Category: Carrièreverloop

25/6/2021

Hoe voorkom je dat je als leidinggevende een duizend-dingen-doekje wordt?

Read Now

Vijf werkbare stappen om met doorlopende loopbaanontwikkeling een verschil tot stand te brengen

Er was duidelijk een verschil. Aan het begin van het traject was de hulpvraag van de cliënt gericht op de behoefte aan structuur. Maar structuur bleek uiteindelijk slechts een detail. Na een paar stappen gericht op doorlopende loopbaanontwikkeling, straalde de zelfverzekerdheid al in volle glorie. Deze cliënt weet inmiddels zijn weg te vinden bij zijn eigen werkgever, en neemt de touwtjes van de eigen loopbaan in handen. Slim maakt hij gebruik van duurzame relaties en gebruikt hij zijn eigen baan om zijn vaardigheden verder te ontwikkelen. Het krampachtig zoeken naar houvast is vervangen door nieuwsgierigheid, een open vizier, en vertrouwen in eigen kunnen.

Het is slechts één voorbeeld, maar zie hier de kracht van begeleiding in doorlopende loopbaanontwikkeling tijdens het dienstverband. Tegelijkertijd is het managen op doorlopende loopbaanontwikkeling voor jou als leidinggevende ook een manier om niet alleen dienst te hoeven doen als duizenddingendoekje.

"Natuurlijk ga je een uitdaging niet uit de weg. Maar graag worstel je met de grote uitdagingen, niet met kleine ongelukjes.”

Je kent het wel. Een kruimeltje hier, een plasje daar. De hele dag lijkt het alsof je kleine ongelukjes aan het opruimen bent. Een ongemakkelijk verlopen ziekmelding, of werken aan een motivatieprobleem, een klein conflict, deadlines die dreigen te worden gemist. Uiteraard wil je als leidinggevende niet dienst doen als duizenddingendoekje. Laat staan dat je graag wordt uitgewrongen. Toch lijkt het soms of je steeds nodig bent als probleemoplosser. Je gaat een uitdaging niet uit de weg. Maar liever worstel je met de grote uitdagingen van de toekomst. Je wil je rendement verhogen, of je streeft naar een hogere klanttevredenheid. Je wilt bouwen aan een toekomstgerichte en adaptieve organisatie.

Begeleiding in de loopbaanontwikkeling tijdens een dienstverband levert gewoonweg heel veel op

Waar wil je aan werken bij je werknemers? Denk bijvoorbeeld aan zelfvertrouwen en werkplezier. Dat zijn belangrijke voorwaarden voor een adaptieve en succesvolle afdeling of organisatie. Om voor kwaliteit te gaan hebben je werknemers vertrouwen in hun eigen mogelijkheden nodig. En dat doe je niet alleen voor jezelf natuurlijk! Het is ook een uiting van je loyaliteit naar je medewerker als je daarop focust.

De sleutel is doorlopende begeleiding in de loopbaanontwikkeling. Voortdurend, dus. Niet alleen wanneer het tijd wordt voor een werknemer om van functie te veranderen of ander werk te zoeken.

Maar wat is het precies, en hoe doe je dat? We nemen de vijf eenvoudige en werkbare stappen met je door, waarmee je elk moment kunt beginnen.

Zie werken aan doorlopende loopbaanontwikkeling als eenvoudige toolbox waarmee je medewerker in staat is om perspectief te creëren - en daarmee een vrijheidsgevoel - in zijn eigen werk. Je medewerker pakt de regie binnen zijn eigen mogelijkheden en kan adequaat reageren op veranderende omstandigheden.

Je zet doorlopende loopbaanontwikkeling in twee stappen neer. De eerste stap voor de werknemer is de eigen huidige baan ontwikkelen zodat die bijdraagt aan - én beter past bij - de “ik” van die werknemer. Vervolgens neem je er in mee dat de “ik” ook kan worden ontwikkeld op gebied van de verdere carrière en zelfs (schrik niet!) een baan elders. (We schreven het al eerder: Outplacement Begint Altijd Te Laat).

Gun jezelf even de tijd. Je hebt het druk, maar het kan geen kwaad eens goed stil te staan om te kijken wat er allemaal gebeurt. Ben je in staat om de signalen op te vangen dat je medewerkers meer perspectief en een groter vrijheidsgevoel nodig hebben?

Verzuim
Een heel concreet cijfer is natuurlijk je verzuimpercentage of het totaal aantal ziekmeldingen op je afdeling. Maar hou je ook in de gaten of en wanneer er sprake is van een grote verzuimbehoefte? Als de verzuimbehoefte van een medewerker groot is, dan weet je dat er iets aan de hand kan zijn. Denk aan: frequent vroeger naar huis willen, of vaak even afzonderen voor een privé telefoontje, de net wat langere koffiepauze, of gewoonweg steeds vaker behoefte hebben om vrij te nemen.

Je kunt het ook merken aan aanwezige vage klachten, vermoeidheid en concentratieverlies. Of omdat je werknemer soms wat “afwezig” lijkt. Dat wil nog niet zeggen dat een ziekmelding noodzakelijk is, en er is nog geen paniek, maar kleine zorgen kunnen grote gevolgen hebben. Wees er dus vroeg bij.

Vertrek
Wat je zeker duidelijk in beeld kunt krijgen is het verloopcijfer van je afdeling of organisatie. Hoe hoog is je percentage “ongewenst verloop”? Zo’n percentage is natuurlijk confronterend, maar het zet je wel op een spoor. Vraag je trouwens ook door wat de reden van het vertrek is? We zijn altijd erg geneigd om het verlies van een waardevolle medewerker meteen in praktische zin te gaan oplossen. Denk aan vervanging, overdracht van werk etc. Maar heb je wel echt goed in kaart wat de redenen van het vertrek zijn? En heb je de vertrekkende medewerker de vraag gesteld wat je wellicht anders had kunnen doen? Dit is puur een kwestie van doorvragen over wat ze missen of gemist hebben in het werk bij jou.

Ontwikkeling
Kijk verder ook naar de algehele vooruitgang en ontwikkeling van je werknemers door de jaren heen. Wat leert deze curve je over mogelijk toekomstig gedrag? Misschien zie je bij de één de motivatie en de begeestering van vroeger wat is verdwenen, en bij een ander dat de functioneringsgesprekken steeds meer spanning opleveren.

Het is lastig in de glazen bol te kijken, maar je kunt beter voorbereid zijn dan je denkt dan je denkt. Kijk vooral ook nog eens naar werknemers uit het verleden. Op welk moment ontstond er behoefte om bij te sturen? Wanneer kwam de behoefte aan regelingen en persoonlijke trajecten steeds meer aan de orde? En hoe was de ontwikkeling tot dan toe? Leer daarvan.

Nu is het zaak om te gaan handelen. Maar je pakt niet je duizenddingendoekje, je gaat metselen en bouwen. Het liefst ook niet met en voor één individu, maar met en voor je hele afdeling.

Wat je uiteindelijk wilt bereiken is dat je werknemers zich niet alleen bezighouden met hun dagelijkse taken, maar dat ze hun eigen baan of carrièreperspectief beter laten aansluiten op hun eigen “ik”. Hiervoor zul je dus mogelijk wat moeten aanwakkeren. Het vuurtje kan branden als je dit onderwerp zuurstof geeft, maar welke vragen zou je kunnen stellen als je met een werknemer in gesprek bent? En sta je er bij stil wat de kracht van een goed gesprek is?

Bij het voeren van een goed gesprek gaat het met name om open, eerlijk en consequent zijn. Dit is nodig om vertrouwen te krijgen. En je moet dit zien te verankeren in je hele manier van samenwerken. Dus reageer niet alleen op incidenten. Het is belangrijk iedereen op dezelfde manier bij de doorlopende loopbaanontwikkeling te betrekken.

Ga niet direct teveel in de adviesmodus zitten. Het is een kwestie van vooral luisteren en doorvragen. Je hoeft niet direct een oplossing aan te dragen. Nogmaals, het gaat om de zuurstof.

Een paar praktische vragen zouden kunnen zijn:

Wat zijn voor jou de redenen om deze functie te blijven doen voor de komende jaren?
Wat zouden dan redenen zijn om te vertrekken?
Wat zijn loopbaan-technisch gezien voor jou de belangrijkste dingen om te veranderen?
Wat betekent je loopbaan voor jou?

“Kiezen voor het sterker ontwikkelen van de focus naar buiten hoeft niet te betekenen dat je je werknemer direct kwijt bent of dat je de kwaliteiten van die persoon gaat missen.”

Deze stap is maatwerk. Tot nu toe had je lef en visie nodig, en diende je eerlijk en consequent te zijn, maar nu moet je nadenken over de elementen waarmee je werknemer geholpen kan worden. Kijk goed of je de expertise in huis hebt om te werken aan de doorlopende loopbaanontwikkeling van je werknemers. Waar kan je werknemer behoefte aan hebben? Allereerst is dat ontwikkeling op het gebied van de eigen huidige baan zodat die bijdraagt aan én beter past bij de “ik” van de werknemer.

Mogelijke acties:

Ondersteunen en stimuleren van jobcrafting
Ontwikkeling van een meer ontwikkelings- en mensgerichte gesprekscyclus

Daarnaast kan je werknemer ook (vaak tegelijkertijd) aan de slag met zijne “ik” op het gebied van zijn verdere carrière en zelfs (niet weer schrikken!) een baan elders.

Mogelijke acties:

Arbeidsmarkt-oriëntatie
Ontwikkeling arbeidsmarktbenaderings-vaardigheden
Persoonlijke ontwikkeling voor mogelijk toekomstige rol/functie (elders)

Hoe ver moet je gaan?

