Muziek biedt ontspanning en geluk. Maar is muziek ook goed voor je concentratie? Voor als je productiever zou willen gaan werken? Op 19 februari 1946 begon er iets bijzonders. Het radioprogramma De Arbeidsvitaminen werd gelanceerd. En het bestaat nog steeds. Het is het langstlopende landelijke radioprogramma ter wereld. Heel lang stond er elke keer een specifiek bedrijf centraal. De werknemers mochten hun favoriete liedjes verzamelen voor een bedrijven top tien. Tegenwoordig mag gewoonweg iedereen verzoekjes indienen. Maar werkt het? De naam van het programma impliceert dat je met muziek een soort van vitamine-injectie kunt krijgen. Muziek zou goed zijn voor de arbeid. Je zou dus productiever kunnen worden. Een interessante gedachte, natuurlijk. Maar is dat ook daadwerkelijk zo?  Let’s Work! Mick Jagger gelooft er wel in volgens mij. ZIjn nummer Let’s Work is een vitaliteits-bommetje. Net als Jagger zelf. Maar of je er nu beter van gaat werken of productiever van wordt? Ik ren er persoonlijk gezien niet zo mee weg. Maar dat hoeft niet te betekenen dat het niet werkt. Stilte Daarbij: in een werkomgeving kan juist geluid ervoor zorgen dat je wordt afgeleid. Vooral als je gevoelig bent voor prikkels. Muziek kan er dus juist voor zorgen dat je minder geconcentreerd bent. Veel mensen hebben dan ook de voorkeur voor het geluid van stilte. Prikkel nodig! Zijn prikkels dan altijd verkeerd? Nee, zeker niet. Naar verloop van tijd kun je merken dat je minder geconcentreerd bent. Ook als het heel stil is. Op dat moment heb je iets nodig om je hersenen weer een boost te geven. Muziek kan daarbij juist heel goed helpen. Wat kan ik zeggen? Het brein werkt op een gekke manier. Soms heb je dus juist prikkels nodig.  Positief Het is dan ook niet gek dat over het algemeen de meeste mensen het prettig vinden om te werken met muziek. We houden ook van muziek. Het biedt ontspanning en maakt je gelukkig. Er is echter wel een belangrijke voorwaarde. Je moet de muziek wel kunnen waarderen die je hoort. Als je bepaalde muzieksoorten niet kunt hebben, en je kunt er niet aan ontkomen, dan heb je er uiteraard weer nadeel van. Een mooi stukje opera is voor de één een heerlijk geluid, voor de ander is het een gruwelijke afleiding. Concentratie Ik ken heel veel mensen die juist de muziek van De Arbeidsvitaminen storend vinden. En over het algemeen is bijvoorbeeld Nederlandstalige muziek weer nadelig als je juist geconcentreerd iets moet schrijven of lezen in het Nederlands. Dan kun je beter zo weinig mogelijk zang horen, of anders zang in een taal die je niet of minder kunt volgen. Dat de woorden je niet gaan afleiden. Waar kun je je concentratie vinden? Mocht je het heerlijk vinden om naar muziek te luisteren tijdens het werk dan is het fijn als je je “eigen” muziekvoorkeuren kunt horen. En wellicht heb je al ontdekt dat er bepaalde muziek is die goed voor jou weet te werken. Ben je er echter nog achter wat goed voor jou zou kunnen zijn, dan heb ik de nodige tips voor je. Gewoon om eens lekker te gaan proberen. Tip 1: Rustige Pianomuziek Er is veel te vinden op Spotify. Als je zoekt op “concentration” of op “focus” dan kom je de nodige playlists tegen die goed voor je zouden kunnen werken. Eén bepaalde playlist van Spotify zelf heet bijvoorbeeld “Maximum Concentration”, muziek voor de optimale concentratie. De lijst kent veel tracks met rustige pianomuziek. Het is geen storende muziek, het kabbelt lekker voort. Zelf kan ik er wel lekker naar luisteren, het is heel rustgevend. Maar persoonlijk word ik hier wel wat door in slaap gesust. Mijn hersenen hebben blijkbaar af en toe wat pittigs nodig om meer gestimuleerd te worden. Je