later weer tijd opleveren. Of het geeft je even de nodige energie. Dit is een waarheid als een koe. Maar die koe zie je niet in de wei staan als je hard moet rijden en je heel erg strikt moet focussen op de weg. Wetenschappelijk is het ook bewezen dat een stukje niks doen je heel veel oplevert. Ik gaf het al eens eerder aan. Durf ook eens het advies te geven aan je medewerker om eens een keer helemaal niks te doen. Door je brein rust te gunnen worden automatisch verbindingen tot stand gebracht die je nieuwe inzichten weten op te leveren of je krijgt nieuwe ideeën. Zorg er dus voor dat er momenten kunnen zijn om even stil te staan. De werknemer moet dat ook lekker kunnen doen, zonder dat deze de gedachte heeft dat er nog zoveel werk is of dat het gewoonweg niet mogelijk is vanwege zieke collega’s of vanwege een te krappe planning. Je moet echt de luxe kunnen hebben de voet van het gaspedaal te kunnen halen. Zonder dat je bang bent een ongeluk te veroorzaken. De rust-taak In praktische zin zou ik er gewoon een taak van maken. “In deze functie ga je regelmatig even niks doen en sta je zo nu en dan stil om de omgeving eens goed in je op te nemen.” Een andere omgeving Ik wil nog even besluiten met Kathleen Edwards. Je zou me fan kunnen noemen. Haar plaatwerk vind ik erg mooi, en ik heb een aantal jaar terug genoten van een heerlijk optreden in Vera, Groningen. Maar de laatste paar jaar moet ik haar missen. Ze is een tijd gestopt met musiceren en met het vele optreden. In 2014 besloot ze dat het even genoeg was en dat ze een andere omgeving nodig had. Ze begon aan een andere uitdaging. Wellicht zocht ze naar een andere werkomgeving om wat meer te kunnen genieten en minder druk te ervaren. Weg van de druk en de beperkte inkomsten van de muzikant die niet groots is doorgebroken. Ze begon een koffiehuisje, met de naam Quitters. Leuk bedacht, Kathleen! Na een paar jaar is ze weer wat gaan optreden. Dit jaar is ze op muzikaal gebied weer wat meer actief als ik haar website mag geloven. Wellicht dat de andere omgeving voor haar heel veel heeft opgeleverd. En dat ze straks weer hele mooie nieuwe nummers aan het maken is. Een frisse start. Even stilstaan of iets anders doen, en daar dan de vruchten van plukken. Vanuit een koffiehuisje lekker aan de bak. En intussen kun jij met de volgende artikelen aan de bak.... Veel mensen die solliciteren zouden dit juist niet vertellen aan de huidige eigen werkgever. Is dat oké? Wat als je als werkgever hier iets aan zou willen doen?Natuurlijk heb je een toffe relatie met je werknemers. Uiteraard ben je één van de leukste, zoniet dé leukste, werkgever van het westelijk halfrond. Je arbeidsvoorwaarden zijn meer dan in orde, de koffie in de kantine is excellent, en iedereen is trots. Je bent “A Great Place to Work.” De mens staat centraal. Het menselijk kapitaal is je grootste goed. In dat kader is het natuurlijk helemaal niet verkeerd dat je het niet erg vindt als iemand jou wil verlaten. Daar zal namelijk een zeer goede reden voor zijn. Wellicht wil hij of zij verhuizen, of heb je samen heel goed afgestemd dat er intern niet kan worden gewerkt aan de eigen specifieke ambities van je werknemer. Dat je werknemer weg zal gaan is dus niet raar. Je snapt het. Dat kan gebeuren! En daarom sta je er voor open dat de werknemer aan het solliciteren is geslagen. Sterker nog, je ondersteunt zoveel mogelijk waar je kan. Want, waarom zou je een werknemer willen hebben die niet volledig tevreden kan zijn bij jou? Daar word je samen niet gelukkiger van. Vreemd dus dat er wel eens wordt beweerd dat veel mensen die solliciteren dit juist niet vertellen aan de huidige eigen werkgever. Dat zou dus betekenen dat je als leidinggevende zou worden verrast door het bericht van je werknemer dat deze een andere baan heeft gevonden. Dat je dus niet eens wist dat deze werknemer aan het solliciteren was. Heel apart eigenlijk, he? Je wil een open en eerlijke arbeidsrelatie gebaseerd op respect, vertrouwen en duidelijkheid, en dan mis je zoiets cruciaals. Waar zou dit aan kunnen liggen? Waarom durven werknemers niet volledig open kaart te spelen? Zouden ze denken dat je er negatief tegenover zou staan? Lijkt het alsof jouw organisatie niet open staat voor mobiliteit? Tips voor meer sollicitatie-transparantie! Wellicht zou je binnen je organisatie meer duidelijk moeten zijn dat solliciteren part of the game is. Dat er over te praten valt. 1. Leren!