Maar wat nou als een medewerker tot de conclusie komt dat er grenzen zijn aan de mogelijkheden binnen de eigen organisatie? Dat is voor jou als werkgever misschien lastig, maar het hoeft niet het einde van de wereld te zijn. Zie het als een kans. Een prachtige kans voor de werknemer én voor je organisatie.
Kiezen voor het sterker ontwikkelen van de focus naar buiten hoeft niet te betekenen dat je je werknemer direct kwijt bent of dat je de kwaliteiten van die persoon gaat missen.

Door de juiste inzet van tools en goede begeleiding is een werknemer gedurende de zoektocht naar buiten in staat om zich vrij te bewegen binnen de eigen organisatie. Er ontstaat rust waar onrust was. De werknemer durft meer, en kan spelen met de gedachte aan een mooie toekomst. Lees het intro van dit verhaal nog maar eens.

Je begint niet zomaar ergens aan; je blijft consequent en doortastend. Probeer het geheel meetbaar te maken en ervaar of er sprake is van toegevoegde waarde door in gesprek te blijven.

Waar kan je naar kijken?

Afname van de verzuimbehoefte
Verhoogde productiviteit, en kwaliteit
Afname van eigen regie vraagstukken
Daling van het percentage ongewenst verloop

Pas het maatwerk zo nodig aan. Het blijft voor veel medewerkers natuurlijk heel spannend om meer en meer bewust bezig te zijn met het eigen werk en de eigen loopbaan. Hou er rekening mee dat je soms hulp nodig hebt.

“Het werkleven is altijd al hectisch genoeg, en de toekomstige ontwikkelingen zullen je in toenemende mate blijven uitdagen.”

Dit is een stap die weleens vergeten wordt. Als we resultaten hebben behaald zijn we geneigd om snel weer tot de orde van de dag over te gaan. Leer jezelf en elkaar om echt even te genieten van het moment. Het werkleven is al hectisch genoeg, en de toekomstige ontwikkelingen zullen je in toenemende mate blijven uitdagen. Neem de tijd om eens goed te kijken naar het perspectief wat je nu met elkaar hebt weten te creëren. Als het goed is is het uitzicht minder troebel en is de grond onder je voeten meer stabiel. Geniet daarvan, het harde werken volgt vanzelf wel weer.

Waarom komen we met dit verhaal?

In de tijd van lockdowns hebben we allemaal geleerd dat het mentaal lastig is om langere tijd beperkt te zijn in je eigen bewegingsvrijheid. Je voelt je vrijer als je de ruimte hebt om wat rond te fladderen. Dat betekent niet dat je overal naartoe gaat zodra je weer vrijheid hebt, maar het voelt wel fijn dat het zou kunnen als je zou willen. In een hokje zitten achter een scherm gaat afstompen als persoonlijk perspectief ontbreekt.

Organisatieverandering moet kunnen landen; daarvoor moet er sprake zijn van een gedegen bodem.

Daarnaast zijn veel normale patronen weggevallen de afgelopen tijd en is het nog maar de vraag of alles weer gaat worden “zoals het vroeger was”. Waar ga je vanaf nu naartoe als organisatie en wat verwacht je van je medewerkers? Kunnen we nog terugvallen op dingen die “zeker zijn”?

Wat we wél met zekerheid kunnen zeggen is dat je je als organisatie moet kunnen aanpassen en adequaat op nieuwe ontwikkelingen moet kunnen reageren. Begin dus met te werken aan sterke basis waarop gebouwd kan worden. Dat begint bij je eigen mensen en hun eigen vertrouwen en perspectief. Onthou het goed: je bent een bouwer, geen duizenddingendoekje.

Meer weten over doorlopende loopbaanontwikkeling? Lees verder:

0 Comments

3/12/2020

Miniblog - De Ambitie Piet

0 Comments

Read Now

Durf jij ook het dak op te gaan?

Lees meer over ambitie, creativiteit & loopbaanontwikkeling:

0 Comments

26/11/2020

Rust & Vertrouwen - De prachtige kansen van Werkkracht Loopbaanontwikkeling

0 Comments

Read Now

Werken vanuit het individu kan als werkgever of als leidinggevende heel veel opleveren. Wat zou het fijn zijn als al je je werknemers rust en vertrouwen kunt bieden. Dat is lang niet zo vanzelfsprekend. Hoeveel werknemers hebben er al niet thuis gezeten met spanningsklachten, en hoe vaak voer je al niet een gesprek over de privé-spanning die leeft om optimaal te kunnen functioneren?

Werkkracht Loopbaanontwikkeling is een kracht om rekening mee te houden om net dat beetje extra ondersteuning te bieden om je werknemer een stuk op weg te helpen. En als je er goed over nadenkt, is het zo logisch als gesneden brood.

Sinds een paar weken is mijn zoontje naar school. Hij is in juli vier geworden en hij was er “echt aan toe”. Op moment van schrijven zitten we in de derde week, en er is me al één ding opgevallen. Hij is op bepaalde momenten rustiger geworden. Gisteravond zaten we aan tafel te eten, na wederom een intensieve dag. Zijn jongere zusje was onrustig, want ze had amper een slaapje gehad tussen de middag. Ze was moe en snel geprikkeld. Wat ik zo knap vond was dat hij niet meeging in die onrust, waartoe hij normaal gezien wel de neiging heeft, vooral aan het begin van de avond. Nee, hij kwam met leuke - vooralsnog niet werkbare - ideeën om zijn zusje wat te troosten, en hij ging bij haar staan, en ze hielden elkaar even stevig vast.

Prachtig niet? Maar wat dat dit met Werkkracht Loopbaanontwikkeling te maken heeft? Nog even geduld, ik kom daar zeker nog op...

Nu kan het zijn dat mijn zoontje tevreden was door het briljant lekkere eten van die avond, gemaakt door yours truly, maar het kan ook zijn dat hij gewoon ook lekker in zijn vel zit. Hij gaat gewoon al vier volledige dagen naar school, het lijkt hem erg goed te doen. Hier zijn we blij om. We hebben lang nagedacht over waar hij naartoe zou gaan. Vooralsnog hebben we niet gekozen voor de makkelijke weg. Hij gaat naar een dorp verderop naar school in plaats van de school op een kilometer afstand. In praktische zin worden de komende jaren wat zwaar voor ons, omdat de gastouder hem niet kan ophalen om 14.00 uur, als de school is afgelopen. We zullen dus op onze drukke werkdagen even voor taxi moeten spelen, een ongemak dat we graag op de koop toenemen, omdat we denken de juiste school voor hem te hebben gekozen. Een plek waar hij zich op zijn manier kan ontwikkelen, waar hij gewoonweg ook zichzelf en gelukkig kan zijn.

Een plek om je te ontwikkelen, komt je dat al wat bekend voor?

Waarom is het voor hem de juiste school? De missie van deze school is namelijk als volgt: "Op deze school nemen we kinderen mee op reis naar een gewaardeerde, zelfverzekerde en talentvolle ‘ik’. We geven ieder kind daarbij de ruimte en structuur om nieuwsgierig te blijven, zich te verwonderen en nieuwe dingen te blijven ontdekken over zichzelf, de ander en de wereld om hen heen. Wij zorgen ervoor dat leren boeit.”

In praktische zin heeft deze school het leerstofklassensysteem losgelaten, het systeem waarbij kinderen worden gegroepeerd op basis van hun leeftijd en op een uniforme manier worden benaderd.

Wat me erg aanspreekt is dat er op deze school gestreefd wordt naar een gewaardeerde, zelfverzekerde en talentvolle “ik”. Dat er vervolgens ook gepresteerd gaat worden, lijkt dan buiten kijf te staan. Met een sterke “ik” weet je meer te bereiken dan wanneer je in een keurslijf wordt gestopt.

Regelmatig denk ik terug naar de tijd dat ik nog op de - toen - lagere school zat. Als ik mijn klassikaal opgelegde lesje af had, dan mocht ik wat gaan lezen in een hoekje, geïsoleerd van de rest van de klas. Los van het feit dat ik veel gelezen heb, voelde ik me wel alleen. Ik vraag me ook af of het systeem van toen voor mij wel goed was. De reden dat ik een tijdje terug eerst met een wat samengebalde onrust naar de open dagen van de schooltjes ging voor een eerste indruk, zegt wel iets. Wellicht dat ik het net zo spannend vond als mijn zoontje. Misschien wel meer.

Ik weet dat het onderwijs bij uitstek heel succesvol kan zijn als het kiest voor kleinschalig en persoonlijke ontwikkeling. Het is een utopie te denken dat het op elke school kan, of in elk systeem. Je loopt op een gegeven moment altijd tegen grenzen op. Gelukkig hebben onze kinderen tot op zekere hoogte wel de keus om eventueel de overstap te maken naar een andere school als toch blijkt dat dat beter voor ze is. Op de school van ons zoontje zitten ook kinderen die eerder op een andere school zaten, maar daar niet gelukkig waren.

Graag trek ik nu de vergelijking door naar het bedrijfsleven, naar organisaties en naar werkgevers. Wat betekenen deze observaties namelijk voor jou als leidinggevende?

Er zijn veel verschillen te benoemen als het gaat om school en werkgever. Als werkgever is het niet je primaire taak om je medewerker te laten werken aan eens sterke “ik”. Maar het is wel heel erg belangrijk. Niet voor niets worden er functioneringsgesprekken, voortgangsgesprekken en beoordelingsgesprekken gevoerd, en hebben veel werkgevers een opleidingsbudget voor de werknemers. Als werkgever weet je dat een sterke “ik” van de werknemer kan bijdragen aan de bedrijfsresultaten. De vraag is alleen of de traditionele systematieken van beoordelen en functioneren voor iedere persoon geschikt zijn. Met name omdat we met z’n allen erg van elkaar verschillen. Veertig jaar geleden werd me niet gevraagd waar ik persoonlijk in geïnteresseerd was. Nu was het de eerste vraag die onze juf aan ons stelde over onze zoon.