vindt de Maximum Concentration lijst hier Tip 2: Ambient Ambient muziek kan ook heel rustgevend zijn. Het is een vorm van rustige muziek met de focus op sfeer. Ook hier zijn veel playlists voor te vinden. Onder andere hier Tip 3: Klassiek Voor af en toe wat meer stimulans zou je zeker een keer klassieke muziek kunnen proberen. Klassieke muziek is niet altijd heel rustig, maar er is genoeg te vinden waar je rust en concentratie mee kunt weten te vinden. Een mooie playlist, met een mooie rust-stimulus balans, is hier Tip 4: Pop Rust en concentratie is prettig, maar het kan ook anders. Lekker luisteren naar bekende nummers, waar je verder ook niet veel over hoeft na te denken. En soms even lekker luisteren en meezingen, en een dansje met een collega, om daarna weer met frisse energie verder te gaan met je werk. Deze lijst is dan zeer geschikt. Tip 5: Soft Beats Ben je meer van de dansmuziek, maar wil je wel de nodige focus houden, dan is het wellicht een goed idee naar wat meer naar softe beats te luisteren. Een geschikte lijst vind je hier. Het gaat om elektronische muziek, een beetje swingend en prikkelend, maar ook rustgevend. Een mooie balans. Heel lekker om naar te luisteren tijdens het werk. Er is genoeg om mee te experimenteren zoals je ziet. Eh.. “zoals je hoort”, bedoel ik. En er is tegenwoordig meer aanwezig op muzikaal gebied dan alleen maar radio. Je hoeft je dus al lang niet meer te beperken tot alleen maar De Arbeidsvitaminen. Ik wens je veel luisterplezier! En beperk je zeker ook niet als het gaat om verder te gaan met lezen:  
0 Comments
Heb je enig idee hoeveel mensen last hebben van werkdruk en wat de gevolgen daarvan kunnen zijn? En, neem jij werkdruk wel serieus? Of maak je je daar niet druk om? Wellicht moeten we nog een taboe doorbreken, want beginnen we vaak niet te realiseren dat er sprake is van werkdruk op moment dat het eigenlijk al te laat is? Ik zeg: sta eens stil bij werkdruk. Want stilstand is in dit geval vooruitgang! Daar gaat dit artikel onder andere over. En we gaan het hebben over een zeer talentvolle zangeres uit Canada.  “You can't even make up my mind One more song the radio won't like” - Kathleen Edwards Afgelopen week viel me nog eens op hoeveel haast we allemaal wel niet hebben. We hebben het maar druk, druk, druk. Ook als we het niet druk hoeven te hebben, maken we het ons wel. Ik schreef er een miniblog over. Dat als we noodgedwongen even rustig aan zouden moeten doen, dat we dat dan vaak niet doen. De rechtervoet wordt amper van het gaspedaal gehaald. Hier kun je de miniblog lezen. De tekst van het reguliere artikel wordt hieronder vervolgd.  Naast de haastige automobilisten die per se moeten voorkomen een paar seconden tijd te verliezen viel me nog meer op de afgelopen week. Ik las een schokkend bericht. Een zorgorganisatie heeft moeten besluiten een afdeling voorlopig te sluiten. “Als gevolg van het onvoldoende kunnen invullen van openstaande vacatures en een hoog ziekteverzuim is het momenteel niet mogelijk het team op de afdeling compleet te krijgen en te houden,” zegt het bericht De organisatie wil verdere overbelasting van medewerkers voorkomen. Er is dus sprake van een hele hoge werkdruk op die afdeling, zo groot dat het niet meer mogelijk is de juiste zorg te bieden. Dat is dus met recht een hele zorg. Ik vind natuurlijk dat een organisatie ballen toont door rigoureuze maatregelen te nemen om verdere problemen bij de werknemers te voorkomen en om eens goed stil te gaan staan bij hoe je de boel moet gaan organiseren om vanaf nu je dienstverlening optimaal te kunnen krijgen en je werknemers te allen tijd positief bij de les te houden. Van een beetje hard werken is nooit iemand doodgegaan. Nee, ik vind niet dat hard werken verkeerd is. Wat wel verkeerd is is dat je het punt bent gepasseerd dat je van hard werken nog energie en plezier kunt hebben. Dat hard werken en werkdruk een last begint te worden. En dan moet je maar het lef hebben om daar direct iets mee te doen. Maar daar ligt wel een probleem!  