Het is niet onverstandig om serieus aandacht te schenken aan het uiterlijk van je cv. Er zijn tegenwoordig veel mogelijkheden om, grafisch gezien, iets met je cv te doen. Hoe val je op, en trek je de juiste aandacht? Maar ook: hoe voorkom je dat je met het pimpen van je cv gaat door slaan? In een eerder artikel bepleitte ik al eens “het einde van het cv”. Maar vooralsnog lijkt een cv nog steeds een algemeen gebruiksgoed. Tot die tijd valt er dus nog steeds wel eens wat over te melden. Maar eerst even een kort zijstapje: Ik maak er soms een lekker potje van. In de keuken, dan. Potten en pannen, bakblikken, kannen. Koken doe ik graag. En ik kan het best wel aardig. Mijn lasagne wordt steeds beter en ik heb een aantal andere basisrecepten die ik verder nog aan het perfectioneren ben. Nu was het wel eens zo dat we gasten kregen of dat ik voor familie de kerstmaaltijd aan het bereiden was, en dat ik dan teveel wilde. Mijn vaardigheden en mijn mogelijkheden zijn niet die van een chef, maar toch ging ik in de keuken me wat te buiten. Met alle gevolgen van dien. Ik liet niet zien wat ik in huis had door het te ver doorvoeren van lastige bewerkingen. Mijn borden hadden er mooi moeten uitzien, maar het werd een brij. Wat heb ik geleerd inmiddels? Door trouw te blijven aan wat je kunt en niet overdreven te doen, dan maak je vaak het lekkerste eten klaar. En maak je het meeste indruk. Dus doe maar gewoon. Werkt dit ook zo bij het maken van een cv? Doe maar gewoon? Het is tegenwoordig wel steeds meer gewoonte om je cv qua uiterlijk zo mooi mogelijk te maken. Je doet er alles aan om boven het maaiveld uit te komen als je solliciteert. Mooi natuurlijk, maar je moet weten wanneer je moet stoppen. Wanneer ga je te ver? Je moet oppassen dat je met de grafische mogelijkheden die er tegenwoordig zijn niet het doel van je cv uit het oog gaat verliezen. Traditioneel Je hebt natuurlijk nog het “traditionele CV”: een word-document, witte achtergrond, zwarte letters, lettertype arial.. Je kent het wel. Op zich niet erg, maar er zitten een paar nadelen aan vast. Met alleen wit en zwart val je niet direct positief op. Het is wat aan de saaie kant en het lijkt gezien de huidige tijd ook wat ouderwets. Creatieve cv’s Sommige cv’s zijn waarlijke kunststukjes. Er zijn veel mooie voorbeelden op internet te vinden. Een cv in de vorm van een melkpak. Een cv op een lap stof geborduurd. Je zult de creativiteit maar hebben! Maar… als je solliciteert naar de functie van Administratief Medewerker, dan hoef je niet je cv om te zetten naar een flashy Ganzenbord-thema of dat je een cartoon-versie van jezelf laat vertellen wat je allemaal gedaan hebt. Creativiteit is goed en mooi, maar vooral voor de creatieve beroepen. Confetti-cv’s Een ander uiterste is, wat ik noem, een “confetti-cv”. Een extreme vorm van een cv die als doel heeft op te vallen, maar die de plank misslaat. Helaas heb ik aardig wat voorbeelden gezien van cv’s waarvan je kan zien dat de maker ervan wat is doorgeslagen. Meer kleur? Dan doen wel lekker leuk fluorescerende letters! Opvallen? Dan overal glitters en sterretjes! En waarom niet alles in 3D? Of een lettertype die waarlijk uniek te noemen is… Als een kind in een speelgoedwinkel alle mogelijkheden van Photoshop uitproberen en denken dat je nu echt iets unieks hebt gemaakt. Het is een valkuil. Val er niet in. Meer kans En ik snap het wel. Vooral als je al heel lang aan het solliciteren bent. Dan wil je alles gaan proberen om meer kans te maken. Vandaar dat ik de nodige bruikbare tips wil geven. Het is een kwestie van de grafische balans als het ware. Niet saai zijn, wel opvallen, maar niet doorslaan. En omdat de meeste sollicitanten geen grafische deskundigen zijn, en ook ik dat niet ben, heb ik dus de hulp ingeroepen van… een grafisch vormgever. 1. Gebruik nooit te veel lettertypes! Eén lettertype voor de kopjes en een goed leesbaar lettertype voor de platte informatie is voldoende. Als je het met die twee fonts niet mooi kunt maken, moet je twee andere fonts kiezen. Kijk maar eens op 1001fonts.com of dafont.com 2. Qua kleurgebruik kun je het ook maar het beste simpel houden. De informatieve tekst moet sowieso een donkere kleur zijn om de leesbaarheid te behouden, maar licht blauwe of roze tekst komt gewoon ook niet erg professioneel over. Daarnaast kunt je een paar kopjes of lijntjes een accent geven met een persoonlijk kleurtje, maar ook daarvoor geldt, houd het wel zakelijk. Een tip van mij zou zijn, kijk eens naar de website van het bedrijf waar je solliciteert. Vaak is het kleurgebruik daar een goede indicatie van wat de leidinggevenden mooi vinden. 