Werken vanuit het individu kan je als werkgever heel veel opleveren. Ons zoontje reageert onder druk rustig en komt ineens met creatieve oplossingen. Wat zou het fijn zijn als al je werknemers deze rust en dat vertrouwen ook kunnen ontwikkelen. Dat is namelijk lang niet altijd het geval. Kijk maar eens naar je medewerkers. Hoeveel hebben er al niet thuis gezeten met spanningsklachten? Hoe vaak voer je al niet een gesprek over de invloed van privé-spanning op optimaal functioneren? En heb je je wel eens afgevraagd waarom het blijkbaar nodig is dat er zoiets als een outplacementtraject bestaat? Het is zo normaal als gesneden brood, maar het is een resultaat van iets waar je toch als leidinggevende meer grip op had willen hebben. Als een dienstverband uitzichtloos is geworden dan heb je toch ergens een verkeerde afslag genomen?

Bij voorkeur ben je escalatie voor, en wil je met je werknemers aan de slag om ze sterker te maken. Uiteraard wil je ook voorkomen dat mensen die niet goed op hun plek zitten te lang blijven zitten. Daar heeft namelijk ook de werknemer geen baat bij.

Je gaat dus werken aan de ‘ik’ van de werknemer. Een goede manier is meer aandacht voor persoonlijke ontwikkeling. Dat staat buiten kijf, uiteraard. Wat echter de focus is waar jij als werkgever ook de vruchten van gaat plukken, is het effect daarvan op de invulling en het resultaat van de functie, en misschien zelfs daarna.

We spreken dus van de kracht van duurzame loopbaanontwikkeling. Laten we dit vanaf nu Werkkracht Loopbaanontwikkeling noemen.

We onderscheiden twee verschillende fases in duurzame loopbaanontwikkeling. In de eerste fase van loopbaanontwikkeling werk je met je werknemer aan de ontwikkeling van de eigen functie zodat die beter aansluit bij de persoon. Stel niet de vraag hoe de werknemer beter zou kunnen gaan functioneren, maar stel de vraag hoe het werk beter te vormen is naar het individu. Niet iedereen vult de functie hetzelfde in, en binnen een functieomschrijving is er altijd ruimte om een eigen draai aan het geheel te geven. Het benutten van die ruimte draagt in positieve zin bij aan de resultaten van de werknemer.

Belangen kunnen uit elkaar gaan lopen, dan valt het te overwegen om een andere weg in te slaan. Werkkracht loopbaanontwikkeling biedt vroegtijdig inzicht over de langere termijn aansluiting tussen werknemer en bedrijf. Soms is de conclusie dat de ‘fit’ er op een gegeven ogenblik niet meer zal zijn. Dan is het in beider belang om fase B in in te gaan in de Werkkracht Loopbaanontwikkeling. Dan ga je werken aan een sterke ‘ik’ van de werknemer op het gebied van een toekomst elders.

Heb jij het lef om tijdig fase B in te gaan?

Tijdens een dienstverband is het niet erg om wel te weten dat je als persoon niet geheel binnen de organisatie past, maar het helpt je wel tevreden, rustig en sterk te houden als je in staat bent sterker te worden als ‘ik’. Dat je weet dat als individu dat je krachtiger aan het worden bent om als de keuze zich ooit voordoet in staat te zijn een nieuwe functie elders te aanvaarden. Sterker worden als individu om zo nodig een nieuwe stap aan te durven en te kunnen biedt dus rust en zelfvertrouwen. Je hoeft dan als werkgever helemaal niet bang te zijn voor escalatie, en je weet dat je werknemer zonder verdere angst zijn werk kan uitvoeren. Angst over de toekomst of om je baan te verliezen beïnvloedt uiteraard het functioneren. Door iets aan die angst te doen geeft je werknemer ruimte om goed werk te doen. Wellicht zelfs beter werk dan ooit.

Werkkracht Loopbaanontwikkeling - Hoe dan?

Werkkracht Loopbaanontwikkeling is prima te combineren met de normale gespreksvoering met de medewerker. Allereerst heb je het besef nodig dat de specifieke focus van toegevoegde waarde is. Dat je er overbodig ziekteverzuim of spanningen op de werkvloer ermee kunt voorkomen. In praktische zin valt het te integreren met je functioneringsgesprekken.

Tot slot - Samen sta je sterker.

In het programma Werkkracht Loopbaanontwikkeling komen de kennis en ervaring van Ontwikkelbrigade en Robait samen. Alex van der Meer (Robait) is coach en adviseur op het gebied van loopbaanbegeleiding en gespecialiseerd in outplacement, tweede spoortrajecten, en verzuim-casemanagement. Trudy Boeré (Ontwikkelbrigade) is coach en adviseur werk en autonomie, en houdt zich vooral bezig met jobcrafting voor werknemers en laat managers en HR zien hoe ze medewerkers hierin kunnen ondersteunen.

Samen bieden we Werkkracht Loopbaanontwikkeling aan: een pakket van instrumenten dat werkgevers en werknemers ondersteunt om de krachten te bundelen en loopbaanbegeleiding tot een doorlopend onderdeel in alle fasen van het dienstverband te maken. Dat biedt voordelen voor medewerkers én voor de organisatie.
Wij zijn geen goeroes, en geloven meer in stapsgewijze veranderingen dan in grote ontregelende reorganisaties. Voor lopen-op-gloeiende-kolen-sessies moet je ergens anders zijn.

Wil je zo snel mogelijk aan de slag met oplossingen die aansluiten bij je medewerkers en organisatie én makkelijk in te passen zijn in de dagelijkse praktijk? Neem dan contact met ons op. We gaan graag met je in gesprek over Werkkracht Loopbaanontwikkeling. Ga de uitdaging aan voor jezelf en voor je medewerkers, en kies voor Werkkracht Loopbaanbegeleiding. Iedereen verdient een fijne loopbaan.

Lees het artikel van Ontwikkelbrigade over ditzelfde onderwerp:

Lees meer van Robait:

0 Comments

29/11/2018

Als het eigen werk niet meer wil

0 Comments

Read Now

Ik was in gesprek met een cliënt van mij. En ik vroeg hem wat hij van het 2e spoortraject vond en wat hij zou willen meegeven aan de cliënten die hem nog zouden navolgen….

Hij had er zeker wel wat over te zeggen. Graag wil hij zijn verhaal delen. Hier volgt een artikel van zijn hand. Speciaal voor degenen die hetzelfde gaan meemaken als wat hij heeft meegemaakt. We hopen echter allebei dat werkgevers, loopbaancoaches, en casemanagers, etc. dit artikel ook met belangstelling zullen lezen.

De schrijver van dit artikel heeft ervoor gekozen anoniem te blijven:

“Na jaren gewerkt te hebben komt er ineens een dag waarop het eigen werk niet meer wil. Door lichamelijke of psychische klachten, het wil echt niet meer. Natuurlijk waren de klachten al wel een tijd aanwezig. Maar langzamerhand werden ze steeds erger. Soms sprak je erover, maar meestal werd het afgedaan met de opmerking: “Och, je wordt een dagje ouder”, of “Iedereen heeft wel een keer wat.” "Leg je er maar bij neer."

Tot de dag dat het echt niet meer wil. Je gaat naar een arts voor een behandeling of naar het ziekenhuis in de hoop dat de klachten tijdelijk zijn. Maar de klachten zijn niet tijdelijk. Je komt tot de conclusie dat je je eigen werk niet meer kunt doen. Dit komt vaak aan als een mokerslag.

Je wordt onzeker, je kunt niet accepteren dat je een blijvende beperking hebt. Je hebt veel vragen, hoe gaat dit verder, wat zijn de financiële gevolgen? De stress neemt toe. Je komt bij een bedrijfsarts, een arbeidsdeskundige wordt ingeschakeld, het voelt alsof je geen grip meer op je eigen leven hebt.

De werkgever probeert nog wat met aangepast werk, maar met het rapport van de arbeidsdeskundige in de hand wordt geconcludeerd dat je op zoek moet naar ander werk bij een andere werkgever. Spoor 1 is mislukt, de re-integratiecoach komt in beeld. Vanaf dit moment word je begeleid naar ander ander werk.

Vaak schakelt de werkgever een professionele coach in. Ook blijf je tot het eind van het 2e jaar bezoeken bij de bedrijfsarts afleggen. Aan het eind van het 2e jaar, als het uiteindelijk niet is gelukt te re-integreren, zul je nog naar het UWV moeten. Daar wordt bepaald voor hoeveel procent je arbeidsongeschikt blijkt te zijn.

Maar hoe ga je om met dit hele proces? Zonder veel stress te hebben of je ongelukkig te voelen?

1. De werkgever

Vooral het contact met de eigen werkgever is belangrijk. Je moet goed in gesprek over hoe nu verder te gaan. Wat kan de werkgever aan - tijdelijk - aangepast werk bieden?

Er kan echter spanning gaan ontstaan. Voor de werkgever kan aan deze situatie een behoorlijk kostenplaatje gaan hangen. De kans is dat het uitloopt op een conflict tussen werkgever en werknemer als er niet veel begrip is voor elkaars situatie. Probeer dit dan voor te zijn. Schakel mediation zo snel mogelijk in. Juist om een echt conflict te voorkomen. Vraag vroegtijdig hulp in van je bond. De bond weet vaak wat de wettelijke regelingen zijn. Als beide partijen zich houden aan de wettelijke- en/of aan de cao-regelingen is de kans op een conflict ook minder groot.

