 Werken vanuit het individu kan als werkgever of als leidinggevende heel veel opleveren. Wat zou het fijn zijn als al je je werknemers rust en vertrouwen kunt bieden. Dat is lang niet zo vanzelfsprekend. Hoeveel werknemers hebben er al niet thuis gezeten met spanningsklachten, en hoe vaak voer je al niet een gesprek over de privé-spanning die leeft om optimaal te kunnen functioneren?  Sinds een paar weken is mijn zoontje naar school. Hij is in juli vier geworden en hij was er “echt aan toe”. Op moment van schrijven zitten we in de derde week, en er is me al één ding opgevallen. Hij is op bepaalde momenten rustiger geworden. Gisteravond zaten we aan tafel te eten, na wederom een intensieve dag. Zijn jongere zusje was onrustig, want ze had amper een slaapje gehad tussen de middag. Ze was moe en snel geprikkeld. Wat ik zo knap vond was dat hij niet meeging in die onrust, waartoe hij normaal gezien wel de neiging heeft, vooral aan het begin van de avond. Nee, hij kwam met leuke - vooralsnog niet werkbare - ideeën om zijn zusje wat te troosten, en hij ging bij haar staan, en ze hielden elkaar even stevig vast. Prachtig niet? Maar wat dat dit met Werkkracht Loopbaanontwikkeling te maken heeft? Nog even geduld, ik kom daar zeker nog op... Nu kan het zijn dat mijn zoontje tevreden was door het briljant lekkere eten van die avond, gemaakt door yours truly, maar het kan ook zijn dat hij gewoon ook lekker in zijn vel zit. Hij gaat gewoon al vier volledige dagen naar school, het lijkt hem erg goed te doen. Hier zijn we blij om. We hebben lang nagedacht over waar hij naartoe zou gaan. Vooralsnog hebben we niet gekozen voor de makkelijke weg. Hij gaat naar een dorp verderop naar school in plaats van de school op een kilometer afstand. In praktische zin worden de komende jaren wat zwaar voor ons, omdat de gastouder hem niet kan ophalen om 14.00 uur, als de school is afgelopen. We zullen dus op onze drukke werkdagen even voor taxi moeten spelen, een ongemak dat we graag op de koop toenemen, omdat we denken de juiste school voor hem te hebben gekozen. Een plek waar hij zich op zijn manier kan ontwikkelen, waar hij gewoonweg ook zichzelf en gelukkig kan zijn. Een plek om je te ontwikkelen, komt je dat al wat bekend voor? Waarom is het voor hem de juiste school? De missie van deze school is namelijk als volgt: "Op deze school nemen we kinderen mee op reis naar een gewaardeerde, zelfverzekerde en talentvolle ‘ik’. We geven ieder kind daarbij de ruimte en structuur om nieuwsgierig te blijven, zich te verwonderen en nieuwe dingen te blijven ontdekken over zichzelf, de ander en de wereld om hen heen. Wij zorgen ervoor dat leren boeit.”  In praktische zin heeft deze school het leerstofklassensysteem losgelaten, het systeem waarbij kinderen worden gegroepeerd op basis van hun leeftijd en op een uniforme manier worden benaderd. Wat me erg aanspreekt is dat er op deze school gestreefd wordt naar een gewaardeerde, zelfverzekerde en talentvolle “ik”. Dat er vervolgens ook gepresteerd gaat worden, lijkt dan buiten kijf te staan. Met een sterke “ik” weet je meer te bereiken dan wanneer je in een keurslijf wordt gestopt. Regelmatig denk ik terug naar de tijd dat ik nog op de - toen - lagere school zat. Als ik mijn klassikaal opgelegde lesje af had, dan mocht ik wat gaan lezen in een hoekje, geïsoleerd van de rest van de klas. Los van het feit dat ik veel gelezen heb, voelde ik me wel alleen. Ik vraag me ook af of het systeem van toen voor mij wel goed was. De reden dat ik een tijdje terug eerst met een wat samengebalde onrust naar de open dagen van de schooltjes ging voor een eerste indruk, zegt wel iets. Wellicht dat ik het net zo spannend vond als mijn zoontje. Misschien wel meer. Ik weet dat het onderwijs bij uitstek heel succesvol kan zijn als het kiest voor kleinschalig en persoonlijke ontwikkeling. Het is een utopie te denken dat het op elke school kan, of in elk systeem. Je loopt op een gegeven moment altijd tegen grenzen op. Gelukkig hebben onze kinderen tot op zekere hoogte wel de keus om eventueel de overstap te maken naar een andere school als toch blijkt dat dat beter voor ze is. Op de school van ons zoontje zitten ook kinderen die eerder op een andere school zaten, maar daar niet gelukkig waren. Graag trek ik nu de vergelijking door naar het bedrijfsleven, naar organisaties en naar werkgevers. Wat betekenen deze observaties namelijk voor jou als leidinggevende? Er zijn veel verschillen te benoemen als het gaat om school en werkgever. Als werkgever is het niet je primaire taak om je medewerker te laten werken aan eens sterke “ik”. Maar het is wel heel erg belangrijk. Niet voor niets worden er functioneringsgesprekken, voortgangsgesprekken en beoordelingsgesprekken gevoerd, en hebben veel werkgevers een opleidingsbudget voor de werknemers. Als werkgever weet je dat een sterke “ik” van de werknemer kan bijdragen aan de bedrijfsresultaten. De vraag is alleen of de traditionele systematieken van beoordelen en functioneren voor iedere persoon geschikt zijn. Met name omdat we met z’n allen erg van elkaar verschillen. Veertig jaar geleden werd me niet gevraagd waar ik persoonlijk in geïnteresseerd was. Nu was het de eerste vraag die onze juf aan ons stelde over onze zoon.  Werken vanuit het individu kan je als werkgever heel veel opleveren. Ons zoontje reageert onder druk rustig en komt ineens met creatieve oplossingen. Wat zou het fijn zijn als al je werknemers deze rust en dat vertrouwen ook kunnen ontwikkelen. Dat is namelijk lang niet altijd het geval. Kijk maar eens naar je medewerkers. Hoeveel hebben er al niet thuis gezeten met spanningsklachten? Hoe vaak voer je al niet een gesprek over de invloed van privé-spanning op optimaal functioneren? En heb je je wel eens afgevraagd waarom het blijkbaar nodig is dat er zoiets als een outplacementtraject bestaat? Het is zo normaal als gesneden brood, maar het is een resultaat van iets waar je toch als leidinggevende meer grip op had willen hebben. Als een dienstverband uitzichtloos is geworden dan heb je toch ergens een verkeerde afslag genomen? Bij voorkeur ben je escalatie voor, en wil je met je werknemers aan de slag om ze sterker te maken. Uiteraard wil je ook voorkomen dat mensen die niet goed op hun plek zitten te lang blijven zitten. Daar heeft namelijk ook de werknemer geen baat bij. Je gaat dus werken aan de ‘ik’ van de werknemer. Een goede manier is meer aandacht voor persoonlijke ontwikkeling. Dat staat buiten kijf, uiteraard. Wat echter de focus is waar jij als werkgever ook de vruchten van gaat plukken, is het effect daarvan op de invulling en het resultaat van de functie, en misschien zelfs daarna. We spreken dus van de kracht van duurzame loopbaanontwikkeling. Laten we dit vanaf nu Werkkracht Loopbaanontwikkeling noemen.  We onderscheiden twee verschillende fases in duurzame loopbaanontwikkeling. In de eerste fase van loopbaanontwikkeling werk je met je werknemer aan de ontwikkeling van de eigen functie zodat die beter aansluit bij de persoon. Stel niet de vraag hoe de werknemer beter zou kunnen gaan functioneren, maar stel de vraag hoe het werk beter te vormen is naar het individu. Niet iedereen vult de functie hetzelfde in, en binnen een functieomschrijving is er altijd ruimte om een eigen draai aan het geheel te geven. Het benutten van die ruimte draagt in positieve zin bij aan de resultaten van de werknemer.   