3. Zorg voor een nette layout en een ruime opzet. Dat geeft de indruk van een netjes en geordend persoon, wat de recruiters vast op prijs stellen. Dus ruime marges aan alle kanten en een grote interlinie geven een zakelijke indruk. Ook de opsomming van de werkervaring en opleidingen moeten een netjes overzichtelijk lijstje worden. 4. Uiteraard moet je rekening houden met de functie die je ambieert of de functies die je op je cv vermeldt. Net zoals de kleding die je draagt op een sollicitatiegesprek moet ook je cv passen bij de vacature, maar ook zeker bij jezelf. 5. In het algemeen geldt voor een cv zeker 'Less is More', maar het gaat erom wat je met 'Less' kan doen. Leuk je cv dus niet op met allemaal losse elementen, maar zorg dat de hoofdelementen van een cv de uitstraling krijgen die jij je cv over jouw wilt laten vertellen. Pas op! En pas op als je een cv mailt. Het is in ieder geval namelijk heel verstandig om je cv om te zetten naar een .pdf. Je opmaak van het document wordt niet in elke versie van elk tekstverwerkingsprogramma hetzelfde toegepast. Het zou erg zonde zijn…. Zit je net je best te doen om alles op twee mooie pagina’s te krijgen, dat de recruiter je exemplaar opent met net nog een zinnetje op pagina 3. Stijl boven inhoud? Er is nog een belangrijk punt om in de gaten te houden. Hoe mooi of hoe stijlvol je cv ook is, het gaat ook nog eens met name om de inhoud. Stijl is mede belangrijk om de aandacht te krijgen en vast te houden, maar dat is nog maar het begin. Inhoudelijk en qua woordgebruik, zijn er nog zat “fouten” te maken. Dus met een mooie stijl, dan zijn we nog niet eens halverwege. Wordt vervolgd, dus! Wat je hierna kunt lezen:
4 Comments
Over hoe je serieus werk kunt maken van je loonsverhoging. En waarom het niet gepast is om je werkgever te overvallen of te chanteren. Er is één ding waar ik een tijd lang heel slecht in ben geweest in mijn carrière. Het vragen om loonsverhoging. Ondanks dat ik het natuurlijk wel waard was (zei hij heel bescheiden), kwam loonsverhoging in de regel niet automatisch naar me toe. Wat ik met name fout deed was dat het, als ik het een keer ter sprake bracht, waanzinnig slecht getimed was. Het is bijvoorbeeld een verkeerd moment om je loonsverhoging bespreekbaar te maken wanneer je het met je werkgever over iets anders hebt. Bijvoorbeeld tijdens een gesprek over werkdruk: “Het werk is niet te doen, zo met die extra taken. Maar loonsverhoging zou wellicht helpen!” Kijk dan sla je de plank een beetje mis. Los van het feit dat je de werkgever ermee overvalt, geef je een verkeerde reden om verhoging te krijgen. Je kunt beter ook niet beginnen met chanteren. Je moet namelijk wel goed verder kunnen in de arbeidsrelatie. Dus het is nooit handig als je zegt: “wil je dat ik die belangrijke klant voor je ga behouden? Nou, dan moet je over de brug komen, want daarvoor verdien ik veel te weinig!” Wellicht dat het wél lukt hoor, met de overvaltechniek of met chantage, maar dan heeft het wel een vervelende consequentie: op langere termijn zet je de arbeidsrelatie onder druk. En mogelijk andere kansen in de toekomst zullen wel eens aan je neus voorbij kunnen gaan. Maar hoe dan wel? Is er een manier om op een goede manier aan loonsverhoging te komen? Jawel, uiteindelijk is er altijd een weg. Dus ook hier. DE VIJF STAPPEN NAAR LOONSVERHOGING Verhoging? Daar moet je dus koortsachtig voor werken! Voor meer waardevolle input, lees: Over hoe je als bedrijf door je leveranciers behoorlijk in de watten kan worden gelegd, en waarom dat juist ook bij sollicitanten moet gebeuren. Ik had een gemiste oproep van een 088-nummer. Dat heb ik wel eens vaker, een gemiste oproep. Want ja, druk, druk, druk. Met werk… óf ik moest even met mijn zoontje takjes van de grond rapen en/of aan een heg staan plukken. Maar ja, ik dacht dat degene die me had gemist me vast wel nog een keer zou proberen te bereiken als het dringend was. En ja, het was blijkbaar