In uitzonderlijke situaties wordt er nog onderhandeld over een regeling. Als je bijvoorbeeld al wat ouder bent en niet zo lang meer hoeft te werken. Stel altijd redelijke eisen, want te hoge eisen worden niet ingewilligd en zorgen alleen maar voor frustraties. Praat er ook niet te lang over, maar leg je wensen goed uit en luister ook goed wat de werkgever te bieden heeft. Is het verschil te groot, stop dan met onderhandelen. Doorgaan heeft alleen zin als er een klein verschil is.

2. De Bedrijfsarts

Het is ook verstandig om een goed contact met de bedrijfsarts te hebben. Hier komen we op een moeilijk punt. Er zijn namelijk vaak onderbuikgevoelens. Vaak wordt de bedrijfsarts gezien als een tegenpartij waar je de problemen wellicht wat groter moet maken dan ze zijn, om via hem je gelijk van arbeidsongeschiktheid te halen.

Natuurlijk, hij wordt betaald door je baas en zal daarom zeker ook het beste met je baas voor hebben. Maar ook de bedrijfsarts moet zich houden aan wetten en regels waarnaar hij moet oordelen en hij zal er niet bij gebaat zijn om je naar je werk te sturen als het gewoonweg niet kan. Er zullen ook artsen zijn die voor je gevoel minder goed advies geven, maar dan kun je tegenwoordig altijd nog een consult aanvragen bij een andere bedrijfsarts.

Meestal is het het beste om een eerlijk gesprek met de arts te hebben. Een gesprek waar je de problemen zonder overdrijven kunt uitleggen. Een goede bedrijfsarts komt zowel voor de werkgever als ook voor de werknemer op. Alleen dat kan hij pas goed als hij het overzicht volledig heeft. Lever dus gegevens aan die hij nodig heeft. Dat scheelt veel discussie.

3. Spoor 2 re-integratie

Wanneer je in een 2e spoortraject terecht komt word je begeleid naar ander werk bij een andere werkgever. De begeleiding komt soms vanuit de werkgever zelf, maar wordt ook vaak door een coach van buitenaf gedaan. Wanneer de organisatie waar je vandaan komt erg groot is kan het zijn dat je begeleiding krijgt van iemand die niet direct je leidinggevende is. Dit werkt wellicht wat beter, maar het blijft natuurlijk altijd wel je werkgever. Als je daar op minder goede voet mee staat, dan is er altijd wel wat emotie aanwezig.

Een coach van buitenaf wordt vaak als meer onpartijdig gezien, maar deze wordt ook gewoon door de werkgever betaald. Het is heel belangrijk dat je een goed gevoel hebt bij je coach. Maak kennis, en onthou dat je ook iets mag zeggen over je coach. Deze moet gewoon bij je passen. Anders werkt het traject gewoon niet goed. Belangrijk is dat je door eerlijke gesprekken een goede relatie krijgt met de coach, waarbij het goed is dat er ruimte is om alles bespreekbaar te maken.

Vaak is het goed om gesprekken niet te officieel te maken, zodat je het op een ontspannen manier over mogelijkheden en onmogelijkheden kunt hebben. Bedenk hierbij dat de coach jou alleen kan helpen als hij weet wat je echt nog kunt.

Je leeftijd kan veel verschil uitmaken. Ben je al wat ouder en moet je nog maar een paar jaar, is het vinden van werk veel moeilijker omdat werkgevers je sollicitatie mogelijk minder serieus nemen. De kans om weer ergens binnen te komen is soms best klein. Steek je energie dan vooral ook in positieve dingen! Ga bijvoorbeeld vrijwilligerswerk doen. Je bent dan nuttig bezig voor je zoektocht, maar ook blijf je actief in de maatschappij. Dit is goed voor je eigen gemoedsrust.

Als je jonger bent dan is het vooral, zeker ook inkomen technisch gezien, heel erg belangrijk echt werk te vinden door middel van dit traject. Kijk goed naar je eigen mogelijkheden en maak gebruik van de mogelijkheden van je coach. Nogmaals, dit lukt alleen bij eerlijk en gelijkwaardig contact met je coach. Ook kan het verstandig zijn je eerst te richten op een werkervaringsplaats en, desnoods, vrijwilligerswerk om ervaring op te doen voor je nieuwe toekomst. En om jezelf een boost te geven omdat je ook voor de maatschappij nuttig bezig bent.

Vaak is in een 2e spoor-situatie de stress groot. Bekijk het daarom zo zakelijk mogelijk. Pak zelf ook de regie! Met zelfmedelijden los je vaak niets op. Wel met open en eerlijke gesprekken met de mensen die je begeleiden. Negatieve onderbuikgevoelens zullen altijd wel opspelen, maar laat je daar niet door leiden. Het heeft geen zin en het draagt niets bij aan een positief resultaat.”

Deel het gratis document "Als het eigen werk niet meer wil - Tips" . Tips voor werknemers of cliënten die langdurig het eigen werk niet meer kunnen doen:

als_het_eigen_werk_niet_meer_wil_-_tips.pdf
File Size:	503 kb
File Type:	pdf

Bestand downloaden

De identiteit van de auteur is bekend bij Robait.
Dank voor het lezen!
Mocht je het een interessant artikel vinden, deel het met je vrienden, ze zullen het kunnen waarderen.
Voor de artikelen van Robait - Klik Hier

0 Comments

5/4/2018

De kunst van creativiteit

2 Comments

Read Now

De kunst van creativiteit - De 4 krachtige eigenschappen waar je altijd plezier van gaat hebben.

Voor extra vertrouwen en kracht kunnen we allemaal wel wat creativiteit gebruiken. Ik vertel je graag meer over de vier belangrijke creatieve kenmerken. En of het mogelijk is om deze bij jezelf te versterken.

Heb je ook zo’n bewondering voor creatieve mensen? Ik word geïnspireerd door mensen die iets nieuws laten zien of horen. Maar pas op: creativiteit is niet alleen voorbehouden aan kunstenaars en artiesten! Creativiteit is iets wat iedereen zou kunnen aanboren. En het bewijs daarvan vind je overal!

Staren!

Ik betrapte mezelf erop dat ik naar de koelkast stond te staren. Op zich is het een mooi trendy ding, maar de koelkast zelf is niet zo bijzonder voor mij. Nee, het ging me even om de kunstwerken op de koelkast.

Er hangen tekeningen en vingerverf-creaties van mijn zoontje en als trots vader vind ik dat natuurlijk prachtig.
Maar echt.
Ik bewonder de onbevangen creativiteit van een kind. Een kind dat nog weinig regels kent en in staat is volledig vrij een papier te lijf te gaan met potlood, viltstift en vingerverf.

Van de week zat hij aan tafel en er lag een leeg vel papier. Meteen werd gevraagd om de potloden en hij begon aan het creatieve proces. Als je objectief bent, en onafhankelijk, zou je kunnen zeggen dat het slecht gekras is wat hij laat zien. Een dreumes van 20 maanden kan nog geen voorwerpen tekenen in de regel. En hij lijkt maar wat te doen. Zonder idee, zonder concept.

Maar ik kan wel zeggen dat het resultaat van dat gekras wel heel erg mooi is.

Het is mooi omdat hij zo kan genieten van het moment van het krassen met kleuren. Het is mooi omdat hij vrolijk naar het resultaat kijkt en zelf “wauw” zegt. Het is mooi dat hij zonder belemmeringen lekker creatief kan zijn zonder veel regels en beperkingen.
En hij krijgt nog geen negatieve kritieken.
Het is ultieme vrijheid.

Hoezo binnen de lijntjes?

Een paar uur later stond hij bij zijn muziek-keyboard. Een klein, goedkoop dingetje - maar wat een plezier hebben we ervan. Een demomuziekje werd opgezet door onze mini-Mozart en af en toe sloeg hij een enkele toets aan. Het klonk nergens naar natuurlijk. Maar hij stond te bewegen en te genieten. Trots keek hij even om, of we er ook zo van genoten. Tja, de muziek was aardig afwijkend. Dat kon je er in ieder geval wel van zeggen.

Op moment van schrijven zit ik op een kantoor waar het foute uur te horen is. Ook muziek. Maar muziek die meer voorspelbaar en bekend is. Je weet wat je kunt verwachten als je de begintonen van het nummer hoort.
Veel mensen genieten van dingen als het foute uur. En dat snap ik ook wel. Het is fijn en veilig om je te omringen met dingen die bekend zijn. Het is veilig om op bekende structuren terug te kunnen vallen en je te kunnen onderdompelen in het warme bekende bad van het feest der herkenning.

Structuur-fetisjisme?

Terugvallen op je vaste structuur is een interessant gegeven. Dit kan je helpen je werkdag goed door te komen en als je ergens een expert in bent dan is het fijn om van je expertise gebruik te maken en ook anderen daarmee te helpen. Maar het is ook een gigantische valkuil.

Ik kan me nog herinneren dat ik eens flink op mijn donder kreeg van mijn manager over het feit dat ik de neiging had terug te vallen op mijn vaste werkpatronen en oplossingen, terwijl ik voor een aantal nieuwe projecten juist een stuk creatiever moest zijn, en eigenlijk op zoek moest naar andere methodes en mogelijkheden. Dit deed me erg veel pijn, die kritiek. Met name omdat ik van mezelf vond dat ik erg creatief was.

Wat is nou typisch creatief?