Belangen kunnen uit elkaar gaan lopen, dan valt het te overwegen om een andere weg in te slaan. Werkkracht loopbaanontwikkeling biedt vroegtijdig inzicht over de langere termijn aansluiting tussen werknemer en bedrijf. Soms is de conclusie dat de ‘fit’ er op een gegeven ogenblik niet meer zal zijn. Dan is het in beider belang om fase B in in te gaan in de Werkkracht Loopbaanontwikkeling. Dan ga je werken aan een sterke ‘ik’ van de werknemer op het gebied van een toekomst elders. Heb jij het lef om tijdig fase B in te gaan? Tijdens een dienstverband is het niet erg om wel te weten dat je als persoon niet geheel binnen de organisatie past, maar het helpt je wel tevreden, rustig en sterk te houden als je in staat bent sterker te worden als ‘ik’. Dat je weet dat als individu dat je krachtiger aan het worden bent om als de keuze zich ooit voordoet in staat te zijn een nieuwe functie elders te aanvaarden. Sterker worden als individu om zo nodig een nieuwe stap aan te durven en te kunnen biedt dus rust en zelfvertrouwen. Je hoeft dan als werkgever helemaal niet bang te zijn voor escalatie, en je weet dat je werknemer zonder verdere angst zijn werk kan uitvoeren. Angst over de toekomst of om je baan te verliezen beïnvloedt uiteraard het functioneren. Door iets aan die angst te doen geeft je werknemer ruimte om goed werk te doen. Wellicht zelfs beter werk dan ooit. Werkkracht Loopbaanontwikkeling - Hoe dan? Werkkracht Loopbaanontwikkeling is prima te combineren met de normale gespreksvoering met de medewerker. Allereerst heb je het besef nodig dat de specifieke focus van toegevoegde waarde is. Dat je er overbodig ziekteverzuim of spanningen op de werkvloer ermee kunt voorkomen. In praktische zin valt het te integreren met je functioneringsgesprekken. Tot slot - Samen sta je sterker. In het programma Werkkracht Loopbaanontwikkeling komen de kennis en ervaring van Ontwikkelbrigade en Robait samen. Alex van der Meer (Robait) is coach en adviseur op het gebied van loopbaanbegeleiding en gespecialiseerd in outplacement, tweede spoortrajecten, en verzuim-casemanagement. Trudy Boeré (Ontwikkelbrigade) is coach en adviseur werk en autonomie, en houdt zich vooral bezig met jobcrafting voor werknemers en laat managers en HR zien hoe ze medewerkers hierin kunnen ondersteunen. Samen bieden we Werkkracht Loopbaanontwikkeling aan: een pakket van instrumenten dat werkgevers en werknemers ondersteunt om de krachten te bundelen en loopbaanbegeleiding tot een doorlopend onderdeel in alle fasen van het dienstverband te maken. Dat biedt voordelen voor medewerkers én voor de organisatie. Wij zijn geen goeroes, en geloven meer in stapsgewijze veranderingen dan in grote ontregelende reorganisaties. Voor lopen-op-gloeiende-kolen-sessies moet je ergens anders zijn. Wil je zo snel mogelijk aan de slag met oplossingen die aansluiten bij je medewerkers en organisatie én makkelijk in te passen zijn in de dagelijkse praktijk? Neem dan contact met ons op. We gaan graag met je in gesprek over Werkkracht Loopbaanontwikkeling. Ga de uitdaging aan voor jezelf en voor je medewerkers, en kies voor Werkkracht Loopbaanbegeleiding. Iedereen verdient een fijne loopbaan.  Lees het artikel van Ontwikkelbrigade over ditzelfde onderwerp:
 
0 Comments
Muziek biedt ontspanning en geluk. Maar is muziek ook goed voor je concentratie? Voor als je productiever zou willen gaan werken? Op 19 februari 1946 begon er iets bijzonders. Het radioprogramma De Arbeidsvitaminen werd gelanceerd. En het bestaat nog steeds. Het is het langstlopende landelijke radioprogramma ter wereld. Heel lang stond er elke keer een specifiek bedrijf centraal. De werknemers mochten hun favoriete liedjes verzamelen voor een bedrijven top tien. Tegenwoordig mag gewoonweg iedereen verzoekjes indienen. Maar werkt het? De naam van het programma impliceert dat je met muziek een soort van vitamine-injectie kunt krijgen. Muziek zou goed zijn voor de arbeid. Je zou dus productiever kunnen worden. Een interessante gedachte, natuurlijk. Maar is dat ook daadwerkelijk zo?  Let’s Work! Mick Jagger gelooft er wel in volgens mij. ZIjn nummer Let’s Work is een vitaliteits-bommetje. Net als Jagger zelf. Maar of je er nu beter van gaat werken of productiever van wordt? Ik ren er persoonlijk gezien niet zo mee weg. Maar dat hoeft niet te betekenen dat het niet werkt. Stilte Daarbij: in een werkomgeving kan juist geluid ervoor zorgen dat je wordt afgeleid. Vooral als je gevoelig bent voor prikkels. Muziek kan er dus juist voor zorgen dat je minder geconcentreerd bent. Veel mensen hebben dan ook de voorkeur voor het geluid van stilte. Prikkel nodig! Zijn prikkels dan altijd verkeerd? Nee, zeker niet. Naar verloop van tijd kun je merken dat je minder geconcentreerd bent. Ook als het heel stil is. Op dat moment heb je iets nodig om je hersenen weer een boost te geven. Muziek kan daarbij juist heel goed helpen. Wat kan ik zeggen? Het brein werkt op een gekke manier. Soms heb je dus juist prikkels nodig.  Positief Het is dan ook niet gek dat over het algemeen de meeste mensen het prettig vinden om te werken met muziek. We houden ook van muziek. Het biedt ontspanning en maakt je gelukkig. Er is echter wel een belangrijke voorwaarde. Je moet de muziek wel kunnen waarderen die je hoort. Als je bepaalde muzieksoorten niet kunt hebben, en je kunt er niet aan ontkomen, dan heb je er uiteraard weer nadeel van. Een mooi stukje opera is voor de één een heerlijk geluid, voor de ander is het een gruwelijke afleiding. Concentratie Ik ken heel veel mensen die juist de muziek van De Arbeidsvitaminen storend vinden. En over het algemeen is bijvoorbeeld Nederlandstalige muziek weer nadelig als je juist geconcentreerd iets moet schrijven of lezen in het Nederlands. Dan kun je beter zo weinig mogelijk zang horen, of anders zang in een taal die je niet of minder kunt volgen. Dat de woorden je niet gaan afleiden. Waar kun je je concentratie vinden? Mocht je het heerlijk vinden om naar muziek te luisteren tijdens het werk dan is het fijn als je je “eigen” muziekvoorkeuren kunt horen. En wellicht heb je al ontdekt dat er bepaalde muziek is die goed voor jou weet te werken. Ben je er echter nog achter wat goed voor jou zou kunnen zijn, dan heb ik de nodige tips voor je. Gewoon om eens lekker te gaan proberen. Tip 1: Rustige Pianomuziek Er is veel te vinden op Spotify. Als je zoekt op “concentration” of op “focus” dan kom je de nodige playlists tegen die goed voor je zouden kunnen werken. Eén bepaalde playlist van Spotify zelf heet bijvoorbeeld “Maximum Concentration”, muziek voor de optimale concentratie. De lijst kent veel tracks met rustige pianomuziek. Het is geen storende muziek, het kabbelt lekker voort. Zelf kan ik er wel lekker naar luisteren, het is heel rustgevend. Maar persoonlijk word ik hier wel wat door in slaap gesust. Mijn hersenen hebben blijkbaar af en toe wat pittigs nodig om meer gestimuleerd te worden. Je vindt de Maximum Concentration lijst hier Tip 2: Ambient Ambient muziek kan ook heel rustgevend zijn. Het is een vorm van rustige muziek met de focus op sfeer. Ook hier zijn veel playlists voor te vinden. Onder andere hier Tip 3: Klassiek Voor af en toe wat meer stimulans zou je zeker een keer klassieke muziek kunnen proberen. Klassieke muziek is niet altijd heel rustig, maar er is genoeg te vinden waar je rust en concentratie mee kunt weten te vinden. Een mooie playlist, met een mooie rust-stimulus balans, is hier Tip 4: Pop Rust en concentratie is prettig, maar het kan ook anders. Lekker luisteren naar bekende nummers, waar je verder ook niet veel over hoeft na te denken. En soms even lekker luisteren en meezingen, en een dansje met een collega, om daarna weer met frisse energie verder te gaan met je werk. Deze lijst is dan zeer geschikt. Tip 5: Soft Beats Ben je meer van de dansmuziek, maar wil je wel de nodige focus houden, dan is het wellicht een goed idee naar wat meer naar softe beats te luisteren. Een geschikte lijst vind je hier. Het gaat om elektronische muziek, een beetje swingend en prikkelend, maar ook rustgevend. Een mooie balans. Heel lekker om naar te luisteren tijdens het werk. Er is genoeg om mee te experimenteren zoals je ziet. Eh.. “zoals je hoort”, bedoel ik. En er is tegenwoordig meer aanwezig op muzikaal gebied dan alleen maar radio. Je hoeft je dus al lang niet meer te beperken tot alleen maar De Arbeidsvitaminen. Ik wens je veel luisterplezier! En beperk je