Over het belang van genieten. En waarom je spijt kunt gaan krijgen als je te snel weer je focus richt op je werk. “En we gaan weer door.” In een vroegere carrière was ik heel actief met arbeidsmobiliteit. Dit konden lastige trajecten zijn, tot aan ontslagzaken aan toe. Gedurende de uitvoering van deze trajecten kreeg ik veel complimenten. Ik pakte dossiers op waar al lange tijd zorgen om was en ik zorgde voor een goede oplossing. Regelmatig werd ik in regio’s te werk gesteld die ver van mijn woonplaats verwijderd waren. Ik werd een expert. Dit was een zeer succesvolle periode voor mij. Ik groeide in mijn vak en mijn werk werd steeds uitdagender. De complimenten vlogen me om de oren. Ik was “mijn gewicht in goud waard”. Dat zei mijn regiodirecteur een paar keer tijdens een grote bijeenkomst. Zat ik daar met een hoofd als een robait te luisteren naar hoe geweldig ik het wel niet deed. Enerverende tijd, dat kun je wel zeggen. Het was spannend en ik was steeds weer gericht op de volgende uitdaging. Zo erg dat ik de vele successen vergeten ben te waarderen. Er zaten echt hele interessante uitdagingen tussen en steeds weer wist ik het goed op te lossen. Hup, casus opgelost! En daar ging dan weer de telefoon…. En dan kreeg ik weer een manager of directeur aan de lijn die helemaal blij was. Maar dan zat ik met mijn hoofd alweer bij de cases die ik nog niet had opgelost. Ik gaf mezelf geen moment eventjes om de prestaties te vieren, in me op te nemen…. Ervan te genieten. Altijd was daar weer de focus op de volgende stappen. De volgende klus. En daar heb ik nu spijt van. Vorige week was ons zoontje jarig. Hij is één jaar geworden. De voorbereidingen voor zijn eerste feestje hebben even wat extra drukte opgeleverd. Dat snap je wel.
Ik was er lekker druk mee. Er zouden zo’n dertig mensen komen, waaronder meer dan 10 kids. Als keukenprinses zou ik natuurlijk voor zelfgemaakte hapjes zorgen. Het risico is dan dat ik gedurende het feestje alleen maar in de keuken sta en heen en weer aan het rennen ben om alles goed te managen. Zo ben ik. Mijn vrouw weet dat. “Probeer er ook van te genieten”, zei ze. Mijn werkzaamheden qua mobiliteit werden na verloop van tijd minder uitdagend en uiteindelijk leken de grootste arbeidsmobiliteit problemen opgelost. Mijn directeur had me al een paar jaar niet meer bij naam genoemd tijdens de regiobijeenkomsten, en ik zat een beetje vast. Het werd gewoonweg tijd voor mijn eigen mobiliteitstraject. Maar in plaats van dat ik met dankbaarheid en plezier terugkeek naar mijn werkzaamheden werd ik negatief en mopperig. Op moment dat het wat tegen zit heb je namelijk juist behoefte aan positieve feedback, en snak je ernaar om even van resultaten te genieten en leuke dingen te delen. Uiteindelijk ben ik weggegaan bij de werkgever, maar in plaats van dat ik met een positief gevoel het pand verliet had ik meer het idee dat ik jaren en jaren de meest lastige dingen had gedaan, dat ik keihard had gewerkt, maar dat ik van mijn werk niet had genoten. Eigenlijk ging ik weg met een heel negatief gevoel. Het verjaardagsfeestje was een groot succes. Oké, ik heb het druk gehad met van alles en nog wat, maar ik heb bewust ook tijd gemaakt om even alles in me op te nemen. De kids die er waren, die groeien hard zeg! En ik zie mijn zoontje gewoon door de tuin al lopen achter oudere kids aan. En daar zit ik dan even, op de grond, glas whiskey in mijn hand, goed gesprek, en mijn ogen gericht op alles wat om me heen gebeurt. Alles even goed in me opnemen. En vooral even Genieten. Dit pak ik niet meer van mezelf af. Waar je trouwens ook van kunt genieten:
1 Comment
Dit verhaal klopt als een ... biet. Ik denk dat je dit zelf eerst mee moet maken voordat je anders naar jezelf (en je omgeving) gaat kijken. Het leert je uiteindelijk dat je sterker bent dan je denkt. Dat je meer keuzes kunt maken dan je zelf zo denkt. Respect.
Reply
Leave a Reply. |
Details
Archieven
Juli 2022
Categorieën
Alles
|