We leven namelijk in een maatschappij waarin we hebben geleerd om hard te zijn. Naar elkaar toe en voor jezelf. Softies, daar hebben we een hekel aan. Mensen die huilie huilie doen, daar moeten we ons maar niet te druk om maken. We knallen door, we zijn succesvol, en we kennen geen zwakte. Ik heb een tijd terug eens een artikel geschreven over het feit wat ik heb geleerd van een burn-out. En ondanks dat het stuk was bedoeld aan te tonen dat je juist heel veel kunt leren van de weg terug, en dat je dus als werkgever helemaal niet bang hoeft te zijn een werknemer aan te nemen die ooit een burn-out heeft gehad, werd ik geconfronteerd met feedback dat het zo dapper van me was er zo open over te schrijven. Men wenste me succes en sterkte. Alsof ik mijn hoofd in een strop had gelegd. Een ander aspect wat me opviel was dat het artikel heel erg weinig werd gelezen. En ik zie dat nog steeds in de data terug. De artikelen die over negatieve dingen gaan, waar we liever niet aan denken, of naar willen kijken, die worden het minst gelezen. Ik zie dat bijvoorbeeld ook heel erg bij mijn artikel over seksuele intimidatie op de werkvloer. Totaal niet te vergelijken met de hoeveelheid lezers van de wat meer ludieke artikelen. Daarom mijn quote aan het begin van dit artikel van de door mij zeer gewaardeerde zangeres Kathleen Edwards, van haar prachtige debuutalbum Failer (2003): One More Song the Radio Won’t Like We luisteren niet graag naar sommige liedjes. En het liedje dat gaat over dat werkdruk een hele grote veroorzaker is van ziekteverzuim, is dan wel een bekend nummer, maar gruwelijk onpopulair.   Wat valt er te doen? Maar voor de geïnteresseerde luisteraar heb ik hier nog wel wat mogelijke aandachtspunten. Wat mij betreft komt werkdruk niet alleen. Een individu kan werkdruk ervaren, maar het is een zaak voor iedereen die bij die individu is betrokken. Leidinggevenden, vooral die, zouden alert moeten zijn, alsmede adequaat en gericht op preventie. Want realiseer je wel dat zeker één op de drie werknemers last heeft van een hoge werkdruk. Dat is een behoorlijk gezondheidsrisico. Je kunt werkdruk herkennen als er sprake is van veel overwerk of als geplande deadlines niet worden gehaald. Dit zijn dingen waar je heel concreet over in gesprek kunt gaan. Maar je kunt ook werkdruk ontdoen van het taboe en in algemene zin gewoon bespreekbaar maken in overleg en in persoonlijke gesprekken. Juist ook als er aantoonbaar geen sprake is van werkdruk. Persoonlijk vind ik het erg belangrijk om in werksituaties zoveel mogelijk gericht te zijn op duidelijk en concreet zijn. Ik bedoel, dat het voor de werknemer echt duidelijk is wat behoort tot zijn taken en wat er precies van hem wordt verwacht. Daarbij is het erg belangrijk een medewerker nooit te veel in onduidelijkheid te laten verkeren als het gaat om zijn contract of toekomstmogelijkheden. Met duidelijkheid weet je onzekerheid, en de werkdruk die daar bij hoort, voor een groot gedeelte te voorkomen. Stilstaan! Daarnaast wil ik een pleidooi doen voor wat betreft stilstaan en niks doen. Zoals ik in mijn miniblog al aangeef: ik vind het sneu als werknemers zo hard aan het knallen zijn, dat ze hele mooie momenten aan het missen zijn. En niet even kunnen genieten van wat er om ze heen gebeurt. Een pauze nemen, als