zeker ook niet als het gaat om verder te gaan met lezen:   Een hobby is niet alleen een hele fijne uitlaatklep. Het heeft ook nog eens invloed op je arbeidsvitaliteit en op je loopbaan. In dit artikel lees je over de drie prachtige gevolgen van je hobby! En waarom het belangrijk is voor elke organisatie dat medewerkers niet alleen met werk bezig zijn. Wekelijks kom ik op een bedrijfslocatie waar ik gebruik maak van een ruimte om 1-op-1 coaching te doen. De sfeer is bij de huidige bezetting erg goed. Je komt er namelijk ook genoeg dingen tegen die niks met werk te maken hebben. Een dartbord, bijvoorbeeld, voor de ontspanning even tussendoor. Maar recent stonden er ook twee akoestische gitaren klaar bij een bureau van één van de medewerkers. Bleek dat er een medewerker een gitaar had gekocht zonder exact te weten hoe je gitaar speelt. Leuk zo’n impuls. Vooral als je een collega hebt die dan aanbiedt je wat beginselen te gaan leren in de pauze. Ik sta dan te juichen. Hoe mooi is dat. Musiceren met collega’s. Je hobby laten zien of beoefenen op het werk. Een hobby is ontspanning Een hobby zou eigenlijk altijd een belangrijk gespreksonderwerp moeten zijn. Wanneer ik met cliënten bezig ben vind ik het belangrijk om vooral ook te ontdekken wat ze graag doen. En of ze ook hobby's hebben. Waarom? Ten eerste geeft het me inzichten over de mens achter de casus of functionaris. En uiteindelijk is een hobby vaak een vertrouwde basis om over te hebben.  Kost toch tijd? “Ja, hallo ik heb geen tijd voor een hobby, hoor!” “Mijn werk is mijn hobby!” Ja, het kan een kostbare zaak zijn, een hobby. Want tijd is geld. Maar je kunt er veel voor terug krijgen. Hierbij daarom de Drie Prachtige Gevolgen van je Hobby: 1. Je scoort met een hobby! Je scoort, en niet alleen als je wel eens een doelpunt maakt omdat je op voetbal zit. Of bij enige andere balsport. Een leuke of interessante hobby is altijd een pré. Namelijk op je cv! Bij een sollicitatie kan het je helpen dat je laat zien dat je meer kunt en doet dan alleen je dagelijkse werkzaamheden. En je laat verder zien dat je in staat bent naast je werk ook ontspanning te vinden. Dat je dus in balans bent.  En zogezegd is het een leuk gespreksonderwerp als je een aansprekende hobby hebt. Maar kijk uit voor teleurstellingen. Ik ken heel veel mensen die “Formule 1” als hobby noteren op het cv. Super interessant natuurlijk, maar in de regel is het me maar één keer overkomen dat ik met iemand gesproken heb die daadwerkelijk in de Formule 1 iets doet. De rest is supporter en kijkt ernaar. 2. Een hobby is productiviteitsverhogend Ik gaf het al aan, met een hobby kun je ontspanning vinden. En als je meer ontspannen kunt zijn kun je ook gewoonweg productiever zijn. Je investeert dus in je hobby, maar je krijgt er veel voor terug. Je even kunnen verliezen in je hobby. Dan kun je los zijn van je werk of van je dagelijkse beslommeringen. Doen wat je leuk vindt is altijd goed. Persoonlijk merk ik dit heel erg duidelijk. Mijn grote hobby op dit moment is schrijven. En niet alleen voor de site van Robait. Ook op gebied van schrijven over ondergewaardeerde liedjes kan ik mijn ei kwijt. Al meer dan 60 blogs heb ik geïnspireerd geschreven over muziek waar ik zelf heel veel van hou. En dat voor de leukste muziekblog van Nederland. Het bereikt een publiek, dat is al heel leuk, maar het is ook een manier om mijn gedachten op een ander spoor te hebben.  Ik kan me heel gericht focussen op een nummer en wat ik daarover kwijt wil. Het maakt mijn hoofd even leeg, en dat kan ik goed gebruiken. Twee jonge kinderen, de taken die erbij horen, en daarnaast toch ook nog veel werken en willen schrijven voor de site van Robait. En daarbij zelf heel gevoelig zijn voor prikkels. Mijn bordje zit wel vol. Alsmede mijn hoofd. Maar mede dankzij de sportschool en de leukste muziekblog van Nederland kan ik balans vinden. En ben ik erg productief. Een vol bord, maar wat een smakelijke en aanvullende gerechten zo bij elkaar. 3. Met je hobby ga je ontdekken! Een hobby is een mogelijkheid om je verder te ontwikkelen. Je kunt eens andere paden bewandelen. En wellicht ontdek je bij jezelf ook nog nieuwe - tot nu toe ongebruikte - talenten. Talenten die je nodig kunt hebben in je verdere loopbaan. Daarnaast heb je hobby’s waarmee een bepaalde mate van creativiteit vereist is. Ieder mens kan creatief zijn. Je creativiteit kan toenemen door actief creatief bezig te zijn. Een toegenomen creatief vermogen is iets wat je heel erg kan helpen bij je eigen beroepsuitoefening, of anderzijds, als er sprake is van een situatie waarbij je oplossingsgericht bezig moet zijn. Lees ook: De Kunst van Creativiteit Genoeg argumenten om serieus bezig te zijn met je hobby. Ook als werkgever is het niet onbelangrijk om hobby’s in zeker mate toe te laten op de werkvloer. Praat erover, doe mee, laat elkaar zien wat je kunt. En stimuleer elkaar. Het is natuurlijk interessant wat een hobby kan betekenen, maar een hobby is vooral in eerste instantie leuk. Geniet er dus gewoon van. Dan komt de rest vanzelf.   Kan er soms met mijn kop niet bij. Met mijn voeten in de lucht en mijn hoofd op de grond.   Heb je enig idee hoeveel mensen last hebben van werkdruk en wat de gevolgen daarvan kunnen zijn? En, neem jij werkdruk wel serieus? Of maak je je daar niet druk om? Wellicht moeten we nog een taboe doorbreken, want beginnen we vaak niet te realiseren dat er sprake is van werkdruk op moment dat het eigenlijk al te laat is? Ik zeg: sta eens stil bij werkdruk. Want stilstand is in dit geval vooruitgang! Daar gaat dit artikel onder andere over. En we gaan het hebben over een zeer talentvolle zangeres uit Canada.  “You can't even make up my mind One more song the radio won't like” - Kathleen Edwards Afgelopen week viel me nog eens op hoeveel haast we allemaal wel niet hebben. We hebben het maar druk, druk, druk. Ook als we het niet druk hoeven te hebben, maken we het ons wel. Ik schreef er een miniblog over. Dat als we noodgedwongen even rustig aan zouden moeten doen, dat we dat dan vaak niet doen. De rechtervoet wordt amper van het gaspedaal gehaald. Hier kun je de miniblog lezen. De tekst van het reguliere artikel wordt hieronder vervolgd.  Naast de haastige automobilisten die per se moeten voorkomen een paar seconden tijd te verliezen viel me nog meer op de afgelopen week. Ik las een schokkend bericht. Een zorgorganisatie heeft moeten besluiten een afdeling voorlopig te sluiten. “Als gevolg van het onvoldoende kunnen invullen van openstaande vacatures en een hoog ziekteverzuim is het momenteel niet mogelijk het team op de afdeling compleet te krijgen en te houden,” zegt het bericht De organisatie wil verdere overbelasting van medewerkers voorkomen. Er is dus sprake van een hele hoge werkdruk op die afdeling, zo groot dat het niet meer mogelijk is de juiste zorg te bieden. Dat is dus met recht een hele zorg. Ik vind natuurlijk dat een organisatie ballen toont door rigoureuze maatregelen te nemen om verdere problemen bij de werknemers te voorkomen en om eens goed stil te gaan staan bij hoe je de boel moet gaan organiseren om vanaf nu je dienstverlening optimaal te kunnen krijgen en je werknemers te allen tijd positief bij de les te houden. Van een beetje hard werken is nooit iemand doodgegaan. Nee, ik vind niet dat hard werken verkeerd is. Wat wel verkeerd is is dat je het punt bent gepasseerd dat je van hard werken nog energie en plezier kunt hebben. Dat hard werken en werkdruk een last begint te worden. En dan moet je maar het lef hebben om daar direct iets mee te doen. Maar daar ligt wel een probleem!  