dringend, want ik had al een mailtje gehad inmiddels. Het mailtje was afkomstig van Krista. En Krista was mijn nieuwe contactpersoon namens PostNL. Ik citeer een stukje uit haar mail: “Beste Alex, Ik zie dat u onlangs een klantnummer heeft aangemaakt bij PostNL. Ik wil u informeren dat u vanaf heden drie vaste contactpersonen heeft binnen PostNL. Samen met mijn collega’s Ronald …. en Karel …. help ik u graag met al uw post- en pakketzaken. Wij zijn te bereiken op het telefoonnummer 088 …..” Drie vaste contactpersonen. Ik heb drie vaste contactpersonen! Ik! Een kleine zelfstandige bestaande uit een bedrijf met minder mensen dan het aantal vaste contactpersonen bij PostNL. Je kunt je voorstellen dat deze mail me even overweldigde. Ik was eerst zelfs wat geïrriteerd.. Want waarom zou je als groot bedrijf zoveel aandacht schenken aan iemand die tot nu toe slechts één rol postzegels heeft aangeschaft. Kunnen ze hun tijd niet wat nuttiger gaan besteden, of minder accountmanagers opdat de kosten wat lager kunnen en de producten goedkoper… Maar. Ik ging even erover nadenken. Het was helemaal niet nodig geïrriteerd te zijn, ik zou gewoon moeten genieten van dit warme bad. De aandacht. De hulp die me wordt geboden als ik iets op de post wil doen. Ik verdien dit gewoon! Ik werk ook hard en ik beteken ook gewoon wel iets, ook al ben ik een kleine organisatie! Dank je wel, PostNL! Weet je wie ook zo’n warm bad zou verdienen? De sollicitant! De sollicitant steekt veel tijd in je organisatie en is bereid veel moeite voor je te doen. De sollicitant stelt zich ook nog eens kwetsbaar op door aan te geven dat deze echt graag voor jou zou willen gaan werken. Haast als een liefdesverklaring. Dus waarom zou dat een éénzijdige moeten zijn? Hou van je sollicitant. Stuur hem een mailtje of een brief dat de sollicitatie is ontvangen en bel hem direct ook op. Maak hem duidelijk dat hij niet één, niet twee, maar wel drie vaste contactpersonen heeft die hem helpen als hij nog wat vragen heeft tussendoor. 24/7 ! De sollicitant krijgt elke dag een nieuwsbrief met de ontwikkelingen over de sollicitatieprocedure, hoeveel brieven er binnen zijn gekomen en hoe de organisatie daarop reageert, en krijgt informatie over een aantal werknemers van de afdeling waar hij mogelijk kennis mee gaat maken. Breng hem ook op de hoogte van andere vacatures binnen de organisatie. En welke vacatures er binnenkort zullen zijn. Je gaat hier veel profijt uit halen. Sollicitanten-binding. De sollicitant is namelijk waardevol. Hij maakt binnenkort wellicht promotie en dan wordt hij werknemer. Dan gaat hij je organisatie erg veel opleveren. En als hij geen promotie maakt…. Dan is het belangrijk dat hij als ex-sollicitant nog wel jouw ambassadeur blijft. Dus je biedt na een afwijzing nog een mogelijkheid om te evalueren en uiteraard een goed toegankelijke manier om een klacht te laten afhandelen. De tijd dat je de sollicitant nog kon afdoen met nauwelijks een bevestiging en verder niks meer, is al lang voorbij. Dankzij de sociale media wordt dat direct afgestraft. Maar de sollicitant gaat nog veel belangrijker voor je organisatie worden. Alles wat zeldzaam is is namelijk waardevol. Veel vacatures staan open terwijl er nog steeds wel werklozen zijn. Er is een aardige mismatch op de arbeidsmarkt. Een passende sollicitant is daarom wellicht wel meer waard dan een goede klant. En een niet passende sollicitant, die ook! Deze kan wellicht ooit gegroeid zijn en terugdenken aan de ervaring die hij in het verleden met je heeft gehad. Als die positief was dan blijft hij bij je solliciteren. Veel organisatie weten dit allang. En ik zie ook dat ook de uitzendbranche een sollicitant ook weer meer als klant gaat zien. En als er organisaties zijn waar dat nog niet gebeurt? Hup, ermee aan de slag zou ik zeggen! Het goede nieuws is dat er vaak binnen een fatsoenlijke organisatie genoeg accountmanagers zijn die weten hoe je een klant aan je moet binden. De kennis is dus al aanwezig! Hoef je daar geen vacature voor uit te zetten. LEES MEER ROBAIT ARTIKELEN Over hoe je vakantiebeleving - tijdens, ervoor en erna - iets zegt over de mate waarin je nog in balans bent. Eén van de mooiste vakanties die we hadden, wat mij betreft, was onze vakantie naar Zweden. Ik heb daar heerlijke