voorbeeld, ook al heb je eigenlijk geen tijd, dat gaat je gewoonweg later weer tijd opleveren. Of het geeft je even de nodige energie. Dit is een waarheid als een koe. Maar die koe zie je niet in de wei staan als je hard moet rijden en je heel erg strikt moet focussen op de weg. Wetenschappelijk is het ook bewezen dat een stukje niks doen je heel veel oplevert. Ik gaf het al eens eerder aan. Durf ook eens het advies te geven aan je medewerker om eens een keer helemaal niks te doen. Door je brein rust te gunnen worden automatisch verbindingen tot stand gebracht die je nieuwe inzichten weten op te leveren of je krijgt nieuwe ideeën. Zorg er dus voor dat er momenten kunnen zijn om even stil te staan. De werknemer moet dat ook lekker kunnen doen, zonder dat deze de gedachte heeft dat er nog zoveel werk is of dat het gewoonweg niet mogelijk is vanwege zieke collega’s of vanwege een te krappe planning. Je moet echt de luxe kunnen hebben de voet van het gaspedaal te kunnen halen. Zonder dat je bang bent een ongeluk te veroorzaken. De rust-taak In praktische zin zou ik er gewoon een taak van maken. “In deze functie ga je regelmatig even niks doen en sta je zo nu en dan stil om de omgeving eens goed in je op te nemen.” Een andere omgeving Ik wil nog even besluiten met Kathleen Edwards. Je zou me fan kunnen noemen. Haar plaatwerk vind ik erg mooi, en ik heb een aantal jaar terug genoten van een heerlijk optreden in Vera, Groningen. Maar de laatste paar jaar moet ik haar missen. Ze is een tijd gestopt met musiceren en met het vele optreden. In 2014 besloot ze dat het even genoeg was en dat ze een andere omgeving nodig had. Ze begon aan een andere uitdaging. Wellicht zocht ze naar een andere werkomgeving om wat meer te kunnen genieten en minder druk te ervaren. Weg van de druk en de beperkte inkomsten van de muzikant die niet groots is doorgebroken. Ze begon een koffiehuisje, met de naam Quitters. Leuk bedacht, Kathleen! Na een paar jaar is ze weer wat gaan optreden. Dit jaar is ze op muzikaal gebied weer wat meer actief als ik haar website mag geloven. Wellicht dat de andere omgeving voor haar heel veel heeft opgeleverd. En dat ze straks weer hele mooie nieuwe nummers aan het maken is. Een frisse start. Even stilstaan of iets anders doen, en daar dan de vruchten van plukken. Vanuit een koffiehuisje lekker aan de bak. En intussen kun jij met de volgende artikelen aan de bak....    "Drempels zijn dingen waar je over kunt struikelen."  Een werkgever kan erover nadenken iets met zo’n drempel te doen. Je zou aan de ene kant zo’n actie makkelijker laten verlopen door toe te staan dat je werknemer bijvoorbeeld kan volstaan met het sturen van een appje. Dat zou wel makkelijk zijn. Te makkelijk. Een te lage verzuimdrempel. Er zit een nadeel aan aan zo'n lage drempel. Daar vlieg je met gemak overheen! Je herkent het vast wel, dat je soms wel eens twijfelt. Je voelt je niet 100%, maar je kunt wellicht nog wel wat. Het is om het even haast… Ga je je ziek-melden of niet? En dan als de drempel heel laag is, dan ben je eerder geneigd om de keus te maken thuis te blijven. Hup, een appje en klaar! Dat is niet een verwijt, dat is gewoon logisch. Er zijn ook zat mensen die misbruik maken van de ziekmelding. En dus niet echt ziek zijn. Als je de drempel laag hebt dan maak je het te makkelijk voor deze misbruikers om van het systeem te profiteren. Ten koste van alle andere collega's. Daarom hebben veel werkgevers een verzuimprotocol. Er zijn vaak spelregels voor als je je wilt ziek-melden. Veel werkgevers hebben daar duidelijk protocollen voor. Meestal komt in een verzuimprotocol voor dat je je persoonlijk telefonisch moet