We leven namelijk in een maatschappij waarin we hebben geleerd om hard te zijn. Naar elkaar toe en voor jezelf. Softies, daar hebben we een hekel aan. Mensen die huilie huilie doen, daar moeten we ons maar niet te druk om maken. We knallen door, we zijn succesvol, en we kennen geen zwakte. Ik heb een tijd terug eens een artikel geschreven over het feit wat ik heb geleerd van een burn-out. En ondanks dat het stuk was bedoeld aan te tonen dat je juist heel veel kunt leren van de weg terug, en dat je dus als werkgever helemaal niet bang hoeft te zijn een werknemer aan te nemen die ooit een burn-out heeft gehad, werd ik geconfronteerd met feedback dat het zo dapper van me was er zo open over te schrijven. Men wenste me succes en sterkte. Alsof ik mijn hoofd in een strop had gelegd. Een ander aspect wat me opviel was dat het artikel heel erg weinig werd gelezen. En ik zie dat nog steeds in de data terug. De artikelen die over negatieve dingen gaan, waar we liever niet aan denken, of naar willen kijken, die worden het minst gelezen. Ik zie dat bijvoorbeeld ook heel erg bij mijn artikel over seksuele intimidatie op de werkvloer. Totaal niet te vergelijken met de hoeveelheid lezers van de wat meer ludieke artikelen. Daarom mijn quote aan het begin van dit artikel van de door mij zeer gewaardeerde zangeres Kathleen Edwards, van haar prachtige debuutalbum Failer (2003): One More Song the Radio Won’t Like We luisteren niet graag naar sommige liedjes. En het liedje dat gaat over dat werkdruk een hele grote veroorzaker is van ziekteverzuim, is dan wel een bekend nummer, maar gruwelijk onpopulair.   Wat valt er te doen? Maar voor de geïnteresseerde luisteraar heb ik hier nog wel wat mogelijke aandachtspunten. Wat mij betreft komt werkdruk niet alleen. Een individu kan werkdruk ervaren, maar het is een zaak voor iedereen die bij die individu is betrokken. Leidinggevenden, vooral die, zouden alert moeten zijn, alsmede adequaat en gericht op preventie. Want realiseer je wel dat zeker één op de drie werknemers last heeft van een hoge werkdruk. Dat is een behoorlijk gezondheidsrisico. Je kunt werkdruk herkennen als er sprake is van veel overwerk of als geplande deadlines niet worden gehaald. Dit zijn dingen waar je heel concreet over in gesprek kunt gaan. Maar je kunt ook werkdruk ontdoen van het taboe en in algemene zin gewoon bespreekbaar maken in overleg en in persoonlijke gesprekken. Juist ook als er aantoonbaar geen sprake is van werkdruk. Persoonlijk vind ik het erg belangrijk om in werksituaties zoveel mogelijk gericht te zijn op duidelijk en concreet zijn. Ik bedoel, dat het voor de werknemer echt duidelijk is wat behoort tot zijn taken en wat er precies van hem wordt verwacht. Daarbij is het erg belangrijk een medewerker nooit te veel in onduidelijkheid te laten verkeren als het gaat om zijn contract of toekomstmogelijkheden. Met duidelijkheid weet je onzekerheid, en de werkdruk die daar bij hoort, voor een groot gedeelte te voorkomen. Stilstaan! Daarnaast wil ik een pleidooi doen voor wat betreft stilstaan en niks doen. Zoals ik in mijn miniblog al aangeef: ik vind het sneu als werknemers zo hard aan het knallen zijn, dat ze hele mooie momenten aan het missen zijn. En niet even kunnen genieten van wat er om ze heen gebeurt. Een pauze nemen, als voorbeeld, ook al heb je eigenlijk geen tijd, dat gaat je gewoonweg later weer tijd opleveren. Of het geeft je even de nodige energie. Dit is een waarheid als een koe. Maar die koe zie je niet in de wei staan als je hard moet rijden en je heel erg strikt moet focussen op de weg. Wetenschappelijk is het ook bewezen dat een stukje niks doen je heel veel oplevert. Ik gaf het al eens eerder aan. Durf ook eens het advies te geven aan je medewerker om eens een keer helemaal niks te doen. Door je brein rust te gunnen worden automatisch verbindingen tot stand gebracht die je nieuwe inzichten weten op te leveren of je krijgt nieuwe ideeën. Zorg er dus voor dat er momenten kunnen zijn om even stil te staan. De werknemer moet dat ook lekker kunnen doen, zonder dat deze de gedachte heeft dat er nog zoveel werk is of dat het gewoonweg niet mogelijk is vanwege zieke collega’s of vanwege een te krappe planning. Je moet echt de luxe kunnen hebben de voet van het gaspedaal te kunnen halen. Zonder dat je bang bent een ongeluk te veroorzaken. De rust-taak In praktische zin zou ik er gewoon een taak van maken. “In deze functie ga je regelmatig even niks doen en sta je zo nu en dan stil om de omgeving eens goed in je op te nemen.” Een andere omgeving Ik wil nog even besluiten met Kathleen Edwards. Je zou me fan kunnen noemen. Haar plaatwerk vind ik erg mooi, en ik heb een aantal jaar terug genoten van een heerlijk optreden in Vera, Groningen. Maar de laatste paar jaar moet ik haar missen. Ze is een tijd gestopt met musiceren en met het vele optreden. In 2014 besloot ze dat het even genoeg was en dat ze een andere omgeving nodig had. Ze begon aan een andere uitdaging. Wellicht zocht ze naar een andere werkomgeving om wat meer te kunnen genieten en minder druk te ervaren. Weg van de druk en de beperkte inkomsten van de muzikant die niet groots is doorgebroken. Ze begon een koffiehuisje, met de naam Quitters. Leuk bedacht, Kathleen! Na een paar jaar is ze weer wat gaan optreden. Dit jaar is ze op muzikaal gebied weer wat meer actief als ik haar website mag geloven. Wellicht dat de andere omgeving voor haar heel veel heeft opgeleverd. En dat ze straks weer hele mooie nieuwe nummers aan het maken is. Een frisse start. Even stilstaan of iets anders doen, en daar dan de vruchten van plukken. Vanuit een koffiehuisje lekker aan de bak. En intussen kun jij met de volgende artikelen aan de bak....    De kunst van creativiteit - De 4 krachtige eigenschappen waar je altijd plezier van gaat hebben. Voor extra vertrouwen en kracht kunnen we allemaal wel wat creativiteit gebruiken. Ik vertel je graag meer over de vier belangrijke creatieve kenmerken. En of het mogelijk is om deze bij jezelf te versterken. Heb je ook zo’n bewondering voor creatieve mensen? Ik word geïnspireerd door mensen die iets nieuws laten zien of horen. Maar pas op: creativiteit is niet alleen voorbehouden aan kunstenaars en artiesten! Creativiteit is iets wat iedereen zou kunnen aanboren. En het bewijs daarvan vind je overal! Staren! Ik betrapte mezelf erop dat ik naar de koelkast stond te staren. Op zich is het een mooi trendy ding, maar de koelkast zelf is niet zo bijzonder voor mij. Nee, het ging me even om de kunstwerken op de koelkast. Er hangen tekeningen en vingerverf-creaties van mijn zoontje en als trots vader vind ik dat natuurlijk prachtig. Maar echt. Ik bewonder de onbevangen creativiteit van een kind. Een kind dat nog weinig regels kent en in staat is volledig vrij een papier te lijf te gaan met potlood, viltstift en vingerverf. Van de week zat hij aan tafel en er lag een leeg vel papier. Meteen werd gevraagd om de potloden en hij begon aan het creatieve proces. Als je objectief bent, en onafhankelijk, zou je kunnen zeggen dat het slecht gekras is wat hij laat zien. Een dreumes van 20 maanden kan nog geen voorwerpen tekenen in de regel. En hij lijkt maar wat te doen. Zonder idee, zonder concept.  