Als je als werkzoeker erg veelzijdig bent, is het niet makkelijk aan een baan te komen. Je bent moeilijker in een hokje te plaatsen als je op je CV verschillende functies hebt staan. Ook als je verder aangeeft open te staan voor meerdere mogelijkheden of zelfs voor een geheel nieuwe functie. Het is gewoonweg een nadeel. Dit is natuurlijk heel raar! Want sinds wanneer is het verkeerd om veelzijdig te zijn? Soms vertrouw ik mensen genoeg en dan laat ik mijn eigengemaakte tekeningen zien, of ik laat ze zien hoe ik snel een grappige cartoon op papier zet. Gelukkig krijg ik regelmatig de nodige positieve feedback, of zelfs aanmoedigingen om hier vooral mee door te gaan of om hier meer tijd aan te besteden. Vaak hoor ik ook: “Je hebt je roeping gemist!” Wat positief bedoeld is, maar wat op zich weer knap lullig is voor mijn overige vaardigheden. Ik ben toch wel goed bezig als coach en adviseur, dacht ik zo. Maar dat even terzijde. Los van het feit dat ik dat echte talent mis om tekenaar te zijn, hoe kom ik over op papier als ik bijvoorbeeld het afgelopen jaar full time iets anders had gedaan dan bezig zijn met mijn passie voor Arbeid? Stel dat ik een jaar lang illustrator ben geweest. Dan is dat nu geen voordeel voor me als ik weer ga solliciteren naar een HR functie. Daarnaast heb ik er ook moeite om te doen voorkomen dat ik heel specifiek voor één soort functie bij één soort organisatie kies. Als mij op de man af wordt gevraagd wat ik het liefst doe qua werk dan is het lastig voor mij om zeer specifiek te zijn. Ik vind namelijk meerdere dingen leuk. En ik hou er van om terug te kunnen vallen op mijn andere talenten. In de afgelopen weken kwam ik weer een aantal zeer veelzijdige kandidaten tegen en daar heb dan ook ik de meest interessante en inspirerende gesprekken mee gevoerd. Kandidaten die in de afgelopen tien jaar diverse en gevarieerde banen hebben gehad. Kandidaten die zijstappen hebben gezet om eens te kijken hoe het uitzicht elders is. Of die een tijd eigen ondernemer zijn geweest, of juist door de crisis een noodzakelijke andere route hebben bewandeld. Deze kandidaten zijn niet voor één gat te vangen en laten me zien dat dit de échte duizendpoten zijn. Echter door de verschillende beroepen en gevarieerde werkzaamheden lijkt het op papier dat deze kandidaten wispelturig zijn. Het CV gaat alle kanten op, en logica en focus ontbreekt op het eerste gezicht. Een recruiter of selecteur die de CV ziet, kan hier de nodige moeite mee hebben. Want wat voor werk zou de kandidaat dan echt willen gaan doen? Is dat exact te omschrijven? Nee, dat lukt waarschijnlijk niet. De richting is niet eenduidig. Het lijkt logisch en het is makkelijker om te kiezen voor de kandidaat die een meer eenduidig profiel heeft. De kandidaat waarvan je zeker weet dat hij in het verleden al meerdere jaren binnen dezelfde branche of vakgebied actief is geweest. Deze heeft altijd de voorkeur en daarvan zijn er op dit moment ook plenty. Dus de keus is wel erg makkelijk gemaakt. Grote veelzijdigheid is dus echt een nadeel. Het gevaar is nu dat je als veelzijdige kandidaat je gedwongen voelt om oneerlijk te zijn over wat je het liefst wil en kan. In een sollicitatie moet je doen alsof je reageert op je droombaan die je voor de rest van je leven gaat doen. Ook al is het een tijdelijke functie. Vreemd toch. Het liefst wordt je als veelzijdig mens beïnvloed door nieuwe ontwikkelingen. Je blijft je het liefst ondernemend gedragen en je blijft grenzen verleggen. Je past je aan, en staat open voor uitdagingen. Je bent juist voor veel functies erg gemotiveerd, en sluit mogelijkheden niet direct uit. Altijd vraag je je af wat er buiten je gezichtsveld afspeelt. Dit is niet verkeerd! Dit maakt dat je je juist beter kunt aanpassen en dat je niet blijft hangen in één richting. Dit zijn toch excellente eigenschappen!? Ik vraag me dan ook sterk af… Sinds wanneer is veelzijdigheid een nadeel? Waarom wordt een kandidaat met de juiste toekomstgerichte eigenschappen door strakke vacature-eisen zo snel buitengesloten? Gezien snelle technologische veranderingen, fusies en overnames, globalisering en toegenomen competitie dienen organisaties juist steeds meer adaptief te zijn! Denk na. Door veranderingen in organisatiestructuur, technologie en taakverdeling wordt in toenemende mate van de werknemers vereist dat ook zij hun gedrag kunnen aanpassen en nieuwe vaardigheden weten te verwerven. Veelzijdige medewerkers kunnen dit, én willen dit, en zijn dus wat mij betreft onmisbaar voor de adaptieve vaardigheden van de organisatie. Zonder deze veelzijdige medewerker kan een bedrijf het nog behoorlijk lastig krijgen in de toekomst. Stilstaand water stinkt op den duur. Bedrijven met lef die nieuwe ontwikkelingen omarmen, werpen zich dus logischerwijs juist vol overgave op deze veelzijdige kandidaten. Wat mij betreft is veelzijdigheid te allen tijde de eerste harde eis! Dan alleen kijk je naar de toekomst. Wees gerust als je een veelzijdige werkzoeker bent. Je bent straks hard nodig. Veelzijdigheid kent door de verdere flexibilisering van de arbeidsmarkt steeds meer voordelen voor jou in de toekomst. Je zult steeds vaker van je andere talenten gebruik moeten maken in de arbeidsmarkt. Ik wacht in ieder geval met spanning op de eerste CV waar ik tegenkom dat iemand zegt een Gepassioneerde Banketbakker/Softwareontwikkelaar te zijn. Of een Commercieel ingestelde Conducteur/Grafisch Ontwerper. Ik zeg dat veelzijdigheid een kracht is en dat je daar trots op mag zijn. Ik doe hierbij dan ook een oproep aan recruiters en selecteurs om vaker te kiezen voor de kandidaat met een veelzijdig profiel. Ik ben in ieder geval erg jaloers op sommige profielen. Ik denk dus ook alvast na over mijn nieuwe. Ik denk echter niet dat ik iets moet doen met mijn “ humoristisch tekentalent”. Voor nog meer veelzijdigheid:
1 Comment
12/7/2017 04:02:06 pm
Veelzijdigheid en trots.Fantastisch artikel.
Reply
Leave a Reply. |
Details
Archieven
Juli 2022
Categorieën
Alles
|