Uiteraard zou je regelmatig sollicitatie-trainingen of -workshops kunnen organiseren. Puur om je werknemers up-to-date te houden op het gebied van arbeidsmarkt-trends. Hiermee bereik je ook nog eens dat je, mocht er eens een keer sprake zijn van langdurig ziekteverzuim, direct al belangrijke info hebt overgedragen die nodig is voor een mogelijk 2e spoortraject. Een tweede bijkomend effect is dat je een stuk zekerheid weet in te bouwen bij je werknemer. Deze zal minder angst kennen om buiten de poort te kijken, als nood aan de man is. Hetgeen veel vrijheid kan creëren in het huidig functioneren. Of sterker nog... stel je voor: werknemers die bedenken hoe ze zichzelf overbodig kunnen maken. 2. Informeren! Over het algemeen kan iedereen via internet al toegang krijgen tot alle vacatures. Dit kun je al niet meer afschermen. Waarom zet je daarom al niet de meest relevante vacatures op het eigen intranet? Je hebt uiteraard al de interne vacatures daar op staan. Dus je kunt net zo goed de externe vacatures daarbij zetten. Als een externe vacature jouw werknemer gelukkiger kan maken, waarom zou je iemand niet de kans gunnen? 3. “Wat is jouw volgende stap?” Tijdens de gesprekken met je werknemer ben je scherp op diens carrièreverloop. Dit is namelijk een heel belangrijk onderwerp voor je werknemer. Dus ook voor jou! Het komt zelden voor dat een werknemer een baan voor het leven heeft. Daarom ga je vaak in gesprek over carrière-planning en -ontwikkeling. Ook al is er sprake van een hele goede arbeidsrelatie en zit werknemer super op zijn of haar plek. Juist dan! Nadeel van sollicitatie-promotie Maar pas op met overdrijven! Als je zoveel aan het promoten bent dat solliciteren oké is, en daarmee gevoelsmatig de vrijheid van de eigen keus van de werknemer aan het wegnemen bent, dan krijg je wellicht te maken met het effect van de omgekeerde psychologie. Als het mag dan verliest het zijn “aantrekkelijkheid.” Dan krijg je nooit meer iets te horen over sollicitatieactiviteiten, want dan blijft je medewerker gewoon waar deze is. En daarbij, een werkgever die zo zeker van zijn zaak is dat de buitendeur wagenwijd wordt opengezet, dat is toch een werkgever waar je zo lang mogelijk wil blijven? Voordat je gaat: Laten we het eens serieus over lachen gaan hebben. We kennen allemaal wel de uitdrukking “lachen is gezond”, maar hoe werkt dat dan precies? En wat zijn de voordelen van lachen met je collega’s?Elke dag wordt ik wel een keer fysiek aangevallen. Dan zit ik rustig op een kussen op de grond. Een meedogenloos wezen staat dan achter me en grijpt mij ineens vast. Ik vecht terug natuurlijk en ik til hem over me heen met al mijn kracht en ik leg hem neer op zijn rug. En dan neem ik wraak! Ik zoek naar zijn zwakke plekken en begin met mijn geheime wapen: de kieteldood. En lachen dat hij doet. Hij giert het uit van plezier. Het valt me op dat kinderen nog ze lekker oprecht plezier kunnen hebben en kunnen lachen. Mijn zoontje is daarop geen uitzondering. En soms ben ik daar wel eens jaloers op. Waarom ben ik als volwassen mens zo vaak zo serieus? En waarom bewaar ik mijn gekke momenten alleen voor als ik thuis ben? Wat me verder opvalt is dat ik heel veel baat heb bij lachen. De afgelopen weken zijn druk en hectisch geweest. En soms heb je ook wel eens persoonlijke tegenslag. Dan is het lekker om een oppepper te krijgen. Nu is het niet handig om dan als een aardappelzak op de bank te gaan hangen om te gaan bingewatchen. Dat is met name funest voor je energie op den duur, maar even TV kijken is geen ramp. Ik merk dat als ik bijvoorbeeld onze favoriete comedy hebben bekeken dat ik daar lekker fris van kan worden. Duurt maar twintig minuten, meer is ook niet nodig. Dat ik als het ware een injectie energie en positieve kracht heb binnen gekregen van een paar lachsalvo’s. Mijn gezonde verstand weet me dus gewoonweg te vertellen dat lachen goed voor me is. Een goede grap doet wonderen. Ik heb al eens eerder iets geschreven over glimlachen, en hoe dat positief voor je kan werken. Maar hoe werkt het dan bij lachen? Er is veel onderzoek gedaan naar de effecten van lachen op je gezondheid. Je kunt over het algemeen zeggen dat lachen heel goed werkt tegen stress. Maar ook dat het effect heeft op pijnbestrijding en op je conditie. Wellicht zijn niet alle wetenschappers het er over eens in hoeverre lachen daadwerkelijk een genezende werking heeft, maar je kunt wel heel duidelijk stellen dat lachen absoluut geen kwaad kan. Lachen is veelzijdig en een allemansvriend. En dan kun je ook nog kijken of je lachen kunt inzetten als onderdeel van je preventiebeleid. Lachen