Maar ik kan wel zeggen dat het resultaat van dat gekras wel heel erg mooi is. Het is mooi omdat hij zo kan genieten van het moment van het krassen met kleuren. Het is mooi omdat hij vrolijk naar het resultaat kijkt en zelf “wauw” zegt. Het is mooi dat hij zonder belemmeringen lekker creatief kan zijn zonder veel regels en beperkingen. En hij krijgt nog geen negatieve kritieken. Het is ultieme vrijheid. Hoezo binnen de lijntjes? Een paar uur later stond hij bij zijn muziek-keyboard. Een klein, goedkoop dingetje - maar wat een plezier hebben we ervan. Een demomuziekje werd opgezet door onze mini-Mozart en af en toe sloeg hij een enkele toets aan. Het klonk nergens naar natuurlijk. Maar hij stond te bewegen en te genieten. Trots keek hij even om, of we er ook zo van genoten. Tja, de muziek was aardig afwijkend. Dat kon je er in ieder geval wel van zeggen. Op moment van schrijven zit ik op een kantoor waar het foute uur te horen is. Ook muziek. Maar muziek die meer voorspelbaar en bekend is. Je weet wat je kunt verwachten als je de begintonen van het nummer hoort. Veel mensen genieten van dingen als het foute uur. En dat snap ik ook wel. Het is fijn en veilig om je te omringen met dingen die bekend zijn. Het is veilig om op bekende structuren terug te kunnen vallen en je te kunnen onderdompelen in het warme bekende bad van het feest der herkenning. Structuur-fetisjisme? Terugvallen op je vaste structuur is een interessant gegeven. Dit kan je helpen je werkdag goed door te komen en als je ergens een expert in bent dan is het fijn om van je expertise gebruik te maken en ook anderen daarmee te helpen. Maar het is ook een gigantische valkuil. Ik kan me nog herinneren dat ik eens flink op mijn donder kreeg van mijn manager over het feit dat ik de neiging had terug te vallen op mijn vaste werkpatronen en oplossingen, terwijl ik voor een aantal nieuwe projecten juist een stuk creatiever moest zijn, en eigenlijk op zoek moest naar andere methodes en mogelijkheden. Dit deed me erg veel pijn, die kritiek. Met name omdat ik van mezelf vond dat ik erg creatief was.  Wat is nou typisch creatief? Is het nodig om creatief te zijn? Ik denk dat het in ieder geval een behoorlijke pré is als je creatief bent. Als je creatief bent dan heb je namelijk een aantal sterke mogelijkheden tot je beschikking. Ik noem vier typische creatieve kenmerken: 1. Oplossingen zoeken! Als je creatief bent dan word je juist enthousiast van lastige cases en situaties. Je bent op zoek naar oplossingen en probeert te bedenken hoe je ergens uit zou kunnen komen. Creatieve mensen blijven niet hangen in een probleem. 2. Verbanden leggen! Creatieve mensen kunnen goed verbanden leggen. Twee of meerdere zaken waarvan je denkt dat die niet te combineren zijn, daar vinden creatievelingen juist wel een weg in. Hierdoor wordt innovatie tot stand gebracht. 3. Lef tonen! Als je iets creëert dan heb je de bedoeling om de mensheid daar deelgenoot van te maken. Het kan een behoorlijke drempel zijn om iets geheel nieuws onbevangen te laten zien of te laten horen, etc. Stel dat je niet begrepen word? Stel dat je kritiek krijgt of dat men het een slecht idee vindt? Je hebt lef als je je hoofd boven het maaiveld wil steken. Persoonlijk ervaar ik het wel eens lastig om naar buiten te treden met de dingen die ik schrijf. Met name als ik de neiging heb om de normale begaanbare paden te verlaten, dan voel ik me onzeker. Er is een bepaald artikel wat ik nog steeds niet heb durven te posten, aangezien het zo anders is. Er is een zekere mate van lef nodig om je werk te laten zien aan anderen. Echte creatievelingen vinden het belangrijker dat ze gezien of gehoord worden, die durven dus ook kritiek te krijgen. Die hebben het lef desnoods onbegrepen te worden. 4. Passie! Toen ik de afgelopen week op bezoek was bij een galerie besprak ik met de galeriehouder onder andere ook hoe het moet zijn om kunstenaar te zijn. Veel kunstenaars moeten keihard werken om bekend en goed verkocht te worden. Heel veel kunstenaars hebben dan ook een andere baan ernaast. Maar ondanks dat ze dus ander werk hebben, in eerste instantie zijn ze gepassioneerd kunstenaar. Een echte creatieveling is niet voor één gat te vangen. Je neemt het even op de koop toe dat je er niet rijk van wordt, je creativiteit is belangrijk en dat wil je de ruimte geven. Je bent gemotiveerd tot op het bod. Kortom: je wordt met name door passie gedreven. Wetenschap Wat zegt de wetenschap over creativiteit? Je kunt van twee dingen uitgaan in ieder geval. Ten eerste heeft creatief bezig zijn een aantal gunstige gevolgen voor jou, en ten tweede is je creativiteit te bevorderen. Creatief bezig zijn, bijvoorbeeld door muziek te maken, draagt ontzettend bij aan de ontwikkeling van je empatisch vermogen. Je beide hersenhelften gaan beter communiceren en dat is een groot voordeel. Creatieve activiteiten zijn over het algemeen goed voor je hersenen. Je hebt er baat bij op latere leeftijd omdat de kans op vergeetachtigheid ook kleiner wordt. Daarnaast geeft de wetenschap aan dat je je creatieve eigenschappen groter zou kunnen maken. Het is een kwestie van doen als het ware. Creatiever worden door creatief bezig te zijn. Zo kun je dus je creatieve eigenschappen verbeteren door muziek te gaan maken, te gaan schilderen, borduren of schrijven, of door te gaan zingen of dansen. Maar er zijn ook specifieke oefeningen die je kunt doen. Je kunt dus ook op een hele leuke, ontspannen manier met zelf-verbetering bezig zijn als het ware. En ik wil zelfs een pleidooi houden voor die creatieve ontwikkeling omdat ik denk dat je het echt wel eens nodig zou kunnen hebben. Een belangrijke voorwaarde voor een vitale organisatie Ik denk dat creativiteit onontbeerlijk is voor je eigen functioneren. En ook dat organisaties steeds meer behoefte hebben aan mensen met de juiste creatieve eigenschappen. Waarom? Nou, met name omdat creativiteit een belangrijke voorwaarde is om om te kunnen gaan met intensieve veranderingen. En intensieve veranderingen, daar gaan jij en ik nog heel veel van meemaken. Als je kijkt naar wat er in de afgelopen jaren is gebeurd in de maatschappij en de manier waarop we met elkaar communiceren, werken en socializen. Dan weet je ook wel dat de komende tijd de ontwikkelingen niet stil gaan staan. Sterker nog, in de komende vijf jaar gaat er meer veranderen dan je ooit durft te bedenken. Veranderingen versnellen en versterken. Een nieuwe toekomst staat nu al om de hoek. En het gekke is dat niemand echt graag een nieuwe onbekende toekomst wil hebben. En ik chargeer nu even om de boodschap duidelijk over te brengen: de meesten van ons zijn intrinsiek heel erg bang voor echt geheel nieuwe uitdagingen. We gaan liever mee in de stroom. We zwemmen er niet graag tegenin. Veranderingen die we niet aankunnen of snappen. Persoonlijk kost het me soms veel moeite om bepaalde nieuwe dingen te snappen. Maar ik weet wel dat nieuwe ontwikkelingen effect gaan hebben op hoe ik functioneer en op hoe ik probeer mijn geld te verdienen. Denk bijvoorbeeld aan de cryptocurrency en aan blockchain. Ik werk regelmatig tussen IT’ers, en al een hele tijd geleden hebben ze me proberen uit te leggen hoe bijvoorbeeld blockchain werkt. Maar mijn hoofd kan het niet bevatten, en het lukt me moeizaam om praktisch te vertalen wat het voor mij gaat betekenen. En dan durf ik me ook niet te lang stil te staan bij het idee dat er dan weer een volgende generatie nieuwe ontwikkelingen zullen volgen. Liever focus ik me op vertrouwde zaken. Dat voelt veiliger. Logisch. Maar niet handig. The Fittest! De veilige zone waarin je je bevindt, het oude vertrouwde, dat gebied wordt steeds kleiner als de wereld om je heen steeds sneller verandert. En op een gegeven ogenblik moet je je veilige plek verlaten omdat je echt geen andere keus hebt. Je zult zien dat bedrijven en mensen die creatief zijn beter in staat zijn te anticiperen. Ze hebben lef, passie, zien oplossingen waar anderen problemen zien en kunnen nieuwe verbanden leggen. Creativiteit is kinderspel Ik zie het dus aan mijn zoontje. Hij is nog onbevangen creatief vanuit zichzelf. Hij legt zich weinig beperkingen op. Wij als ouders proberen hem natuurlijk op één of andere manier op te voeden en gaan zo langzamerhand ook beperkingen opleggen. We vinden het niet leuk als hij met een stift de tafel gaat bekliederen, bijvoorbeeld. Dus ja, we zullen hem in zijn creativiteit beperken. Maar ik hoop dat ik hem niet teveel ga beperken. Dat hij teveel in een keurslijf terecht gaat komen, en dat hij gaat denken dat er altijd binnen de lijntjes moet worden gekleurd. Ieder mens heeft in de basis gewoon creatieve mogelijkheden in zich. Creativiteit valt te (her)ontdekken en te stimuleren. Het is een ieder gegund om die creativiteit vrij te laten. Het is voor iedereen mogelijk om met meer passie en lef échte nieuwe uitdagingen aan te gaan. De toekomst Ik zal in volgende artikelen meer aandacht gaan