Is het nodig om creatief te zijn? Ik denk dat het in ieder geval een behoorlijke pré is als je creatief bent. Als je creatief bent dan heb je namelijk een aantal sterke mogelijkheden tot je beschikking.

Ik noem vier typische creatieve kenmerken:

1. Oplossingen zoeken!
Als je creatief bent dan word je juist enthousiast van lastige cases en situaties. Je bent op zoek naar oplossingen en probeert te bedenken hoe je ergens uit zou kunnen komen. Creatieve mensen blijven niet hangen in een probleem.

2. Verbanden leggen!
Creatieve mensen kunnen goed verbanden leggen. Twee of meerdere zaken waarvan je denkt dat die niet te combineren zijn, daar vinden creatievelingen juist wel een weg in. Hierdoor wordt innovatie tot stand gebracht.

3. Lef tonen!
Als je iets creëert dan heb je de bedoeling om de mensheid daar deelgenoot van te maken. Het kan een behoorlijke drempel zijn om iets geheel nieuws onbevangen te laten zien of te laten horen, etc. Stel dat je niet begrepen word? Stel dat je kritiek krijgt of dat men het een slecht idee vindt?

Je hebt lef als je je hoofd boven het maaiveld wil steken. Persoonlijk ervaar ik het wel eens lastig om naar buiten te treden met de dingen die ik schrijf. Met name als ik de neiging heb om de normale begaanbare paden te verlaten, dan voel ik me onzeker. Er is een bepaald artikel wat ik nog steeds niet heb durven te posten, aangezien het zo anders is. Er is een zekere mate van lef nodig om je werk te laten zien aan anderen. Echte creatievelingen vinden het belangrijker dat ze gezien of gehoord worden, die durven dus ook kritiek te krijgen. Die hebben het lef desnoods onbegrepen te worden.

4. Passie!
Toen ik de afgelopen week op bezoek was bij een galerie besprak ik met de galeriehouder onder andere ook hoe het moet zijn om kunstenaar te zijn. Veel kunstenaars moeten keihard werken om bekend en goed verkocht te worden. Heel veel kunstenaars hebben dan ook een andere baan ernaast. Maar ondanks dat ze dus ander werk hebben, in eerste instantie zijn ze gepassioneerd kunstenaar.

Een echte creatieveling is niet voor één gat te vangen. Je neemt het even op de koop toe dat je er niet rijk van wordt, je creativiteit is belangrijk en dat wil je de ruimte geven. Je bent gemotiveerd tot op het bod. Kortom: je wordt met name door passie gedreven.

Wetenschap

Wat zegt de wetenschap over creativiteit? Je kunt van twee dingen uitgaan in ieder geval. Ten eerste heeft creatief bezig zijn een aantal gunstige gevolgen voor jou, en ten tweede is je creativiteit te bevorderen.

Creatief bezig zijn, bijvoorbeeld door muziek te maken, draagt ontzettend bij aan de ontwikkeling van je empatisch vermogen. Je beide hersenhelften gaan beter communiceren en dat is een groot voordeel. Creatieve activiteiten zijn over het algemeen goed voor je hersenen. Je hebt er baat bij op latere leeftijd omdat de kans op vergeetachtigheid ook kleiner wordt.

Daarnaast geeft de wetenschap aan dat je je creatieve eigenschappen groter zou kunnen maken. Het is een kwestie van doen als het ware. Creatiever worden door creatief bezig te zijn. Zo kun je dus je creatieve eigenschappen verbeteren door muziek te gaan maken, te gaan schilderen, borduren of schrijven, of door te gaan zingen of dansen. Maar er zijn ook specifieke oefeningen die je kunt doen.

Je kunt dus ook op een hele leuke, ontspannen manier met zelf-verbetering bezig zijn als het ware. En ik wil zelfs een pleidooi houden voor die creatieve ontwikkeling omdat ik denk dat je het echt wel eens nodig zou kunnen hebben.

Een belangrijke voorwaarde voor een vitale organisatie

Ik denk dat creativiteit onontbeerlijk is voor je eigen functioneren. En ook dat organisaties steeds meer behoefte hebben aan mensen met de juiste creatieve eigenschappen. Waarom? Nou, met name omdat creativiteit een belangrijke voorwaarde is om om te kunnen gaan met intensieve veranderingen.

En intensieve veranderingen, daar gaan jij en ik nog heel veel van meemaken. Als je kijkt naar wat er in de afgelopen jaren is gebeurd in de maatschappij en de manier waarop we met elkaar communiceren, werken en socializen. Dan weet je ook wel dat de komende tijd de ontwikkelingen niet stil gaan staan. Sterker nog, in de komende vijf jaar gaat er meer veranderen dan je ooit durft te bedenken.

Veranderingen versnellen en versterken. Een nieuwe toekomst staat nu al om de hoek. En het gekke is dat niemand echt graag een nieuwe onbekende toekomst wil hebben. En ik chargeer nu even om de boodschap duidelijk over te brengen: de meesten van ons zijn intrinsiek heel erg bang voor echt geheel nieuwe uitdagingen. We gaan liever mee in de stroom. We zwemmen er niet graag tegenin.

Veranderingen die we niet aankunnen of snappen.

Persoonlijk kost het me soms veel moeite om bepaalde nieuwe dingen te snappen. Maar ik weet wel dat nieuwe ontwikkelingen effect gaan hebben op hoe ik functioneer en op hoe ik probeer mijn geld te verdienen.

Denk bijvoorbeeld aan de cryptocurrency en aan blockchain. Ik werk regelmatig tussen IT’ers, en al een hele tijd geleden hebben ze me proberen uit te leggen hoe bijvoorbeeld blockchain werkt. Maar mijn hoofd kan het niet bevatten, en het lukt me moeizaam om praktisch te vertalen wat het voor mij gaat betekenen.

En dan durf ik me ook niet te lang stil te staan bij het idee dat er dan weer een volgende generatie nieuwe ontwikkelingen zullen volgen. Liever focus ik me op vertrouwde zaken. Dat voelt veiliger.

Logisch. Maar niet handig.

The Fittest!

De veilige zone waarin je je bevindt, het oude vertrouwde, dat gebied wordt steeds kleiner als de wereld om je heen steeds sneller verandert. En op een gegeven ogenblik moet je je veilige plek verlaten omdat je echt geen andere keus hebt.

Je zult zien dat bedrijven en mensen die creatief zijn beter in staat zijn te anticiperen. Ze hebben lef, passie, zien oplossingen waar anderen problemen zien en kunnen nieuwe verbanden leggen.

Creativiteit is kinderspel

Ik zie het dus aan mijn zoontje. Hij is nog onbevangen creatief vanuit zichzelf. Hij legt zich weinig beperkingen op. Wij als ouders proberen hem natuurlijk op één of andere manier op te voeden en gaan zo langzamerhand ook beperkingen opleggen. We vinden het niet leuk als hij met een stift de tafel gaat bekliederen, bijvoorbeeld. Dus ja, we zullen hem in zijn creativiteit beperken. Maar ik hoop dat ik hem niet teveel ga beperken. Dat hij teveel in een keurslijf terecht gaat komen, en dat hij gaat denken dat er altijd binnen de lijntjes moet worden gekleurd.

Ieder mens heeft in de basis gewoon creatieve mogelijkheden in zich. Creativiteit valt te (her)ontdekken en te stimuleren. Het is een ieder gegund om die creativiteit vrij te laten. Het is voor iedereen mogelijk om met meer passie en lef échte nieuwe uitdagingen aan te gaan.

De toekomst

Ik zal in volgende artikelen meer aandacht gaan besteden aan de mogelijkheden om je creativiteit te vergroten. Dus hou deze website in de gaten, of geef je op voor de mail-updates, dan mis je niks hierover. HIER alvast een artikel over waardevolle acties.

Zou je als individu of als organisatie echter nu al wat meer willen weten over de mogelijkheden van creativiteit voor jou of jouw organisatie, dan ben ik altijd bereid hierover in gesprek te gaan. Creativiteitsontwikkeling is een leuke, succesvolle en laagdrempelige manier om toekomstgericht en preventief bezig te zijn.

En ik?

Ik weet dat mijn schrijfwerk essentieel is voor mijn scherpte en voor mijn oplossend vermogen. En ik heb in ieder geval besloten me nog meer bezig te gaan houden met andere creatieve dingen. Door mijn zoontje ga ik al meer dansend en zingend door het leven, maar dat gaat wat mij betreft nog meer geïntensiveerd worden. Daar is dus helemaal niks mis mee. Sterker nog, het is zelfs belangrijk!

Achtergrondinfo - De inspiratie voor dit artikel

Het is raar gegaan de afgelopen dagen. Ik had een specifieke planning voor mezelf opgesteld en ik wist eigenlijk wel wat ik van minuut tot minuut zou moeten gaan doen. Door omstandigheden echter mocht ik ineens mijn planning helemaal gaan omgooien. Ik greep direct de mogelijkheid aan om een specifiek iets te gaan doen waar ik al een tijd behoefte aan had.

Op donderdag 29 maart liep ik door de stad Groningen. Wat was het lang geleden dat ik hier was! Ik woon slechts een paar kilometer “van Stad”, maar echt even tijd om naar het centrum te gaan was er de afgelopen 20 maanden niet echt.

In het centrum wordt nu hard aan een nieuw gebouw gewerkt: Het Groninger Forum. Ik moest gewoon even kijken hoe ver de bouw was gevorderd. Wat een schok kreeg ik te verwerken. Wat een groot en opvallend gebouw is dit aan het worden. Het uitzicht vanaf de Grote Markt is heel erg aan het veranderen hierdoor. Geen oordeel, maar het is gewoon zo anders.