als onderdeel van je preventiebeleid. Het is fijn om met je collega’s te kunnen lachen. En ik ken veel werkomgevingen waar je veel lol kunt hebben. Soms schaam je je een beetje dat je tijd besteed aan humor en even niet aan het werk bent wellicht, maar reken maar dat het je productiviteit niet in de weg hoeft te staan. Als lachen je stress weet te verlagen en je conditie weet te verbeteren, dan zou er zeker ruimte voor moeten zijn op het werk. Het hoeft ook voor een organisatie niet eens zo moeilijk te zijn om positieve aandacht te hebben voor lachen op het werk. En veel managers vinden het ook erg belangrijk dat de sfeer goed is en dat er gelachen kan worden op de afdeling. Maar helaas heb ik ook wel eens meegemaakt dat discipline veel belangrijker werd geacht dan plezier op het werk. Ik heb helaas daardoor goede werkkrachten zien verdwijnen en/of afhaken. Werksfeer is een serieuze zaak Een positieve werksfeer is goed voor de vitaliteit van de medewerker. In de basis heb je een aantal punten die zorgdragen voor een positieve werksfeer. Je kunt denken aan het feit dat je correct gesteund wordt door je leidinggevende. Of dat je ook regelmatig een compliment ontvangt, en dat de werkdruk reëel te noemen is. Maar ook dat je weet dat je jezelf kunt zijn zonder de angst te hebben om gepest te worden. Zomaar een paar voorbeelden. Werken aan lachen heeft geen zin als in de basis geen aandacht is geweest voor een goede werksfeer. Lachen is nooit alleen de oplossing voor een slechte werksfeer. Pesten lach je niet weg, bijvoorbeeld. Een goede werksfeer is een belangrijke voorwaarde om echt goed te kunnen profiteren van de voordelen van lachen. Lachen is besmettelijk. Niet alleen werkt lachen dus goed voor een individu, het draagt bij tot het saamhorigheidsgevoel op de afdeling. Je kunt elkaar ermee oppeppen als het ware. Je kent het effect wel. Dat als iemand een lachkick heeft dat dat aanstekelijk werkt en dat je dan zelf een lach niet meer kunt onderdrukken. Omdat iemand anders lacht begin jij je vrolijker te voelen. Het lijkt me aan de andere kant uiteraard meer dan overdreven om van je werkplek een ballenbak te maken met clowns en scheetkussens. Maar genoeg ruimte voor lachen heeft op meerdere fronten een positief effect. En als je als organisatie wellicht nog wat meer wilt kunnen sturen hierin, zou je ook iets kunnen gaan organiseren. Er zijn namelijk mogelijkheden voor lachworkshops. En daar hoef je niet lacherig over te doen, want deze workshops werken prima, en met name dus als er sprake is van een goede basis qua werksfeer. Hoe dan? Dat laat ik je graag uitleggen door een echte lachcoach. Hoe dat werkt, een lachworkshop, in je organisatie? Op zoveel manieren! Gelukshormoon Als je samen met je collega’s gaat lachen zonder reden, dus zonder grappen of sketches, gebeurt er van alles in je lijf en in je gevoel. Flink lachen zorgt dat je gelukshormoon endorfine aanmaakt, waardoor je je lekker gaat voelen, het leuk hebt en blij wordt. Dat heeft natuurlijk gevolgen voor hoe je met elkaar om gaat. Echt contact Maar het gaat nog iets verder dan dat, in mijn ervaring. Als je lacht, laat je echt iets van jezelf zien en horen. Je maakt geluid en dat komt van binnenuit. Je stelt je kwetsbaar op en dat maakt nog meer contact maakt met elkaar - zonder woorden. Ik vind dat het mooie van samen lachen zonder reden, en tegelijk is het ook voor veel mensen het pittige. Je laat jezelf zien! Oef…want je bent misschien wel gewend om je in te houden. Zeker in werkomgevingen is dat niet ongewoon. Dat is zichtbaar in workshops: mensen lachen met hun armen voor hun lijf of hun gezicht. Ook mooi: mensen die steeds willen gaan praten, om met hun ongemak om te gaan. En nee, er is hierin geen goed of fout, er is de lach :-) Anti-stress en pro-concentratie Naast je lekker voelen en meer verbinding ervaren, heeft langer achter elkaar lachen ook andere voordelen voor het werk: Het vermindert stress doordat je bloeddruk en de hoeveelheid stresshormoon in je bloed lager worden. Het verhoogt je concentratie doordat er meer zuurstof naar je hersenen gaat. Een lachworkshop is een echte win-win: mentaal én fysiek, voor medewerker én organisatie. Laat staan als je het met enige regelmaat doet! Martine Beernink, Lachcoach Amersfoort Dank aan Martine voor haar bijdrage aan dit artikel. Ik vind haar enthousiasme op papier al aanstekelijk. Dat belooft dus heel wat voor een workshop! En hier nog wat andere serieuze zaken: Vond je het leuk of nuttig, deel dit dan met je vrienden, ze zullen het vast waarderen.
|
Details
Archieven
Juli 2022
Categorieën
Alles
|