besteden aan de mogelijkheden om je creativiteit te vergroten. Dus hou deze website in de gaten, of geef je op voor de mail-updates, dan mis je niks hierover. HIER alvast een artikel over waardevolle acties. Zou je als individu of als organisatie echter nu al wat meer willen weten over de mogelijkheden van creativiteit voor jou of jouw organisatie, dan ben ik altijd bereid hierover in gesprek te gaan. Creativiteitsontwikkeling is een leuke, succesvolle en laagdrempelige manier om toekomstgericht en preventief bezig te zijn. En ik? Ik weet dat mijn schrijfwerk essentieel is voor mijn scherpte en voor mijn oplossend vermogen. En ik heb in ieder geval besloten me nog meer bezig te gaan houden met andere creatieve dingen. Door mijn zoontje ga ik al meer dansend en zingend door het leven, maar dat gaat wat mij betreft nog meer geïntensiveerd worden. Daar is dus helemaal niks mis mee. Sterker nog, het is zelfs belangrijk! Achtergrondinfo - De inspiratie voor dit artikel Het is raar gegaan de afgelopen dagen. Ik had een specifieke planning voor mezelf opgesteld en ik wist eigenlijk wel wat ik van minuut tot minuut zou moeten gaan doen. Door omstandigheden echter mocht ik ineens mijn planning helemaal gaan omgooien. Ik greep direct de mogelijkheid aan om een specifiek iets te gaan doen waar ik al een tijd behoefte aan had. Op donderdag 29 maart liep ik door de stad Groningen. Wat was het lang geleden dat ik hier was! Ik woon slechts een paar kilometer “van Stad”, maar echt even tijd om naar het centrum te gaan was er de afgelopen 20 maanden niet echt. In het centrum wordt nu hard aan een nieuw gebouw gewerkt: Het Groninger Forum. Ik moest gewoon even kijken hoe ver de bouw was gevorderd. Wat een schok kreeg ik te verwerken. Wat een groot en opvallend gebouw is dit aan het worden. Het uitzicht vanaf de Grote Markt is heel erg aan het veranderen hierdoor. Geen oordeel, maar het is gewoon zo anders. Ik wandelde vervolgens van de Grote Markt door de Oosterstraat. En ik realiseerde me dat ook hier veel veranderd was in de afgelopen maanden. De platenzaak Elpee zit niet meer op de oude vertrouwde locatie. En op de plek waar vroeger De Vestibule was (eerst een bluescafé waar ik avond aan avond te vinden was, vervolgens een restaurant) zit nu een ander restaurant. Bovendien zag ik heel veel winkels en concepten die ik nog helemaal niet kende. Ik werd er een beetje door overvallen. Ondanks dat ik “slechts” 20 maanden had gemist, was de wereld om me heen zo erg veranderd dat ik bijna het gevoel had in een nieuwe binnenstad te lopen. Mijn uiteindelijke doel van mijn stadsbezoek was echter nog vertrouwd. Ik was van plan even naar een galerie te gaan. Even bijpraten met de eigenaar en mooie kunst bekijken. En praten over creativiteit. Mijn wandeling ging dus naar De Kostersgang alwaar galerie with tsjalling: is gevestigd. Een heerlijke plek waar altijd interessant werk te vinden is en waar je met de eigenaar lekker kunt praten over kunst en zonder schaamte als mens kunt zeggen wat je ervan vindt en wat het met je doet. Op die donderdag hing er mooi werk van Drewes de Wit. De kunstenaar zelf kwam ook even langs. En ik kreeg, net als bij mijn eerdere bezoeken, weer inspiratie. Ik kreeg ontzettend veel zin om weer verder te gaan met schrijven. En om andere creatieve dingen te doen. De kunst inspireert uiteraard, maar ook het gevoerde gesprek bracht veel tot stand. Een gesprek met iemand uit een geheel ander vakgebied kan zoveel deuren weer voor je openen. Inzichten, ideeën, plannetjes. Na mijn bezoek voelde ik me verlicht en kon ik beter onder woorden brengen wat creativiteit voor me kan doen bij een - steeds snellere - veranderende wereld. Vond je dit artikel leuk of nuttig, deel dit dan met je vrienden, ze zullen het vast waarderen.    Laten we het eens serieus over lachen gaan hebben. We kennen allemaal wel de uitdrukking “lachen is gezond”, maar hoe werkt dat dan precies? En wat zijn de voordelen van lachen met je collega’s? Elke dag wordt ik wel een keer fysiek aangevallen. Dan zit ik rustig op een kussen op de grond. Een meedogenloos wezen staat dan achter me en grijpt mij ineens vast. Ik vecht terug natuurlijk en ik til hem over me heen met al mijn kracht en ik leg hem neer op zijn rug. En dan neem ik wraak! Ik zoek naar zijn zwakke plekken en begin met mijn geheime wapen: de kieteldood. En lachen dat hij doet. Hij giert het uit van plezier. Het valt me op dat kinderen nog ze lekker oprecht plezier kunnen hebben en kunnen lachen. Mijn zoontje is daarop geen uitzondering. En soms ben ik daar wel eens jaloers op. Waarom ben ik als volwassen mens zo vaak zo serieus? En waarom bewaar ik mijn gekke momenten alleen voor als ik thuis ben?  Wat me verder opvalt is dat ik heel veel baat heb bij lachen. De afgelopen weken zijn druk en hectisch geweest. En soms heb je ook wel eens persoonlijke tegenslag. Dan is het lekker om een oppepper te krijgen. Nu is het niet handig om dan als een aardappelzak op de bank te gaan hangen om te gaan bingewatchen. Dat is met name funest voor je energie op den duur, maar even TV kijken is geen ramp. Ik merk dat als ik bijvoorbeeld onze favoriete comedy hebben bekeken dat ik daar lekker fris van kan worden. Duurt maar twintig minuten, meer is ook niet nodig. Dat ik als het ware een injectie energie en positieve kracht heb binnen gekregen van een paar lachsalvo’s.  Mijn gezonde verstand weet me dus gewoonweg te vertellen dat lachen goed voor me is. Een goede grap doet wonderen. Ik heb al eens eerder iets geschreven over glimlachen, en hoe dat positief voor je kan werken. Maar hoe werkt het dan bij lachen? Er is veel onderzoek gedaan naar de effecten van lachen op je gezondheid. Je kunt over het algemeen zeggen dat lachen heel goed werkt tegen stress. Maar ook dat het effect heeft op pijnbestrijding en op je conditie. Wellicht zijn niet alle wetenschappers het er over eens in hoeverre lachen daadwerkelijk een genezende werking heeft, maar je kunt wel heel duidelijk stellen dat lachen absoluut geen kwaad kan. Lachen is veelzijdig en een allemansvriend. En dan kun je ook nog kijken of je lachen kunt inzetten als onderdeel van je preventiebeleid. Lachen als onderdeel van je preventiebeleid. Het is fijn om met je collega’s te kunnen lachen. En ik ken veel werkomgevingen waar je veel lol kunt hebben. Soms schaam je je een beetje dat je tijd besteed aan humor en even niet aan het werk bent wellicht, maar reken maar dat het je productiviteit niet in de weg hoeft te staan. Als lachen je stress weet te verlagen en je conditie weet te verbeteren, dan zou er zeker ruimte voor moeten zijn op het werk.  Het hoeft ook voor een organisatie niet eens zo moeilijk te zijn om positieve aandacht te hebben voor lachen op het werk. En veel managers vinden het ook erg belangrijk dat de sfeer goed is en dat er gelachen kan worden op de afdeling. Maar helaas heb ik ook wel eens meegemaakt dat discipline veel belangrijker werd geacht dan plezier op het werk. Ik heb helaas daardoor goede werkkrachten zien verdwijnen en/of afhaken. Werksfeer is een serieuze zaak Een positieve werksfeer is goed voor de vitaliteit van de medewerker. In de basis heb je een aantal punten die zorgdragen voor een positieve werksfeer. Je kunt denken aan het feit dat je correct gesteund wordt door je leidinggevende. Of dat je ook regelmatig een compliment ontvangt, en dat de werkdruk reëel te noemen is. Maar ook dat je weet dat je jezelf kunt zijn zonder de angst te hebben om gepest te worden. Zomaar een paar voorbeelden. Werken aan lachen heeft geen zin als in de basis geen aandacht is geweest voor een goede werksfeer. Lachen is nooit alleen de oplossing voor een slechte werksfeer. Pesten lach je niet weg, bijvoorbeeld. Een goede werksfeer is een belangrijke voorwaarde om echt goed te kunnen profiteren van de voordelen van lachen. Lachen is besmettelijk. Niet alleen werkt lachen dus goed voor een individu, het draagt bij tot het saamhorigheidsgevoel op de afdeling. Je kunt elkaar ermee oppeppen als het ware. Je kent het effect wel. Dat als iemand een lachkick heeft dat dat aanstekelijk werkt en dat je dan zelf een lach niet meer kunt onderdrukken. Omdat iemand anders lacht begin jij je vrolijker te voelen. Het lijkt me aan de andere kant uiteraard meer dan overdreven om van je werkplek een ballenbak te maken met clowns en scheetkussens. Maar genoeg ruimte voor lachen heeft op meerdere fronten een positief effect. En als je als organisatie wellicht nog wat meer wilt kunnen sturen hierin, zou je ook iets kunnen gaan organiseren. Er zijn namelijk mogelijkheden voor lachworkshops. En daar hoef je niet lacherig over te doen, want deze workshops werken prima, en met name dus als er sprake is van een goede basis qua werksfeer. Hoe dan? Dat laat ik je graag uitleggen door een echte lachcoach.  