Ik wandelde vervolgens van de Grote Markt door de Oosterstraat. En ik realiseerde me dat ook hier veel veranderd was in de afgelopen maanden. De platenzaak Elpee zit niet meer op de oude vertrouwde locatie. En op de plek waar vroeger De Vestibule was (eerst een bluescafé waar ik avond aan avond te vinden was, vervolgens een restaurant) zit nu een ander restaurant. Bovendien zag ik heel veel winkels en concepten die ik nog helemaal niet kende.

Ik werd er een beetje door overvallen. Ondanks dat ik “slechts” 20 maanden had gemist, was de wereld om me heen zo erg veranderd dat ik bijna het gevoel had in een nieuwe binnenstad te lopen.

Mijn uiteindelijke doel van mijn stadsbezoek was echter nog vertrouwd. Ik was van plan even naar een galerie te gaan. Even bijpraten met de eigenaar en mooie kunst bekijken. En praten over creativiteit.

Mijn wandeling ging dus naar De Kostersgang alwaar galerie with tsjalling: is gevestigd. Een heerlijke plek waar altijd interessant werk te vinden is en waar je met de eigenaar lekker kunt praten over kunst en zonder schaamte als mens kunt zeggen wat je ervan vindt en wat het met je doet. Op die donderdag hing er mooi werk van Drewes de Wit. De kunstenaar zelf kwam ook even langs. En ik kreeg, net als bij mijn eerdere bezoeken, weer inspiratie. Ik kreeg ontzettend veel zin om weer verder te gaan met schrijven. En om andere creatieve dingen te doen.

De kunst inspireert uiteraard, maar ook het gevoerde gesprek bracht veel tot stand. Een gesprek met iemand uit een geheel ander vakgebied kan zoveel deuren weer voor je openen. Inzichten, ideeën, plannetjes. Na mijn bezoek voelde ik me verlicht en kon ik beter onder woorden brengen wat creativiteit voor me kan doen bij een - steeds snellere - veranderende wereld.

Vond je dit artikel leuk of nuttig, deel dit dan met je vrienden, ze zullen het vast waarderen.

2 Comments

13/1/2018

De Loopbaan-ondernemer

0 Comments

Read Now

In een vorig artikel deed ik een pleidooi voor ondernemend gedrag, ook voor als je een werknemer bent. Maar een pleidooi alleen is soms niet genoeg om iets moois tot stand te brengen. Om een bloem te kweken heb je niet alleen een zaadje nodig en wat grond, je zult ook water en mest moeten toevoegen.

Dus hierbij wat water en mest.

Hoe kun je als werknemer ondernemend worden? En waarom zou je dat überhaupt willen?

Voor wat je betreft je eigen arbeidsvitaliteit is het belangrijk om zelf de regie te blijven houden als het gaat om je eigen carrière. Je hebt een doel, als het goed is. En wellicht is het een eenvoudig doel, bijvoorbeeld het streven naar blijvende financiële zekerheid, of wil je juist groeien in je werk en heb je echt de ambitie om over een aantal jaar “verder” te zijn.

Het is echter erg vervelend als er door externe factoren aan je doelen en je ambitie wordt geknabbeld. Een reorganisatie, verandering van management, nieuwe procedures. Of dat je juist geen zekerheid hebt vanwege een tijdelijk contract.

Je kunt blijven afwachten wat je manager voor je bedenkt, maar dat is niet altijd de goede strategie.

Een aantal jaar terug heb ik eens een stuk geschreven over Frank Underwood. Een karakter gespeeld door Kevin Spacey in de televisieserie House of Cards. Tegenwoordig moet je wat voorzichtig zijn als het gaat om Kevin Spacey, maar ik herhaal wel even wat ik toen heb geschreven en ik voeg er nog het één en ander aan toe om nog wat meer richting te geven.

Wat kunnen we leren van Frank Underwood?

Zo af en toe is er ruimte en tijd om even uitgebreid te smullen van een goede televisieserie. Ik ben geen binge-watcher, maar House of Cards op Netflix keken we voor een aantal seizoenen thuis erg graag. Hoofdpersonages van deze politieke dramaserie zijn Francis en Claire Underwood. Dit zijn echter geen traditionele “TV-helden”. Francis doet er echt alles aan om een zo hoog mogelijke positie te gaan bekleden als politicus. En in de VS is dat hoogste ambt het presidentschap. Hij liegt en bedriegt, manipuleert, en neemt gigantische risico’s om dat ene doel te gaan bereiken.

Los van zijn karakter en zijn misdaden, wat kunnen we van hem leren? Waarom geniet ik van zijn kunnen en van zijn talent? Dat komt omdat hij een aantal hele belangrijke zaken als geen ander beheerst.

Ik zie in ieder geval drie cruciale elementen voor ondernemerschap.

Element 1. Focus op resultaat

Aan het begin van serie 1 zie je dat hij gepasseerd wordt voor een bepaalde post waar hij op had gerekend. En hij is niet blij....... En dát is een understatement. Zijn ego is gigantisch gekrenkt en hij besluit iedereen die hem dwars zat, politiek en anderzijds, te “elimineren”. Hij gaat zich volledig richten op het presidentschap. Samen met zijn vrouw besluit hij alles op alles te zetten om dat doel te bereiken.

Ze weten dat de weg zwaar is, ze weten niet wat precies op hun pad gaat komen, maar ze hebben wel een duidelijk beeld van het resultaat. Eigenlijk weet je daardoor al vanaf de eerste aflevering dat het resultaat gehaald gaat worden. Zijn focus op resultaat is, ondanks dat het mede gevoed is door wraakgevoelens, bewonderenswaardig.

Hoe vertaal je dit als loopbaan-ondernemer?

Het gevaar is aanwezig dat je je te makkelijk gaat schikken in je rol als werknemer en je manager je loopbaan laat sturen.
Of zelfs ook als je werkzoekende bent: de sollicitant die keurig op z’n beurt wacht om op vacatures te reageren.

Frank doet dat niet. Hij stelt vast wat het resultaat zal zijn en stelt zich verre van afhankelijk op. Hij pakt de regie. De werkplek is niet beschikbaar, maar dat weerhoudt hem er niet van om toch er hard voor te gaan werken op de plek terecht te komen waar hij wil zijn.

Netwerken hoort daar bijvoorbeeld ook bij. Dit is niet alleen iets voor je als je geen baan hebt en “op zoek bent naar een nieuwe uitdaging.” Als loopbaan-ondernemer ben je continu nog aan het netwerken.

Element 2. Uitgaan en benutten van eigen mogelijkheden

Frank Underwood kent zichzelf als geen ander en weet waar zijn zwaktes liggen en wat obstakels zijn, maar hij weet ook heel goed wat hij kan bereiken met zijn huidige machtspositie en wat bijvoorbeeld zijn vrouw voor hem kan doen. Hij zet zijn mogelijkheden volledig in. Hij faalt op sommige momenten, maar daar leert hij van en hij wordt wijzer en sterker.

Het is erg goed om de obstakels op de weg naar resultaat te onderkennen, maar het is een kunst die obstakels te willen overwinnen met gebruik van je eigen mogelijkheden.

Voor je eigen loopbaan werkt het eigenlijk niet anders. Een groot obstakel is vaak dat er geen route is naar je gewenste werkplek of naar je doel. Dan zou je in dit geval moeten nadenken hoe een potentiële leidinggevende of werkgever dan wel komt te weten wat je in huis hebt. Dit vergt veel meer van je eigen vaardigheden, van je netwerk, en van je profilering, maar al deze activiteiten kunnen te goede komen aan je eigen arbeidsvitaliteit.

Bedenk wat je in huis hebt. Wie heb je binnen je netwerk? En wat zou je netwerk voor je kunnen betekenen? Maar bedenk ook zeker wat je zwakke punten zijn, en zoek naar een manier om desondanks de resultaten te behalen die jij wilt.

Wees daarbij niet bang om te moeten investeren of om schade op te lopen. En dan zijn we alweer bij het derde element.

Element 3. Durf schade op te lopen

Als ik in de spiegel kijk vandaag dan zie ik wat “schade”. Mijn gezicht vertoont wat krasjes hier en daar. Een teken dat ik thuis niet echt ongeschonden uit de strijd kom. Soms is mijn zoontje wat wild als hij aan het spelen is en weet hij even niet een grens te bepalen. Dit kan gebeuren en ik neem het op de koop toe. De voordelen en het plezier van de spelsituatie zijn te prevaleren boven mogelijke schade die wordt opgelopen.

Je kunt geen ei bakken zonder de schaal te breken.

Als ondernemer weet ik zelf dat ik niet verder kom als ik niet investeer in bepaalde zaken. Ik investeer in opleiding en in marketing bijvoorbeeld. Mijn budget is niet groot, maar ik realiseer me als dat ik nu niet investeer ik de komende jaren zonder goede opdrachten kom te zitten. Aangezien ik voor een groot gedeelte veel tijd besteed aan de opvoeding van mijn zoontje kan ik niet veel tijd besteden aan bepaalde andere zaken. Je moet keuzes durven maken en desnoods tijd en geld opofferen voordat je daar direct het resultaat van ziet.

Frank Underwood investeert wel heel erg veel moet ik zeggen. Te veel! Hij maakt van zichzelf een crimineel. Hij loopt hele grote risico’s om zijn doel te bereiken. En hij maakt daar bewuste keuzes in. Het is wat mij betreft uiteraard voor ieder normaal mens een stap te ver om zoveel van je menselijkheid op te offeren.

Ik zal het iedereen willen afraden om zulke extreme stappen te zetten voor je loopbaan.
Dit stuk is derhalve ook geen verheerlijking van crimineel gedrag.