melden. Bijvoorbeeld bij je eigen leidinggevende, en/of bij de HR-afdeling. Het is niet de bedoeling dat ziek-melden te makkelijk is. Een ziekmelding is te serieus om het met een appje af te kunnen doen. Er moet ook ruimte zijn om te bespreken wat de ziekmelding voor consequenties heeft voor je lopende werkactiviteiten. Niet te makkelijk! Daarmee voorkom je veel onterechte ziekmeldingen. De verzuimdrempel heeft dus een positieve invloed op de verzuimcijfers van de werkgever. En hier zou je potentie in kunnen gaan zien! Want, als we het ziek-melden nu extra moeilijk maken? Gaat het verzuimcijfer dan nog meer omlaag? Een overspannen verzuimprotocol - Een hoge drempel. In de praktijk ben ik tegengekomen dat er pittige drempels kunnen worden opgeworpen. Voorbeeld: niet alleen dien je je leidinggevende te bellen, maar daarnaast moet je ook nog inloggen in een soort van verzuimsysteem om een vragenlijst te gaan invullen. “Allemaal keurig binnen de kaders van de privacywetgeving.” En allemaal natuurlijk ook bedoeld om zo snel mogelijk weer te kunnen re-integreren.... Daar zie ik enige logica in. Maar toch! Zo’n lijst invullen kost tijd, en inloggen vanuit huis is niet leuk en zeer inspannend. Je zult dus echt wel ziek moeten zijn als je al die stappen ervoor over hebt om thuis te blijven. Je kunt je echter afvragen of het heel handig is en zuiver gaat werken.... Ik zie wat haken en ogen...  Je zou je dus kunnen afvragen of met dergelijk systeem de verzuimdrempel niet te hoog wordt opgeworpen. Mensen die echt iets hebben, en bij wijze van spreke een medisch arbeidsverbod hebben, kun je wat mij betreft niet gaan vragen in te gaan loggen in de mailbox van het werk. Je moet wel een hele ijzeren wil hebben om de mailtjes van je werk volkomen te gaan negeren. Je zult maar een echte vette burn-out hebben en dat je dan nog je eigen werkmail moet gaan openen. Om vervolgens ook nog eens een vragenlijst te moeten gaan invullen. Een verzuimdrempel is daarbij ook nog eens te hoog als je als zieke medewerker alsnog niks gaat melden. Bijvoorbeeld tijdens vakantie of als je toch een thuiswerk-dag had. Niemand die het ziet. Kort frequent verzuim moet worden aangepakt, daar ben ik het mee eens, maar het heeft ook een voordeel, het is namelijk zo'n goede indicatie voor langdurig verzuim. Als werkgever moet je in gesprek kunnen gaan met de medewerker die zich vaak ziek meldt. Ter voorkoming van erger. Zonder de signalen van een verzuimbehoefte kun je het gesprek ook niet aangaan. Dus! Een goede verzuimdrempel is een verzuimdrempel die zwaar genoeg is om fair te zijn. Te hoge drempels, daar struikel je niet eens over, daar zie je gewoon als een berg tegenop. Waar je nog meer over zou kunnen struikelen:  Solliciteer je veel? Het zijn details, maar heb je er wel eens aan gedacht jezelf een keer te bellen? Tegenwoordig ben ik niet meer aan het werven en selecteren, maar ik heb het wel een tijdlang gedaan. Het was leuk werk om te doen vond ik, want vaak kon ik mensen, die hadden gesolliciteerd, gewoonweg blij maken met een kans op werk. Stel je voor hoe dat ging. Dan zat ik de cv’s te bekijken en begon ik keuzes te maken met wie ik in gesprek zou willen gaan. En dan zat ik daar met mijn stapeltje zorgvuldig geselecteerde kandidaten. Vrolijk was ik van plan dan iedereen te woord staan en ik hoopte er op dat mensen ook enthousiast zouden reageren. En daar begon ik met bellen om het goede nieuws door te geven…. Leuk. Zin in. En na een paar seconden gooide ik de hoorn geïrriteerd weer op de haak. Want dan was het gesprek, bijvoorbeeld, als volgt verlopen:
 Super grappig om je vrienden zo voor de gek te houden, ahum, maar zulke top-humoristen kwamen bij mij niet over als personen die serieus bezig waren met de mogelijkheid dat ze door een potentiële werkgever konden worden gebeld. En als potentiële werkgever word je wel graag serieus genomen, kan ik je vertellen. Nu had ik ook wel te maken met een doelgroep waar goede zakelijke communicatie niet per se bovenaan het lijstje hoefde komen te staan, maar toch was het verschrikkelijk irritant. Gelukkig, gelukkig, is het niet de mode om grappiger te moeten zijn dan de hond van de buurman, dus de huidige recruiter zal dergelijke briljante grappen via de voicemail veelal moeten missen, neem ik aan. “Last van humor” is in ieder geval dus niet altijd handig als je veel solliciteert en als je door een recruiter of werkgever gebeld zou kunnen worden. Dat is dus duidelijk. Maar het kan voor het overige ook geen kwaad om sowieso eens naar je eigen voicemail te luisteren. Vraag jezelf af: hoe klink ik als men mij belt? Ben je tevreden over de tekst? Of noem je alleen je naam? En is dat dan duidelijk te verstaan? Hoe klinkt je stem, en valt er niet een te lange stilte voordat je de “piep” hoort? Is er veel achtergrondlawaai? Allemaal kleine details wellicht, maar gezien de concurrentie voor wat betreft een aantal functiegroepen is het niet onverstandig ook aandacht te blijven schenken juist aan die details. Een eerste indruk maak je maar één keer. Als ik een suggestie mag geven. Je kunt jezelf mooi neerzetten door de mogelijkheden van voicemail optimaal te benutten. Dus een mooi stukje tekst, netjes uitgesproken, helpt zeker! Dus, als ik genoemde Karel mag adviseren, dat zou het het volgende kunnen zijn: “Hallo, u bereikt de voicemail van Karel Gaaikema.... Ik ben even niet in staat de telefoon te beantwoorden. Maar, indien u uw naam en telefoonnummer inspreekt, dan bel ik u zo spoedig mogelijk terug. Hartelijk dank!” En dan nog de truc gebruiken om je bericht met een glimlach in te spreken. Je ziet ‘m niet, maar hij wordt wel gevoeld. En voor meer nette berichten:    Slaap is een belangrijk gespreksonderwerp als je met jonge ouders praat. Als "jonge vader" weet ik daar alles van! Het is in ieder geval een regelmatig terugkerend thema. Het begint met: "Ga je hem inbakeren?" En het gaat in de maanden daarna door met: “Slaapt hij al door?” We letten nauwlettend op of hij voldoende slaap heeft en we maken ons erg druk om hem tussen de middag wat uurtjes te laten slapen. Als ik naar de gastouder ga om hem weer op te halen is de eerste vraag die ik stel: “En, heeft hij een beetje goed geslapen?” We snappen dat in een jong leven slaap erg belangrijk is voor de ontwikkeling. Net als goed eten en drinken is goede slaap onontbeerlijk. De vraag is waarom we ons daar later in het leven wat minder zorgen om gaan maken. Bijna alle jonge ouders hebben slaapgebrek. Toen ons zoontje werd geboren, nu zo’n 16 maanden geleden, had dit direct negatief effect op onze nachtrust. Een pasgeboren kind slaapt natuurlijk niet hele nachten door. Ik denk dat iedere ouder dit wel herkend, het zijn zware weken zo in het begin. “Normaal” gezien zou een baby na 6 maanden ongeveer kunnen doorslapen. En zouden Papa en Mama ook weer van normale nachten kunnen genieten. Maar helaas. Als ik zo om me heen de verhalen hoor dan zijn er nog zat jonge ouders die, na bijvoorbeeld anderhalf jaar, nog niet een volledige goede nacht hebben gemaakt. Maar een jong kind is niet de enige reden waarom je slecht zou kunnen gaan slapen. Als je ‘s avonds nog veel zoetigheid eet of nog veel cafeïne binnenkrijgt, dan kun je wellicht een slechte nacht tegemoet zien. Dat weten we nu allemaal wel. Maar realiseer je je wel dat als je de hele avond