Hoe dat werkt, een lachworkshop, in je organisatie? Op zoveel manieren! Gelukshormoon Als je samen met je collega’s gaat lachen zonder reden, dus zonder grappen of sketches, gebeurt er van alles in je lijf en in je gevoel. Flink lachen zorgt dat je gelukshormoon endorfine aanmaakt, waardoor je je lekker gaat voelen, het leuk hebt en blij wordt. Dat heeft natuurlijk gevolgen voor hoe je met elkaar om gaat. Echt contact Maar het gaat nog iets verder dan dat, in mijn ervaring. Als je lacht, laat je echt iets van jezelf zien en horen. Je maakt geluid en dat komt van binnenuit. Je stelt je kwetsbaar op en dat maakt nog meer contact maakt met elkaar - zonder woorden. Ik vind dat het mooie van samen lachen zonder reden, en tegelijk is het ook voor veel mensen het pittige. Je laat jezelf zien! Oef…want je bent misschien wel gewend om je in te houden. Zeker in werkomgevingen is dat niet ongewoon. Dat is zichtbaar in workshops: mensen lachen met hun armen voor hun lijf of hun gezicht. Ook mooi: mensen die steeds willen gaan praten, om met hun ongemak om te gaan. En nee, er is hierin geen goed of fout, er is de lach :-) Anti-stress en pro-concentratie Naast je lekker voelen en meer verbinding ervaren, heeft langer achter elkaar lachen ook andere voordelen voor het werk: Het vermindert stress doordat je bloeddruk en de hoeveelheid stresshormoon in je bloed lager worden. Het verhoogt je concentratie doordat er meer zuurstof naar je hersenen gaat. Een lachworkshop is een echte win-win: mentaal én fysiek, voor medewerker én organisatie. Laat staan als je het met enige regelmaat doet! Martine Beernink, Lachcoach Amersfoort Dank aan Martine voor haar bijdrage aan dit artikel. Ik vind haar enthousiasme op papier al aanstekelijk. Dat belooft dus heel wat voor een workshop! En hier nog wat andere serieuze zaken:   Vond je het leuk of nuttig, deel dit dan met je vrienden, ze zullen het vast waarderen.
Een zelfstandig ondernemer kan altijd wel wat hulp gebruiken. Ook als het gaat om preventiebeleid. Waar moet je als zelfstandig ondernemer rekening mee houden, en wat kun je nu doen om uitval straks wegens ziekte of ongeval te voorkomen? In de afgelopen dagen heb ik veel contact met leuke lokale zelfstandig ondernemers. De gemeente waar ik in woon had namelijk deze week een mooie meetup georganiseerd onder de noemer “ondernemen doe je nooit alleen”. Het was een gezellige avond met prima sprekers, een - voor velen - aansprekend buffet en ruimte voor brainstormen en gesprek. Er komt zeker een vervolg heb ik begrepen, en ik ben er blij mee dat mijn gemeente initiatieven aan het ontplooien is om zelfstandige ondernemers aan te moedigen en daarbij bij wil dragen aan de mogelijkheid om als zelfstandige te profiteren van in de regio aanwezige kennis, kunde en ondersteuning. Ik had in ieder geval direct die avond het idee om iets te willen bijdragen. En ik begon meteen na te denken over wat ik aan kennis heb die ik zou kunnen delen met mijn “collega-ondernemers”. Aangezien ik nu heel druk ben met Arbeidsvitaliteit en Preventie bedacht ik dat het wellicht nuttig kon zijn om een bijdrage te leveren voor wat betreft het preventiebeleid van een zelfstandig ondernemer.  Preventie? Wat zegt de wet? Sinds 1 juli 2017 is preventie nog veel belangrijker geworden dan het al was. Althans, vanaf dat moment zegt de arbowet duidelijk dat elk bedrijf ten minste één preventiemedewerker in dienst moet hebben die de maatregelen (gericht op de veiligheid en gezondheid binnen een bedrijf) kan uitvoeren. Gelukkig hoef je als zelfstandige niet iemand van buiten daarvoor aan te trekken en kan de directeur ook als preventiemedewerker optreden. De zelfstandig ondernemer is dus zijn eigen preventiemedewerker. En dat is prima, want zelfstandig ondernemers weten heel veel van preventie. Zelfstandig ondernemers zijn namelijk heel goed in staat te voorkomen dat ze ziek gaan uitvallen. Want als ze ziek uitvallen dan verdienen ze niks. Je kunt je uiteraard ook verzekeren als ondernemer als het gaat om arbeidsongeschiktheid. Dat is wellicht zelfs zeer raadzaam, maar ook met een goede verzekering is het aan te raden te voorkomen dat je daar beroep op moet doen. Risico’s bij het zelfstandig ondernemerschap Er zijn veel dingen waar je je als zelfstandig ondernemer druk om moet maken. En soms zie je door de bomen het bos niet. Maar het is allereerst een kwestie goed de reële risico’s in kaart te hebben. En je moet weten welke maatregelen je dient te treffen om die risico’s te verkleinen. Ik benoem er een paar, en dan met name de risico’s die je juist aantreft vanwege het feit dat je als ondernemer zelfstandig aan het werk bent. 1. Werkplek Je werkt niet altijd bij een opdrachtgever. Veel ondernemers hebben thuis een kantoortje of werken met de laptop aan de eettafel. Met name als je in de zakelijke dienstverlening actief bent dan loop je het risico veel uren achter je computer of laptop zittend door te brengen. Let dan in eerste instantie goed op je zithouding. Als je werkt op een laptop dan loop je al snel het risico dat je je hoofd te veel naar beneden richt. Je zou kunnen overwegen te werken met een laptopstandaard, waardoor je recht naar je scherm kunt kijken. Hou hier ook rekening mee als je gaat investeren in goede kantoorruimte. Of als je gezamenlijk met andere ondernemers gebruik gaat maken van een flexruimte. Je bent niet alleen klaar met een bureaustoel, goede koffie en een bureau. Een laptopstandaard kan erg belangrijk zijn. Natuurlijk! Verder is het bekend dat als je lang achter elkaar naar een beeldscherm aan het kijken bent dat je dan mogelijk een letterlijk hoofdpijn-dossier aan het veroorzaken bent. Het is ergonomisch gezien niet slim om tijdens een werkdag van 8 uur gedurende meer dan 5 á 6 uur achter de computer te zitten. Je zult je werk echt moeten gaan afwisselen. Probeer dus ook fysiek actief te zijn gedurende zo’n dag. Zelf heb ik regelmatig dagen dat ik veel aan het werk ben op de computer. Ik zorg voor de balans door tijd in te plannen die dag om een wandeling te gaan doen, of om de dag te beginnen op de sportschool.   