Onderneem je eigen loopbaan.

De drie elementen mogen wel duidelijk zijn denk ik. Maar ik kan me ook wel voorstellen dat het wellicht klinkt als een negatieve boodschap als ik zeg dat je er niet op kunt vertrouwen dat je eigen manager, je eigen loopbaancoach of je eigen HR-officer alles gaat doen voor jouw loopbaan. Het komt er echter wel op neer dat de enige constante factor in dit verhaal “je eigenste zelf” is.

Even dus een harde boodschap van mij: Zie jezelf als de regisseur van je eigen loopbaan en druk niet de snor en leg zeker niet de verantwoordelijkheid daarvoor bij een ander neer.

Maak juist gebruik van de mogelijkheden van een ander, op de manier waarop jij dat wil.

“Maar ben ik dan geen politiek aan het bedrijven?”
“Doe ik anderen geen kwaad?”

Dat is een negatieve opvatting.

Je kunt bang zijn dat je door je eigen doelen anderen kwaad berokkent. Dat pleit voor je wat mij betreft. En het is wellicht een ethisch probleem.
Maar om heel eerlijk te zijn zie ik het verschil niet met bijvoorbeeld je deelname aan een sollicitatieprocedure. Daarin doet iedereen ook gewoon zijn of haar best om op de gewenste positie uit te komen. Niet iedereen kan die werkplek verkrijgen, en als jij degene bent die die baan krijgt zullen de andere kandidaten teleurgesteld zijn.

Je kunt verdriet in geen enkele situatie volledig voorkomen.

Wellicht moet je ondernemerschap ook niet zien als alleen iets voor “gehaaide” mensen! Of een sneaky proces. Je kunt er ook gewoon voor kiezen maatschappelijk verantwoord te ondernemen. Die MVO-ondernemers zijn er namelijk ook, en die hebben veel bijval.

Je kunt jezelf helpen door juist verbinding te zoeken met anderen. Desnoods ook anderen helpen door dingen, die jij weer hebt geleerd, door te geven. Sociaal zijn in je ondernemerschap biedt heel veel mogelijkheden.

Dromen? Doelen!

Tot slot herhaal ik nog wat ik eerder in het pleidooi heb aangegeven: ondernemen is niets anders dan het omzetten van dromen in doelen.

Alles begint met een wens of met een droom.
Maar als je je dromen als dromen blijft zien dan blijf je stilstaan.

Dus ga aan de slag.

Maar voordat je aan de slag gaat kun je uiteraard het volgende nog lezen:

0 Comments

5/1/2018

Ondernemen

0 Comments

Read Now

Een pleidooi voor ondernemend gedrag. Ook voor tijdens een dienstverband.

Lees het vervolg!

Ik ben ondernemer. Dat betekent dat ik geen vast salaris heb en dat ik zo af en toe goede tijden ken en zo af en toe slechte tijden. Meestal zijn de tijden echter gewoon “wel oké”.

Ik mag niet klagen, al moet ik soms keihard werken. Maar dat moest ik ook doen tijdens dienstverbanden. Keihard werken.

Mijn zoontje is ook een ondernemer, maar dat heeft dan weer een heel andere betekenis. “Het is een ondernemend kind”, zei ik tegen de arts van het consultatiebureau, toen ze me vroeg of ik hem in één woord kon omschrijven.

Nee, hij verdient zijn geld nog niet met dat ondernemend gedrag. Maar het levert hem altijd wel wat op. De salontafel wordt beklommen, of hij krijgt een lade open. Zijn blik juicht triomf. Het geeft hem voldoening als hij zijn doel weet te halen.

Zijn doelen lijken voor hem altijd nog ver weg. Maar ik verbaas me elke keer weer dat hij naar verloop van tijd de doelen één voor één haalt. Hij is niet lui en hij heeft een ongelooflijke drang om de stappen te zetten die nodig zijn om ergens te komen.

Ondernemen is niet alleen voorbehouden voor ondernemers of voor kinderen. Iedereen kan ondernemend zijn.

Het begint met een wens of met een droom. Maar als je je dromen als dromen blijft zien dan blijf je helaas stilstaan. Dus je gaat ergens mee aan de slag.

Stapje voor stapje.

Ook binnen een dienstverband kun je nog zat doelen halen. Of wellicht streef je juist naar verbetering voor jezelf en streef je naar een nieuwe werkomgeving.

Belangrijk is - en nu volgt er een ontzettend cliché - dat je "een punt op de horizon" durft te zetten. En dan je stappen formuleert om bij dat punt te komen.

Dromen zijn mooi, maar niet echt.
Als je dromen hebt maak er wat van.

Ondernemend gedrag levert altijd iets op.
Al onderneem je maar met babystapjes.

Voor meer dingen die je kunt ondernemen:

0 Comments

14/12/2017

Het verhaal achter Robait

0 Comments

Read Now

Voor ik ging studeren in 1995 heb ik een tijd lang allerlei baantjes en functies gehad. Ik was met name steeds beter geworden in het doen van secretariële werkzaamheden. Maar ik merkte dat ik nog meer in mijn mars had.

Na mijn P&O-studie ging ik werken als personeelsfunctionaris totdat ik eind ‘99 een vast contract kreeg aangeboden bij een grote industriële uitzendorganisatie - de marktleider - als Inhouse Accountspecialist.

Ik kreeg het vak snel onder de knie en na een paar jaar begon ik dan ook wat extra taken te krijgen binnen de regio waar ik werkzaam was. Ik werd een mobiliteits- en detacherings-expert waarbij ik met name werd ingezet als er sprake was van lastige casuïstiek. Hierdoor werd mijn werkgebied steeds groter, en ik heb in die jaren veel mooie industriële klanten bezocht. Aansprekende bedrijven en locaties. Ik kwam echt overal en wist mijn collega’s aldaar te coachen en bij te staan, of pakte zelf een mobiliteits-begeleidingstraject op als het echt om een hele grote uitdaging ging.

Het ging zelf zo goed dat ik voor meerdere labels van de holding activiteiten heb gedaan. Dat ging best wel eens ver. Dat ik bijvoorbeeld op een gegeven ogenblik, wonende in Hoogkerk, werd gevraagd om een situatie in Middelburg tot een goed einde te brengen. Of dat ik een regiodirecteur op afstand zat te adviseren hoe bepaalde leegloop- en verzuimcijfers naar beneden te krijgen.

Op een gegeven ogenblik kon ik mijn kennis en ervaring gaan inzetten om weer direct mensen te begeleiden naar passend werk, bijvoorbeeld vanuit de bijstand. Vanwege mijn kennis van de regionale industrie en van alle aanwezige functieprofielen, en vanwege mijn grote netwerk, wist ik snel matches te maken.

Vanwege de behoefte om me meer te kunnen richten op probleem-casuïstiek was ik van plan me meer te gaan richten op verzuim, en omdat ik binnen de holding daar niet direct de kans toe kreeg om daar werkzaam in te zijn ben ik samen met twee compagnons begonnen met Birsken. In de afgelopen jaren richtten we ons op casemanagement, verzuim-advies, het geven van trainingen, maar ook het verzorgen van loopbaantrajecten, zoals reïntegratie 2e spoor en outplacement.

Vanwege de geboorte van ons zoontje in 2016 heb ik afgesproken met mijn klanten dat ik minder zou gaan werken. Het was tijd voor weer een nieuw hoofdstuk en de uitdaging van het vaderschap. Omdat ik niet de man wil zijn die ‘s zondags het vlees komt snijden, werk ik sinds zijn geboorte maximaal drie dagen per week. En om te voorkomen dat ik teveel ging profiteren van andermans inspanningen ben ik met name zelfstandig verder gegaan onder de naam Robait en heb ik afstand gedaan van mijn aandelen van Birsken.

Ik word echter nog steeds ingehuurd door Birsken als er sprake is van een traject die ik kan uitvoeren, en de organisatie draait met name nog op basis van mijn visie en kennis, maar ik ben wat kieskeurig geworden in de dingen die ik de komende jaren nog wil gaan doen.

Het speerpunt

Mijn ambitie is om met name meer in de regio werkzaam te zijn. Ik woon in Aduard en richt me het liefst op persoonlijke trajecten en regionale organisaties.

In 2018 heb ik een speerpunt! Ik wil op mijn manier een bijdrage kunnen leveren aan de arbeidsvitaliteit van onze regio door mijn kennis en ervaring aan te wenden voor onder andere loopbaantrajecten of mee te denken aan oplossingen van complexe verzuimproblematiek. Ik kom graag met inspirerende mensen in gesprek en duik graag in de cultuur van lokale en regionale organisaties.

Dit zijn de richting waarin ik werkzaam ben:
Loopbaan - 2e spoor, outplacement & coaching
Vitaliteit - casemanagement verzuim & advies en training

Wellicht heb je een situatie op gebied van loopbaan of vitaliteit/verzuim die je met me wil bespreken. Dat kan, vrijblijvend. Bel me - 0621815671 - en ik kom graag langs.

Dank voor het lezen. Ik ga in de tussentijd weer verder met de mooie uitdagingen des levens. En dan heb ik het niet alleen over mijn werk, maar met name ook over o.a. het verder perfectioneren van mijn lasagne bolognese, of uiteindelijk toch dat schilderij maken waar ik mezelf in terug kan zien….

Hartelijke groet,
Alex van der Meer

0 Comments

18/8/2017

Vakantie als balansmeting

1 Comment

Read Now

Over hoe je vakantiebeleving - tijdens, ervoor en erna - iets zegt over de mate waarin je nog in balans bent.