zit te "appen" op je smartphone of als je nog wat op je tablet zit te doen, dat dat ook niet bevorderlijk is voor een kwalitatief goede nachtrust? Laatst was in het nieuws dat veel jongeren nu naar slaapcentra worden doorverwezen vanwege slaaptekort. De oorzaak zou heel erg liggen bij de smartphone. Kwalitatieve slaap De hoeveelheid jeugdigen die naar slaapcentra gaat is niet het enige wat schokkend is. Het is met name ook schokkend om te leren dat een gebrek aan kwalitatieve slaap zeer grote consequenties kan hebben voor je gezondheid. In eerste instantie merk je natuurlijk dat je niet bent uitgerust en dat je je daardoor slechter kunt concentreren. Maar door een chronisch slaaptekort kan ook bijvoorbeeld een depressie verergeren. En dat is nog eens andere koek. Een artikel van The Huffington Post laat zien dat er nog veel meer nadelige gevolgen zijn te noemen. Bijvoorbeeld dat je gevoeliger gaat worden voor overgewicht, of dat je een verhoogde bloeddruk kunt krijgen. Kosten van slaaptekort Economisch gezien is kun je er een kostenplaatje aan hangen. Dit is gedaan door de organisatie RAND, die een uitgebreid onderzoek heeft gedaan. Zo is er berekend dat slaaptekort bijvoorbeeld in Duitsland de economie meer dan € 50 miljard per jaar kost. Ik denk dat er nog te weinig werkgevers er zich van bewust zijn dat veel ziekte direct of indirect door slaapgebrek wordt veroorzaakt. En wat slaaptekort dus voor invloed heeft op de kosten van verzuim. Gezien het feit dat we nu een hele smartphone generatie aan het werk hebben, zullen werkgevers rekening moeten houden met het feit dat er sprake kan zijn van een verdere toenemende nadelige invloed op je productiviteit, je directe verzuimkosten en je mogelijke schadelast! Wat kan een werkgever doen? Vooruitstrevende werkgevers als Facebook, Procter & Gamble en Google hebben voor de werknemers “slaap-pods” geïnstalleerd waar je regelmatig even 20 minuten kunt slapen. Die werkgevers houden zich er duidelijk mee bezig! Is zo'n slaap-pod raar? Tja, het is maar wat je gewend bent. Ik werk soms wel eens een hele dag thuis en als ik een minder goede slaapweek heb dan pak ik gerust nog even de tijd om even een tukje te doen overdag. Maar ja, dat zijn de voordelen van eigen baas zijn. Zo ga ik ook wel eens voor de inspiratie in bad. Maar dat even terzijde. Wat je in ieder geval als werkgever kunt doen -als je de installatie van slaap-pods een stap te ver vindt - is je werknemers ervan bewust maken dat goed slapen belangrijk voor de gezondheid is. Net als dat je initiatieven neemt om je medewerker meer te laten bewegen, en gezonder te laten eten, hoort “goed-slapen-promotie” daar dus ook gewoon bij. Het is een kwestie van bewustwording en voorlichting. En wat als je zelf al lange tijd te maken hebt met slaaptekort? Ik schrok er wel een beetje van, en dan met name als je kijkt naar de wat meer verregaande gezondheidsproblematiek bij slaaptekort. Het is dus niet alleen een kwestie van mindere energie overdag, het kan veel verder gaan. Wat kun je zelf doen? De eigen bewustwording is al een hele belangrijke stap. Onderschat je situatie niet, en zoek desnoods ook hulp. Kies eens voor een preventief gesprek met de bedrijfsarts, of met je eigen huisarts. Gezond weer op! Ik hoop dat je niet in slaap bent gevallen tijdens het lezen. Ik wens je in alle geval nog een fijne dag, en voor vanavond lekker slapen en morgen gezond weer op! En voor het slapen gaan kun je dit nog lezen:   |
Archieven
Juli 2022
Categorieën
Alles
|
|
Alles van deze site Copyright Robait - Alex van der Meer
Robait staat ingeschreven bij de KvK onder "Robait2Work" en heeft als nummer: 66059704 | ||||||||||||||