2. Werk en Rusttijden Ondernemer zijn is vaak niet een baan met vaste tijden. Veel ondernemers zijn ontzettend gepassioneerd. Die werken zodra ze kunnen werken. En die houden zich niet aan de reguliere kantoortijden. Persoonlijk hou ik me helemaal niet aan kantoortijden. Ja, alleen als ik voor een opdrachtgever echt op locatie aan het werk ben, maar voor veel ondernemersactiviteiten hou ik me niet aan “van 9-tot-5” of “van maandag tot en met vrijdag.” En weet je, hard en veel werken kan heel prima, vooral als je er veel plezier aan beleeft en er ook zelf heel veel energie uit haalt. Echter sla niet door. Je presteert echt niet beter als je helemaal geen pauze hebt gehad. Durf ook niks te doen. Als je als ondernemer lekker veel thuis aan het werk bent dan heb je heel veel mogelijkheden je rusttijden op een hele prettige manier door te brengen. Wat ik al eerder aangaf, je kan een mooie wandeling doen, maar persoonlijk vind ik het heerlijk om bij zo’n thuiswerkdag even tussendoor te badderen. Waarom niet? Niemand die daar last van heeft. Goed slapen is uiteraard ook erg belangrijk. Slaapproblematiek heeft ingrijpende gevolgen en is een hele belangrijke oorzaak voor uitval. Onderschat het niet. En als je merkt dat je te weinig kwalitatieve slaap hebt overweeg te doen als de meest innovatieve werkgevers van de wereld dit georganiseerd hebben voor hun werknemers. Ga overdag op je werk gewoon tussendoor een twintig-minuten-tukkie doen. 3. Psychische belasting Het grootste risico wat je loopt heeft betrekking op de psychische belasting. Als je er helemaal alleen voor staat en je moet gewoonweg presteren kan de druk heel hoog zijn. Aan de ene kant kan het zo zijn dat je al die opdrachten niet in je eentje aankunt, aan de andere kant kan het zo zijn dat je juist heel hard moet werken om überhaupt aan je opdrachten te komen. Hoe dan ook, een pittige psychische belasting wat mij betreft. Verder merk ik zelf dat het soms best wel lastig is om helemaal alleen de dag door te komen. Je loopt tegen dingen aan, je merkt dat je vastloopt of je baalt omdat je iets moet doen waar je geen zin in hebt. Er zijn regelmatige dipjes, hoe dan ook. Hier moet je oplossingen voor vinden. Wat kun je preventief doen om te voorkomen dat je psychische belasting voor jou te hoog wordt? Zorg in ieder geval voor contact met een aantal mede zelfstandig ondernemers waar je een goede relatie mee kunt opbouwen. Persoonlijk kan ik goed sparren met een aantal fijne ondernemers die min of meer in hetzelfde vaarwater zitten, maar werkzaam zijn in andere provincies. Daar ben ik erg gelukkig mee. Niet alleen om kennis te delen of elkaar iets te gunnen, ook is het fijn om echt even “leed” te kunnen delen met mensen die snappen waar je mee bezig bent. Om steun te vinden. Uiteraard is een goede balans ook belangrijk. De belasting moet niet lang of continu hoger zijn dan je belastbaarheid. Het is daarbij fijn als je je belastbaarheid positief weet te beïnvloeden. En dat doe je door je gezonde verstand te gebruiken. Je sport, je eet gezond, je pakt je kwalitatieve rust en bent regelmatig buiten in de natuur. Dit zijn al hele eenvoudige maatregelen die erg belangrijk zijn voor je belastbaarheids- verbetering. Investeren? Ten slotte wil ik qua psychische belasting ook pleiten voor investeringen. Wees daar niet te benauwd voor. Ik zeg altijd dat een topsporter niet alleen een topsporter is als hij met een wedstrijd bezig is. Die topsporter doet voor en na zo’n wedstrijd er alles aan om er te kunnen staan wanneer dat moet. Je moet in staat zijn die topprestatie te leveren. Je zult dus een goede mentale weerbaarheid moeten hebben. Net zo goed dat je investeert in je fysieke gesteldheid door middel van een sportschoolabonnement, net zo goed is het normaal te noemen om te investeren in een goede mentale weerbaarheid. Dit kan zijn dat je een coach in de hand neemt die je kan ondersteunen, of dat je desnoods in gesprek bent met een psycholoog zo nu en dan. Vergis je niet. Topmanagers gaan meer dan je denkt regelmatig “even lekker in therapie”. En onthoud… Elke goede preventie-investering betaalt zich later met rente terug. Dit geldt ook voor zelfstandig ondernemers. Dit waren een paar risico’s met een aantal tips om te voorkomen dat er sprake zal zijn van overbodig en kostbaar verzuim. Wellicht kom ik er nog eens op terug om meer hierover met je te bespreken. Laat me anders weten wat jij doet om te voorkomen dat je uitvalt! Ga je wandelen met de hond? Of laat je je bijstaan door iemand? Heb je nog andere goeie tips? Deel ze en je helpt een ander er ook mee! Wat je verder kunt lezen en kunt delen: Over hoe een ingrijpende gebeurtenis op je werk nog invloed op je kan hebben en hoe er mee om te gaan. Heel kort geleden gebeurde iets raars met me. Het kwam onverwacht uit het niets. Op een vreedzaam moment, een wandelinkje in de zon op weg naar de bakker, moest ik plots terugdenken aan een heel vervelend oud werk-incident. Geen wolkje aan de hemel en ineens de donderslag. Bam! Boem! Auw! Het stak me. En mijn zonnige humeur verdween. Ik begreep het ook niet, het was jaren geleden, en ik was het eigenlijk alweer vergeten. Maar ineens kwamen alle details van die vervelende episode weer voorbij. En ik maar denken dat ik het achter me had gelaten. Wellicht komt het omdat ik de laatste tijd heel veel aan het schrijven ben. En dat ik veel ook uit eigen ervaringen put. Dat ik in mijn hoofd dingen weer wat aan het oprakelen ben. Hm, dacht ik, dan zal dit ook wel zo z’n doel hebben... Ik verwijs in dit kader graag ook naar de volgende artikelen:
Ik ga de smeuïge details van genoemde werk-incident niet delen vandaag. Maar toen het weer als een slechte b-film in mijn hoofd werd afgespeeld kon ik de boosheid niet onderdrukken. Het gevoel bleef bij me hangen. Op die prachtige zonnige dag. Geen idee hoe ik zoiets moet noemen. Trauma is een te groot woord, maar ik kan me voorstellen dat zoiets na jaren nog wat met je kan doen. Je loopt er weer mee rond, je gaat denken aan wat je anders had kunnen doen, en je gaat fantaseren hoe de persoon van nu zou hebben gereageerd op die situatie van toen. Heel veel energie gaat ineens naar zoiets stoms wat in het verleden is gebeurd. Wat een verspilling, zou je kunnen zeggen. No way dat dit mijn werk en mijn privéleven negatief moet gaan beïnvloeden. Dus ik ben er mee aan de slag gegaan. Wat kon ik doen om die gebeurtenis nog te verwerken? Wat zou me helpen? Ik heb een aantal mogelijkheden bedacht en deze deel ik graag met je. Let wel: ik ben geen specialist en alle hieronder staande adviezen, daar knal ik bij deze een gigantische disclaimer op, maar voor mij werkt het: 1. Schrijven Heerlijk vind ik het, om dingen van me af te schrijven. Ik verzamel zo de nodige “brieven die ik niet verstuur.” Het helpt relativeren. Letterlijk dingen van je af schrijven. Maar ga niet een roman ervan maken. Hou het kort, en ga daarna iets anders doen. Desnoods een ander moment weer verder. 2. Open zijn Wees duidelijk wat je doormaakt en vertel wat je zou willen. Familie, vrienden en goede collega’s, er zijn altijd mensen die om je geven. Maak van je hart geen moordkuil. 3. Niet stoppen! Je kunt bij dingen stil staan, maar volledig stoppen met wat je normaal doet is niet aan te raden. Ook als het om een flinke trauma gaat! Ik ben zelf iemand die dingen absoluut niet wil medicaliseren. De enige dokter waar ik mee te maken wil hebben is Oetker. Maar het lijkt me logisch dat je bij grotere traumatische gebeurtenissen hulp gaat zoeken. Hulp is dan goed, maar ga je niet teveel opstellen als patiënt. Realiseer je wel dat stoppen met de dingen die je doet wat mij betreft averechts kan werken. Hou je (werk)ritme zoveel mogelijk. En als je rust moet pakken op medisch advies. Dat is dan oké, maar blijf niet te lang weg! Werken is gezond. 4. Ga naar buiten! Dit is mijn favoriete methodiek. Lekker naar buiten, de natuur in. De levende dingen om je heen. Kabbelend water, een beestje, een boompje. Heerlijk. Even op de fiets weg. Kost niks, dus het doet niet “auw” in je portemonnee. Ook hier heb ik een relevant artikel al eerder over geschreven:  Dit waren de tips! Ik denk dat ik ook maar wil zeggen dat je van geluk mag spreken als je met slechts met het soort herinneringen te maken hebt waar ik mee te maken had dit keer. Een echt trauma is mij gelukkig niet overkomen, maar ik kan me wel voorstellen dat negatieve ervaringen op het werk in het verleden, in het heden nog wel effect kan hebben. Het is daarom niet onbelangrijk om er wel iets mee te doen. En als je er niet alleen uitkomt, alsjeblieft, zoek goede hulp. Wat je verder kunt lezen:  |
Archieven
Juli 2022
Categorieën
Alles
|
|
Alles van deze site Copyright Robait - Alex van der Meer
Robait staat ingeschreven bij de KvK onder "Robait2Work" en heeft als nummer: 66059704 | ||||||||||||||