Eén van de mooiste vakanties die we hadden, wat mij betreft, was onze vakantie naar Zweden. Ik heb daar heerlijke herinneringen aan. Het was de laatste vakantie die ik had tijdens het dienstverband bij mijn laatste werkgever, voordat ik daar ontslag nam en uiteindelijk voor mezelf ging beginnen.

Ik had de vakantie écht nodig, maar voordat ik op vakantie kon gaan moest ik veel werk en acties overdragen. Dat kostte me veel werk, tijd en energie: moest veel regelen en managen. Veel instructies zat ik nog uit te werken op de zaterdagochtend van mijn eerste vrije dag. Maar ja, dat ging eigenlijk al jaren zo.

Dit jaar was het extra druk, want voor een specifiek project had ik formeel gezien geen achterwacht of directe collega’s. Daar zat veel tijd voor me in, want tijdens mijn afwezigheid moesten een aantal acties worden gedaan. En ik was de enige die exact wist hoe en wat. Uiteindelijk was het me gelukt alles goed op papier te zetten voor enkele collega’s die bereid waren om wat voor me te doen. Regeren over je graf heen. Het is een kunst.

Zweden is een super land om te zijn. Ik weet nog goed dat we op een gegeven ogenblik in een huisje zaten in de bergen, met hoge temperaturen en een heerlijk vrij gevoel. Ik was heerlijk relaxt daar en de spanning van het werk viel helemaal van me af. Voordat we op vakantie gingen was mijn energie volledig weg, namelijk, en ik was heel blij met de vrijheid die ik in dat land aan het ervaren was.

Bij thuiskomst had ik het idee dat ik weer volledig was opgeladen. Ik was er weer! Yes! Leve de vakantie.

De eerste werkdag was daar, en na vier uur was ik ermee klaar.

Alle acties die ik had overgedragen, waren volledig mislukt. Niet goed opgepikt. Al mijn inspanningen van de dagen voor de vakantie volledig weggeslagen en een mailbox en voicemailbox vol met paniek-berichten. Financieel gezien voor de organisatie ook rampzalig. Ik kon wel janken.

Maar erger nog, alle energie en plezier en vrijheid en lekker gevoel, opgebouwd in die drie weken Zweden…. Volledig verloren en kwijt. Een dramatische manier om te realiseren dat je loopbaan op een verkeerd spoor zit. Maar vooral ook om te realiseren dat je balans ver te zoeken is.

Vakantie is fantastisch! Ik mag dit jaar nog en ik verheug me er erg op. Maar vakantie is niet alleen erg leuk, het is wat mij betreft een ideaal moment om te peilen hoe het staat met je balans.

Hier even kort uitleg over “de balans.”

Het komt er dus op neer dat als je belastbaarheid afneemt of dat als je belasting privé of op werk aan het toenemen is, dat je in disbalans kunt raken. En dit wordt alleen maar erger als belasting hoog blijft en daardoor je belastbaarheid steeds meer wordt aangetast.

Het is dus erg belangrijk om je balans goed te peilen bij jezelf. En een ideale manier is om te kijken hoe het met je gaat op en rond je vakantie.

1. Ga je op vakantie om uit te rusten? Of ga je op vakantie om te gaan genieten?

Als je erg het idee hebt dat je op vakantie gaat om eindelijk je rust te pakken, dan is het wellicht een teken dat je veel energie kwijt raakt op je werk en dat de balans voor wat betreft je belasting en je belastbaarheid er niet echt is.

2. Tijdens je vakantie kun je merken dat het lang duurt voordat je dat lekker vakantiegevoel te pakken hebt.

Ben je in de eerste dagen nog wat onrustig? Nog niet helemaal het gevoel dat je je werk los kunt laten, terwijl je dat echt heel graag wilt? Moet je echt nog even afkicken van telefoon en laptop? Dat is vervelend, en hopelijk duurt dit niet te lang.

3. Ziek zijn op vakantie!

Dit hoor ik nog erg vaak, hoor. Dat je eigenlijk meteen ziek wordt op de eerste dagen van je vakantie. Blijkbaar loop je aardig op je tenen en trek je het nog op adrenaline, en op het moment dat je eindelijk de boel wat kan loslaten. Bam, je wordt ziek.

4. Je kunt je vakantiegevoel niet vast houden

Bij thuiskomst wil je nog zo lang mogelijk lekker nagenieten natuurlijk.
Ik verwijs in dit kader nog naar de zeer verantwoorde Infographic Vakantiegevoel. Met “tips” om je vakantiegevoel vast te houden.

Als het gaat om je loopbaan heb ik wel geleerd om de eerste dag van je werk na je vakantie even heel serieus te nemen. Kijk even hoe je die dag wakker wordt en ervaar echt even goed hoe je op je werk zit. Is de plezier er? Of is er alleen frustratie en verlang je meteen weer naar vakantie?

Vakantie is leuk, maar het moet geen noodzakelijk iets worden.
Noodzakelijk in de zin dat je het echt nodig hebt om eindelijk eens rust te pakken.
Van je vakantie kun je eigenlijk het beste maar gewoon lekker genieten!

1 Comment

Hoe voorkom je dat je als leidinggevende een duizend-dingen-doekje wordt?

Vijf werkbare stappen om met doorlopende loopbaanontwikkeling een verschil tot stand te brengen

"Natuurlijk ga je een uitdaging niet uit de weg. Maar graag worstel je met de grote uitdagingen, niet met kleine ongelukjes.”

Begeleiding in de loopbaanontwikkeling tijdens een dienstverband levert gewoonweg heel veel op

Nu is het zaak om te gaan handelen. Maar je pakt niet je duizenddingendoekje, je gaat metselen en bouwen. Het liefst ook niet met en voor één individu, maar met en voor je hele afdeling.

“Kiezen voor het sterker ontwikkelen van de focus naar buiten hoeft niet te betekenen dat je je werknemer direct kwijt bent of dat je de kwaliteiten van die persoon gaat missen.”

“Het werkleven is altijd al hectisch genoeg, en de toekomstige ontwikkelingen zullen je in toenemende mate blijven uitdagen.”

Meer weten over doorlopende loopbaanontwikkeling? Lees verder:

Miniblog - De Ambitie Piet

Durf jij ook het dak op te gaan?

Lees meer over ambitie, creativiteit & loopbaanontwikkeling:

Rust & Vertrouwen - De prachtige kansen van Werkkracht Loopbaanontwikkeling

Lees het artikel van Ontwikkelbrigade over ditzelfde onderwerp:

Lees meer van Robait:

Als het eigen werk niet meer wil

De identiteit van de auteur is bekend bij Robait.
Dank voor het lezen!
Mocht je het een interessant artikel vinden, deel het met je vrienden, ze zullen het kunnen waarderen.
Voor de artikelen van Robait - Klik Hier

De kunst van creativiteit

De kunst van creativiteit - De 4 krachtige eigenschappen waar je altijd plezier van gaat hebben.

De Loopbaan-ondernemer

Ondernemen

Een pleidooi voor ondernemend gedrag. Ook voor tijdens een dienstverband.

Het verhaal achter Robait

Voor ik ging studeren in 1995 heb ik een tijd lang allerlei baantjes en functies gehad. Ik was met name steeds beter geworden in het doen van secretariële werkzaamheden. Maar ik merkte dat ik nog meer in mijn mars had.

Vakantie als balansmeting

Archieven

Categorieën

Vijf werkbare stappen om met doorlopende loopbaanontwikkeling een verschil tot stand te brengen

​"Natuurlijk ga je een uitdaging niet uit de weg. Maar graag worstel je met de grote uitdagingen, niet met kleine ongelukjes.”​

Begeleiding in de loopbaanontwikkeling tijdens een dienstverband levert gewoonweg heel veel op

Nu is het zaak om te gaan handelen. Maar je pakt niet je duizenddingendoekje, je gaat metselen en bouwen. Het liefst ook niet met en voor één individu, maar met en voor je hele afdeling.

“Kiezen voor het sterker ontwikkelen van de focus naar buiten hoeft niet te betekenen dat je je werknemer direct kwijt bent of dat je de kwaliteiten van die persoon gaat missen.”

“Het werkleven is altijd al hectisch genoeg, en de toekomstige ontwikkelingen zullen je in toenemende mate blijven uitdagen.”

Meer weten over doorlopende loopbaanontwikkeling? Lees verder:

Durf jij ook het dak op te gaan?

Lees meer over ambitie, creativiteit & loopbaanontwikkeling:

Lees het artikel van Ontwikkelbrigade over ditzelfde onderwerp:

​Lees meer van Robait:

De identiteit van de auteur is bekend bij Robait. Dank voor het lezen!Mocht je het een interessant artikel vinden, deel het met je vrienden, ze zullen het kunnen waarderen. Voor de artikelen van Robait - Klik Hier

De kunst van creativiteit - De 4 krachtige eigenschappen waar je altijd plezier van gaat hebben.

Een pleidooi voor ondernemend gedrag. Ook voor tijdens een dienstverband.

Voor ik ging studeren in 1995 heb ik een tijd lang allerlei baantjes en functies gehad. Ik was met name steeds beter geworden in het doen van secretariële werkzaamheden. Maar ik merkte dat ik nog meer in mijn mars had.

Archieven

Categorieën

"Natuurlijk ga je een uitdaging niet uit de weg. Maar graag worstel je met de grote uitdagingen, niet met kleine ongelukjes.”

Lees meer van Robait:

De identiteit van de auteur is bekend bij Robait.
Dank voor het lezen!
Mocht je het een interessant artikel vinden, deel het met je vrienden, ze zullen het kunnen waarderen.
Voor de artikelen van Robait - Klik Hier