herinneringen aan. Het was de laatste vakantie die ik had tijdens het dienstverband bij mijn laatste werkgever, voordat ik daar ontslag nam en uiteindelijk voor mezelf ging beginnen. Ik had de vakantie écht nodig, maar voordat ik op vakantie kon gaan moest ik veel werk en acties overdragen. Dat kostte me veel werk, tijd en energie: moest veel regelen en managen. Veel instructies zat ik nog uit te werken op de zaterdagochtend van mijn eerste vrije dag. Maar ja, dat ging eigenlijk al jaren zo. Dit jaar was het extra druk, want voor een specifiek project had ik formeel gezien geen achterwacht of directe collega’s. Daar zat veel tijd voor me in, want tijdens mijn afwezigheid moesten een aantal acties worden gedaan. En ik was de enige die exact wist hoe en wat. Uiteindelijk was het me gelukt alles goed op papier te zetten voor enkele collega’s die bereid waren om wat voor me te doen. Regeren over je graf heen. Het is een kunst. Zweden is een super land om te zijn. Ik weet nog goed dat we op een gegeven ogenblik in een huisje zaten in de bergen, met hoge temperaturen en een heerlijk vrij gevoel. Ik was heerlijk relaxt daar en de spanning van het werk viel helemaal van me af. Voordat we op vakantie gingen was mijn energie volledig weg, namelijk, en ik was heel blij met de vrijheid die ik in dat land aan het ervaren was. Bij thuiskomst had ik het idee dat ik weer volledig was opgeladen. Ik was er weer! Yes! Leve de vakantie. De eerste werkdag was daar, en na vier uur was ik ermee klaar. Alle acties die ik had overgedragen, waren volledig mislukt. Niet goed opgepikt. Al mijn inspanningen van de dagen voor de vakantie volledig weggeslagen en een mailbox en voicemailbox vol met paniek-berichten. Financieel gezien voor de organisatie ook rampzalig. Ik kon wel janken. Maar erger nog, alle energie en plezier en vrijheid en lekker gevoel, opgebouwd in die drie weken Zweden…. Volledig verloren en kwijt. Een dramatische manier om te realiseren dat je loopbaan op een verkeerd spoor zit. Maar vooral ook om te realiseren dat je balans ver te zoeken is. Vakantie is fantastisch! Ik mag dit jaar nog en ik verheug me er erg op. Maar vakantie is niet alleen erg leuk, het is wat mij betreft een ideaal moment om te peilen hoe het staat met je balans. Hier even kort uitleg over “de balans.” Het komt er dus op neer dat als je belastbaarheid afneemt of dat als je belasting privé of op werk aan het toenemen is, dat je in disbalans kunt raken. En dit wordt alleen maar erger als belasting hoog blijft en daardoor je belastbaarheid steeds meer wordt aangetast. Het is dus erg belangrijk om je balans goed te peilen bij jezelf. En een ideale manier is om te kijken hoe het met je gaat op en rond je vakantie. 1. Ga je op vakantie om uit te rusten? Of ga je op vakantie om te gaan genieten? Als je erg het idee hebt dat je op vakantie gaat om eindelijk je rust te pakken, dan is het wellicht een teken dat je veel energie kwijt raakt op je werk en dat de balans voor wat betreft je belasting en je belastbaarheid er niet echt is. 2. Tijdens je vakantie kun je merken dat het lang duurt voordat je dat lekker vakantiegevoel te pakken hebt. Ben je in de eerste dagen nog wat onrustig? Nog niet helemaal het gevoel dat je je werk los kunt laten, terwijl je dat echt heel graag wilt? Moet je echt nog even afkicken van telefoon en laptop? Dat is vervelend, en hopelijk duurt dit niet te lang. 3. Ziek zijn op vakantie! Dit hoor ik nog erg vaak, hoor. Dat je eigenlijk meteen ziek wordt op de eerste dagen van je vakantie. Blijkbaar loop je aardig op je tenen en trek je het nog op adrenaline, en op het moment dat je eindelijk de boel wat kan loslaten. Bam, je wordt ziek. 4. Je kunt je vakantiegevoel niet vast houden Als het gaat om je loopbaan heb ik wel geleerd om de eerste dag van je werk na je vakantie even heel serieus te nemen. Kijk even hoe je die dag wakker wordt en ervaar echt even goed hoe je op je werk zit. Is de plezier er? Of is er alleen frustratie en verlang je meteen weer naar vakantie?
Vakantie is leuk, maar het moet geen noodzakelijk iets worden. Noodzakelijk in de zin dat je het echt nodig hebt om eindelijk eens rust te pakken. Van je vakantie kun je eigenlijk het beste maar gewoon lekker genieten! |
Details
Archieven
Juli 2022
Categorieën
Alles
|